رسانه ملی تا چه حد رضایت مخاطبان روزه‌دار را به دست آورد؟/ "پادری" بیننده‌های بیشتری داشت

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی ، ماه مبارک رمضان هم به پایان رسید و به طبع آن، سریال ها و برنامه های نمایشی که سیما برای مخاطبان روزه دارش تدارک دیده بود نیز به پخش خود پایان داد.

سیمای جمهوری اسلامی ایران در ماه مبارک رمضان دو سریال "بردار" و "پادری" را به ترتیب برای پخش از شبکه های دو و یک در نظر گرفته بود که از این دو اثر سریال "بردار" محتوایی نسبتا تکراری داشت و "پادری" هم که در حقیقت فصل دوم سریال دودکش محسوب می شد، با زمینه طنز اما در حین حال با برخورداری از مفاهیم عمیق روی آنتن رفت.

در صحبت هایی که با تعدادی از بیننده های تلویزیون در ماه مبارک رمضان داشتیم، متوجه شدیم در مجموع تعداد علاقه مندان به سریال "پادری" بیشتر از  مخاطبان سریال "برادر" بوده است.

همچنین برخی از دیالوگ های سریال "پادری" مفاهیم ارزشمندی را یادآوری می کرد که شاید در زندگی ماشینی آدم های این روزگار کم رنگ شده باشد و از جمله آنها می توان به دیالوگ های "هومن برق نورد" درباره شکر گذاری خدا و شرایط دشوار و آسان زندگی اشاره کرد.

علاوه بر سریال های ماه رمضان، سیما در این ماه ویژه برنامه هایی را تدارک دیده بود که "ماه عسل" معروف ترین آنها بود اما برنامه های دیگری نظیر "شیدایی"، "جشن رمضان"، "نوسفران"، "شهر باران"، "ماه خدا"، "سحرگاهان حرم"، "نسیم سحری" و "سر سفره خدا" نیز از شبکه های مختلف روی آنتن می رفت.

از بین برنامه های سیما در ماه رمضان، "ماه عسل" مانند هر سال بیش از دیگر برنامه مورد استقبال علاقه مندان قرار گرفت که علاوه بر شهرت علیخانی نزد مردم می توان از مضمون متفاوت این برنامه نسبت به سایر برنامه ها سخن گفت.

در ادامه این گزارش نگاهی می اندازیم به نظرات برخی از کارشناسان فرهنگی و رسانه و بخشی از تحلیل آن ها در خصوص سریال ها و برنامه های ماه رمضان رمضان در شبکه های مختلف سیما را می خوانیم.

حمید رضا حسینی دانا عضو هیئت علمی دانشگاه و کارشناس مسائل فرهنگی درگفت و گو با خبرنگار گروه فرهنگی با اشاره به تولیدات تلویزیونی در ماه مبارک رمضان 1395 گفت: با مشاهده سریال های امسال رشدی را چه از لحاظ فیلمنامه،‌ چه از لحاظ بازی ها و حتی از لحاظ فناروی به کار رفته در سریال ها احساس نمی کنیم به نحوی که از فناوری روز در آثار نمایشی استفاده نشده است.

وی با اشاره به دیگر مواردی که در حکم ریاست سازمان صدا و سیما مورد توجه قرار گرفته گفت: عزم ملی و نشاط انقلابی از دیگر موارد مورد تاکید رهبر معظم انقلاب اسلامی در صدور حکم رئیس سازمان صدا و سیما است که امیدواریم از این پس، بیشتر مورد توجه قرار بگیرد چرا که مردم ایران شایسته کارهای فاخر هستند. 

این کارشناس رسانه در امور فرهنگی تصریح کرد: باید برای مخاطبان رسانه ملی برنامه های درخور شان آن ها تولید شود و با توجه به دوره زمانی که در شرایط فعلی در آن قرار گرفته ایم یعنی ماه مبارک رمضان،‌ رسانه ملی باید خود را در مسیر سپری کردن این اوقات به بهترین شکل تجهیز کند.

این استاد دانشگاه در بخش دیگری از صحبت های خود با اشاره به ویژه برنامه مورد توجه شبکه دو سیما برای زمان سحر افزود: برنامه های تولیدی ماه رمضان نسبت به سریال ها کیفیت بهتری داشتند و از این جهت می توان به برنامه "نوسفران" شبکه دو سیما اشاره کرد که در زمان سحر پخش می شد.

وی خاطرنشان کرد: برنامه "نوسفران" با توجه به جذابیت هایی که در آن پیش بینی شده بود و با اجرای سید جواد هاشمی توانسته به خوبی نماز و دعا را بین کودکان و نوجوانان ترویج دهد و در این راستا به درستی و در جایگاه های مناسب از شخصیت های محبوب بچه ها استفاده کرده است.

در ادامه این گزارش همچنین می توانید نظرهای بخشی از مردم درباره سریال ها و برنامه های نمایشی صدا و سیما را بخوانید:

آقایی ۴۰ ساله، کارمند یک اداره دولتی درباره سریال «برادر» می‌گوید: با وجود اینکه گروه بازیگران تکراری بودند و به نوعی فضای سریال «کیمیا» را یادآوری می‌کردند، اما پس از گذشت چند قسمت توانست مخاطبش را جذب کند. به نظرم قصه سریال به این خاطر که در هر قسمت اتفاقات جدیدی رخ می‌داد، جالب بود و مردم را ترغیب می‌کرد که قسمت آینده را ببینند.

یک خانم ۴۵ ساله کارمند بازنشسته، درباره سریال «پادری» می‌گوید: این سریال را دوست داشتم به این خاطر که قصه آن همانند زندگی خود ما بود که با مشکلات مالی مواجه هستیم و به هر دری که می‌زنیم بسته است؛ ولی به این خاطر که زمان پخش درستی برای آن اعلام نشده بود و همیشه با تاخیر پخش می‌شد از خیلی از قسمت‌های آن جا ماندم.

یک آقای ۲۲ ساله، دانشجوی رشته مهندی برق، درباره برنامه «ماه عسل» می‌گوید: حضور افرادی که هر کدامشان قهرمان زندگی خودشان هستند و فرصت می‌کنند داستان زندگی‌شان را برای مردم تعریف کند، خیلی خوب است. به نظرم آن افرادی که می‌گویند «ماه عسل» برنامه‌ای منفی است و بر روی مردم اثرات منفی می‌گذارد، ماهیت برنامه را به درستی متوجه نشده‌اند. اتفاقا این برنامه می‌تواند خیلی امیدوارکننده هم باشد. اینکه بدانی در اطراف‌مان آدم‌های مثل خودمان اینقدر قوی و موفق هستند، بسیار هم امیدوارکننده است. امیدوارم این دست از برنامه‌هایی مثل «ماه عسل» فقط به ماه رمضان خلاصه نشوند.  

یک خانم ۲۷ ساله، دانشجوی کارشناسی ارشد اقتصاد درباره سریال‌ «برادر» می‌گوید: چند سالی می‌شود که سریال‌های درام ماه رمضان تقریباً یک داستان دارند؛ بعد از گذشت چند قسمت از سریال «برادر» هم مشخص بود که چه اتفاقی قرار است رخ بدهد؛ یک شخصیت زن منفی مطلق که تلاش می‌کند به وسیله بازی با احساسات یک مرد، از پدر او انتقام بگیرد و در مقابل چند شخصیت مثبت مطلق وجود دارند که او را لبه جزای اعمالش می‌رسانند.

او ادامه می‌دهد: مضامین این سریال‌های مناسبتی درست است، اما شیوه نمایش آنها اشتباه؛ باید بپذیریم که افراد از وجوه مثبت و منفی تشکیل شده‌اند. با این شیوه سریال‌سازی روز به روز از مخاطبان تلویزیون کم خواهد شد؛ البته به نظرم سریال «پادری» به علت موقعیت‌های طنزی که داشت بسیار موفق‌تر بود.

یک خانم ۳۶ ساله، خانه‌دار درباره سریال «پادری» می‌گوید: در مجموع این سریال را دوست داشتم و با وجود تاخیرهایی که در پخش آن وجود داشت، تقریباً هر شب آن را به همراه خانواده‌ام می‌دیدم؛ پخش سریال‌های طنز در ماه رمضان بهتر است. ماه رمضان، ماه شادی است، بنابراین بهتر است که در این ماه برنامه و سریال‌هایی از تلویزیون پخش شود که به این فضا مرتبط باشند.