"زبالههای کابل" تهدیدی که می‌تواند به فرصت تبدیل شود
افزایش و انباشته شدن زباله‌ها در خیابان‌های شهر کابل، در این اواخر مشکلات زیادی را برای مردم به وجود آورده و بوی تعفن به دلیل انباشته شدن زباله در هر گوشه و کنار به خصوص در خیابان‌ها حس می‌شود.
به طور کلی کلیه زباله‌هایی که منشاء زیستی داشته باشند و از تکثیر سلولی پدید آمده باشند بایومس نامیده می‌شوند.
گفتنی است؛ بایومس قابلیت تولید برق، حرارت، سوخت‌های مایع، سوخت‌های گازی و انواع مفید کاربردهای شیمیایی را در جهان دارا می‌باشد.
در وبلاگ دانشنامه آمده است: به طور مثال در آمریکا 3 الی 4 درصد انرژی مورد نیاز از منبع بایومس تولید می‌شود.
در سال 2005 میلادی حدود 44000 مگاوات نیروی برق با استفاده از تمام فناوری‌ها در جهان تولید شده که تنها 22500 مگاوات آن از منابع بایومس بوده که ایالات متحده آمریکا به تنهایی 10000 مگاوات آن را به خود اختصاص داده بود.
کابل پایتخت افغانستان و بزرگترین شهر این کشور می‌باشد که بر اساس آمار رسمی بیشتر از 4 میلیون نفر در آن زندگی می‌کنند.
اکثر مناطق و نواحی شهر کابل بدون نقشه بوده و تعداد زیادی از ساکنان این شهر از اکثر نیازهای اساسی زندگی شهری محروم می‌باشند.
در 15 سال گذشته جمعیت کابل به شدت رشد کرده و از چیزی کم و بیش 500 هزار نفر به چیزی کم و بیش 4 میلیون نفر رسیده است.
تجمع جمعیت سبب شده تا کوه‌ها و مناطق سرسبز نیز به مناطق مسکونی تبدیل شوند.
اکثر خانه‌هایی که در مناطق غیر نقشه‌ای ساخته شده‌اند، غیر معیاری بوده و سهولت های اولیه زندگی در آنها وجود ندارد.
دامنه‌های کوه‌های کابل به جای اینکه مزین با درختان زینتی باشد، شاهد حضور خانه‌های مسکونی متعددی می‌باشد.
با گسترش ناامنی‌ها در ولایات و تعدادی از شهرستان‌های افغانستان در چند سال آخر مردم بخاطر امنیت نسبی که در کابل وجود دارد علاقه‌مند به کابل شده و جمعیت آن روز به روز در حال زیاد شدن می‌باشد.
با ازدیاد غیر برنامه‌ریزی شده جمعیت در کابل هم شهروندان و هم دولت دچار مشکل در استفاده از سهولت‌های شهر نشینی و مدیریت شهر شده‌اند.
سیستم منظم و کانالی برای جمع‌آوری آب‌های سطحی و فاضلاب وجود ندارد, اکثرا جوی‌ها غیر استاندارد و در بسیاری از مناطق هیچ جویی حتی وجود ندارد.
مکانیزم درستی برای جمع آوری و کنترل زباله‌ها وجود نداشته و یا ناکافی می‌باشد.
علاوه بر این سیستم استاندارد برای کنترل چاه‌های فاضلاب و منابع آب آشامیدنی وجود ندارد.
گرد و خاک و زبالههای بدبو و مضر، در بسیاری از موارد سبب ایجاد بیماری‌های گوناگون و مهلک برای پایتخت‌نشینان شده است.
تاکنون دولت قادر به کنترل اساسی زباله‌ها نبوده و گاه‌گاهی انبار زبالههای شهری برای ماه‌ها در کنار خیابان‌ها، محلات مسکونی و حتی بیمارستان‌ها می‌ماند.
همچنین زبالههای شهری در 30 کیلومتری شهر کابل با هزینه‌های گزاف دفن می‌شوند.
تبدیل تهدید به فرصت
تولید برق با استفاده از زبالههای جامد شهری
در این اواخر با استفاده از پیشرفت تکنولوژی بشر توانسته تهدیدات زیادی را به فرصت تبدیل کند.
دولت افغانستان به مدیریت درست می‌تواند تهدیدی را که از ناحیه وجود زبالههای جامد شهری وجود دارد به فرصت تبدیل کند.
این فرصت با استفاده از تکنولوژی روز تولید برق از زبالههای جامد شهری و انسانی می‌باشد که از یک طرف زباله‌ها از بین رفته و از طرف دیگر برق تولید می‌شود و هزاران خانواده از آن استفاده می‌کنند.
بر اساس گزارش‌های علمی وتحقبقات تازه که توسط بخش انرژی موسسه جی‌آی‌زید و وزارت آب و برق افغانستان صورت گرفته، از هر تن زبالههای جامد شهری 550 کیلووات برق در ساعت تولید می‌شود که یعنی در یک شبانه روز میتوانیم با مصرف 24 تن زباله 550 کیلو وات برق داشته باشیم.
بر اساس گزارش‌های شهرداری کابل، این شهر به تنهایی ظرفیت تولید 3500 تن زباله شهری در روز را دارا می‌باشد که میتوان از این ظرفیت روزانه به صورت مدت‌دار 80.2 مگاوات برق تولید کرد که با این برق میتوان قسمت اعظمی نیازمندی‌های شهروندان کابل را برطرف کرد.
اگر برنامه تولید برق از زبالههای جامد شهری توسط دولت اجرا شود، علاوه بر پاک نگهداشتن شهر کابل، سبب می‌شود تا درآمد دولت به صورت قابل ملاحظه‌ای بالا رفته و از بسیاری از هزینه‌های سرسام آور دیگر که برای پاکسازی کابل صورت می‌گیرد، جلوگیری خواهد شد.
زبالههای انسانی و تولید برق از منابع بایو گاز در کابل
بیوگازهای ناشی از فضولات انسانی در سطح جهان توان بالقوه تولید برق برای میلیون‌ها خانه و در عین حال بهبود وضع سلامتی و حفاظت از محیط زیست را دارد.
بر اساس گزارش موسسه دانشگاه سازمان ملل متحد، گاز حاصل از زبالههای انسانی در جهان معادل حداکثر 9 میلیارد و 500 میلیون دلار گاز طبیعی است و می‌تواند برق لازم 138 میلیون خانه را تامین کند.
در تحقیقی که اخیرا در موسسه فوق انجام شده آمده است که کشورهای کم‌درآمد با استفاده از بیوگاز میتوانند توسعه به همراه آورند. بیوگاز از شکست میکروارگانیسم‌ها و باکتری‌های موجود در مدفوع تولید می‌شود.
گزارش فوق می‌گوید ماده باقی مانده از تصفیه زبالههای در مقیاس جهانی می‌تواند سالانه 2 میلیون تن سوخت تولید کند که می‌تواند جایگزین سوخت فسیلی شود، از نابودی درختان جلوگیری کند و محیط زیست را حفاظت کند.
در کابل بیشتر از 4 میلیون انسان زندگی میکند که تقریباً 50 درصد آنها به تجهیزات مدرن دسترسی نداشته و از خاک اندازها و یا هوای آزاد استفاده می‌کنند.
هر انسان روزانه به بین 120 الی 250 گرم زباله تولید میکند که به طور متوسط 185 گرم بوده که روزانه میتوان در حدود 370 تن زباله انسانی تولید کرد.
از هر تن زباله 550 کیلووات برق در ساعت تولید می‌شود که میتوان از این ظرفیت حداقل 8.1 مگاوات برق در ساعت به صورت دوامدار تولید کرد.
با استفاده از تکنولوژی بایو گاز ما میتوانیم از فاضلاب‌های شهری نیز در تولید انرژی (برق) استفاده کرده و از برق هر2منبع یعنی هم کنار آب‌های سنتی و هم فاضلاب چاه‌های سپتیک نزدیک 16 مگاوات برق تولید کرد که ارزش سالانه آن می‌تواند در حدود 6 ملیون دلار خواهد بود.
مزایای اقتصادی بهداشتی و اجتماعی تولید برق از منبع بایومس و بایوگاز
- در آمدِ سالانه بیشتر از 36 میلیون دلار و یا معادل آن به افغانی و واریز آن به بودجه دولت
- پاکی همیشگی و دوامدار شهر کابل از وجود زباله‌ها، فاضلاب و زبالههای شهرداری
- کاهش بیماری‌ها و کاهش مرگ و میر ساکنان کابل
- صرفه‌جویی در هزینه‌های دارو و درمان برای خانواده‌ها
- جلوگیری از هدر رفتن پول‌هایی که صرف درمان در خارج می‌شود.
- جلوگیری از پرداخت بیشتر از 30 ملیون و 6 دلار به کشورهای خارجی در ازای برق بیشتر از 96 مگاوات به صورت سالانه
- رفع مشکل بودجه پاکسازی شهر کابل
- ایجاد مشاغل جدید برای شهروندان افغانستانی بویژه ساکنان کابل
- جلوگیری از آلودگی هوای شهر کابل و حفظ محیط زیست
- احیای هویت کابل پاک و تبدیل شدن کابل به عنوان یک پایتخت واقعی
- جذب جهان گردان بیشتر و سهیم شدن در رشد اقتصادی کشور
افزایش سطح رضایت شهروندان توسط دولت
دولت در هماهنگی با بخش خصوصی می‌تواند با استفاده از منابع انرژی تجدید پذیر در افغانستان 397805 مگاوات برق تولید کند که از این جمع ظرفیت بالقوه برای تولید انرژی از منابع بایومس 4080 مگاوات، منابع آبی 23310 مگاوات، از منبع آفتاب 222852 مگاوات و منبع باد 147563 مگاوات می‌باشد.
دولت و بخش خصوصی میتوانند با سرمایه گذاری در تولید انرژی از منابع بایومس بیشتر نیازمندی شهروندان افغانستان را از انرژی تامین کند.
بر اساس تحقیقات ابتدایی که صورت گرفته حداقل هزینه برای ایجاد کارخانه کوچک تولید انرژی از بایومس برای یک خانواده حدود 400 دلار در افغانستان می‌باشد.
/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *