صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

حوادث- انتظامی و آسیب‌های اجتماعی

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

هفته قوه قضاییه

صفحات داخلی

گزارش میزان از یک آدم ربایی بعد از 34 سال/ روایت جدیدی از سرنوشت فرمانده ای که "اسیر بشو" نیست

۱۲ تير ۱۳۹۵ - ۱۴:۳۷:۳۷
کد خبر: ۱۹۲۷۱۵
دسته بندی‌: سیاست ، گزارش و تحلیل
خبری که رسانه‌ها اوایل خردادماه پیرامون احتمال زنده ماندن احمد متوسلیان منتشر کردند، ماجرای 34 سال پیش را که از سوی محافل سیاسی و رسانه‌ای، زنگار فراموشی گرفته بود، تداعی کرد و مردم ایران بویژه یادگاران سلحشور دوران دفاع مقدس را به تجدید دیدار با فرمانده و همرزمشان امیدوار گرداند.
گروه سیاسی: ماجرا از اوایل خردادماه آغاز شد؛ زمانی که سایت‌های خبری به نقل از سردار حسین دهقان وزیر دفاع، اعلام کردند: "سردار احمد متوسلیان و ۳ دیپلمات دیگر ایرانی زنده و در اسارات رژیم صهیونیستی هستند". محسن رضایی فرمانده سپاه پاسداران در دوران دفاع مقدس نیز همان زمان طی پستی در صفحه اینستاگرامش وعده داد به زودی خبرهای خوشی از این سردار شجاع و دلیر خواهد رسید.

خبری که رسانه‌ها اوایل خردادماه پیرامون احتمال زنده ماندن احمد متوسلیان منتشر کردند، ماجرای 34 سال پیش را که از سوی محافل سیاسی و رسانه‌ای، زنگار فراموشی گرفته بود، تداعی کرد و مردم ایران بویژه یادگاران سلحشور دوران دفاع مقدس را به تجدید دیدار با فرمانده و همرزمشان امیدوار گرداند.

اعزام به لبنان پس از عملیات بیت‌المقدس

هنوز چند روزی از عملیات غرورآفرین بیت‌المقدس و آزادسازی خونین شهر در 3 خرداد 1361 نگذشته بود، که حاج احمد متوسلیان فرمانده سلحشور تیپ27 محمد رسول الله با تصویب شورای عالی دفاع عازم لبنان می‌شود تا به یاری برادران لبنانی در جنگ با رژیم صهیونیستی بپردازد.
 
آنطور که محسن رضایی در مهرماه سال 1393 در جریان یک برنامه تلویزیونی به نام "سطرهای ناخوانده" گفته است، یکی از دلایل تصمیم گیری برای اعزام نیرو به لبنان، جلوگیری از تبلیغات مسموم اعراب و دروغ پراکنی آن‌ها مبنی بر همکاری ایران با اسرائیل بود؛ چرا که رزمندگان اسلام در جریان نبرد با متجاوزان بعثی، قصد ورود به خاک عراق را داشتند و همان زمان نیز صهیونیست ها در تدارک حمله به لبنان بودند؛ بنابراین نگرانی وجود داشت که اعراب به دروغ القاء کنند که ایران و اسرائیل در حمله به اعراب دارای نقطه نظر مشترکند.

البته یکی دیگر از دلایل اعزام نیرو از ایران به لبنان در آن مقطع زمانی به ایدئولوژی نظام جمهوری اسلامی مبنی بر حمایت از مظلومان و دفاع از سرزمین های اسلامی در برابر تجاوزگری های رژیم نامشروع و غاصب صهیونیستی بازمی گشت.

محسن رضایی فرمانده اسبق سپاه پاسداران در این رابطه می‌گوید: "قبل از اینکه ما به خاک عراق ورود کنیم، اسرائیل به جنوب لبنان حمله کرد. ما فرصت پیدا کردیم که یک تیپ خود را به آنجا(لبنان) بفرستیم که اول وضعمان را نسبت به اسرائیل مشخص کنیم، ثانیا از یک کشور اسلامی دفاع کنیم و در آینده هم از این فرصت به عنوان جای پایی برای جمهوری اسلامی بهره ببریم؛ لذا نیرو به آنجا فرستادیم تا جلوی این جوسازی را بگیریم و موضعمان را نسبت به اقدامات اسرائیل نشان دهیم".

بنابراین احمد متوسلیان که یکی از برجسته ترین و کارآمدترین نیروهای سپاه پاسداران بود و قدرت فرماندهی و رشادت‌هایش  را در مریوان و پاوه و آزادسازی خرمشهر ثابت کرده بود، در راس فرماندهی تیپ محمد رسول الله، با اشتیاق فراوان عازم لبنان شد.

امام(ره) تکلیف همه را روشن کرد

پس از مطرح شدن مباحثی در شورایعالی دفاع در رابطه با نحوه ورود و فعالیت نیروهای ایرانی در لبنان و مذاکراتی که در این زمینه با حافظ اسد رئیس جمهور وقت سوریه صورت گرفت و همچنین اخباری که از عدم آمادگی نیروهای سوری در همکاری و معاضدت با نیروهای ایرانی به حضرت امام خمینی رسید، سرانجام ایشان با جمله‌ای که در این رابطه بیان فرمودند، تکلیف همگان را روشن کردند؛ حضرت امام (ره) فرمودند: "راه قدس از کربلا می گذرد"؛بدین معنا که اگر فردی می‌خواهد با رژیم صهیونیستی بجنگد،لازمه اش پیروزی در نبرد با رژیم بعثی صدام است.

سرانجام احمد متوسلیان در 14 تیرماه سال 61 در حالیکه در لبنان مشغول رایزنی و انجام امور باقیمانده بود در مسیر سفارت ایران در بیروت در یک پست بازرسی توسط  شبه نظامیان فالانژ ربوده شد؛ در جریان این ربایش، احمد متوسلیان تنها نبود، بلکه سه فرد دیگر به نام‌های "سید محسن موسوی" کاردار سفارت ایران در لبنان، تقی رستگار مقدم از کارمندان سفارت ایران در لبنان و کاظم اخوان عکاس خبرگزاری جمهوری اسلامی نیز همراه او بودند.



فالانژها عامل ربایش دیپلمات‌های ایرانی

سمیر جعجع  فرمانده وقت فالانژهای لبنانی که این روزها به عنوان یک سیاستمدار نزدیک به سعودی‌ها و غربی‌ها در لبنان شناخته می‌شود، حدود 8 سال پیش طی مصاحبه‌ای اعلام کرد:«دیپلمات‌های ایرانی در ایست البرباره ربوده شدند و این افراد بعدا در مکانی که از آن اطلاعی ندارم، کشته شده‌اند».  
  
ادعای سمیر جعجع مبنی بر کشته شدن دیپلمات های ایرانی و اظهار بی اطلاعی او از مکان این واقعه در حالی است که، سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله لبنان و بسیاری از شخصیت‌های لبنانی، سمیر جعجع و فالانژها را مسئول ربایش دیپلمات‌های ایرانی دانسته و خواستار روشن‌شدن این موضوع شده‌اند.

سید حسن نصرالله در رابطه با 4 دیپلمات ایرانی گفته است: "نشانه‌ هایی وجود دارد که دیپلمات‌های ایرانی در زندان های رژیم صهیونیستی بسر می‌‌برند. اسرائیل در گزارش خود ادعا می‌کند که چهار دیپلمات ایرانی توسط فالانژ‌ها ربوده شده و به دست این نیروها کشته شدند و اجساد آنان دفن شده است. اسرائیل دشمن ما است و ما نمی توانیم به گزارش های آن اعتماد کنیم. همانطور که اسرائیلی‌‌ها در گذشته هم حضور بعضی اسیران در زندان های خود را تکذیب می‌کردند، اما مشخص شد که این اسیران در زندان های این رژیم بوده ‌اند".

همچنین شهید غضنفر رکن آبادی سفیر پیشین کشورمان در لبنان در 13 تیرماه 1392 در مراسم سی و یکمین سالگرد ربایش چهار دیپلمات کشورمان که  در محل سندیکای روزنامه نگاران لبنان برگزار شد، اعلام کرد: " "چهار دیپلمات ربوده شده ایرانی زنده و در زندان های رژیم صهیونیستی هستند".

نظر رهبر انقلاب پیرامون سرنوشت حاج احمد

علاوه بر این‌ها، اخیرا هفته نامه خط حزب الله در سی و نهمین شماره خود بیانات منتشر نشده رهبر انقلاب درباره‌ی حاج احمد متوسلیان در آذرماه 1375 در دیدار جمعی از خانواده شهدای سپاه پاسداران را منتشر کرده است؛ رهبر انقلاب در این رابطه فرمودند: «ما منتظریم که آقای حاج احمد متوسّلیان ان‌شاءا... بیاید؛ نگویید شهید، ما که خبر نداریم از شهادت ایشان. خداوند ان‌شاءا... که فرزند شما را - هرجا که هست، هرجور که هست - مشمول لطف و فضل خودش قرار بدهد. ما کـه آرزو میکنیم ان‌شاءا... خداوند این جوان مؤمن و صالح را برگرداند».



فاصله تا آزادی حاج احمد دو قدم هم نبود!

"فاصله تا آزادی حاج احمد دو قدم هم نبود و خیلی راحت می‌شد برادرم را از نیروهای اسرائیلی پس گرفت، اما نمی‌دانم چه سیاستی اعمال شد که الان اسارت ایشان ۳۴ سال است ادامه دارد. " این بخشی از مصاحبه امیر متوسلیان برادر حاج احمد متوسلیان است.

وی در ادامه همچنین گفت: "در آن دوران شهید «عماد مغنیه» پیشنهاد می‌دهد فردی را دارم که اگر بخواهید می‌توانید او را با حاج احمد مبادله کنید، برای همین بنزی را که «حافظ اسد» به حاج احمد داده بود تا بتواند در مقرهای نظامی تردد کند به شهید «عماد مغنیه» می‌دهند. او با آن بنز، یک نیروی آمریکایی که از مستشاران آنها بود و به زبان عربی و انگلیسی مسلط بود را با خود می‌آورد و او را در همان «پادگان زبدانی» نگهداری می‌کنند تا با حاج احمد مبادله کنند اما  این موضوع را با تهران در میان می‌گذارند."

وی در ادامه این مصاحبه با اشاره به نظر تهران درباره این تبادل اظهار کرد:  "گویا از تهران گفته می‌شود که اقدامی انجام ندهید و به تهران بازگردید.بعد از آن  بابت آن فرد آمریکایی، حزب‌الله حدود ۲۵ نفر از اسرای خود را آزاد می‌کند و حاج احمد همان جا ماند. فاصله تا آزادی حاج احمد حتی دو قدم هم نبود و خیلی راحت می شد برادرم را از نیروهای اسرائیلی پس گرفت اما نمی دانم چه سیاستی اعمال شد که الان اسارت ایشان ۳۴ است ادامه دارد."



آیا تهران مخالف تبادل فرمانده ارشد سپاه با اسرای صهیونیست بود؟

اسماعیل کوثری رئیس کمیته دفاعی مجلس نهم در گفتگو با خبرنگار گروه سیاسی درباره پیگیری آخرین وضعیت حاج احمد متوسلیان و صحبت‌های منتشر شده از برادر وی که تاکید کرده است "شهید عماد مغنیه در مقطعی خواهان مبادله حاج احمد متوسلیان در ازای یک نیروی آمریکایی بوده است اما این موضوع با موافقت تهران روبرو نشده است" اظهار کرد: پس از اسارت حاج احمد متوسلیان موارد متعددی از سوی مقامات لبنانی و فلسطینی به منظور مبادله وی با اسرای اسرائیلی مطرح شده که بدون شک پیشنهاد شهید عماد مغنیه نیز می تواند یکی از آنها باشد.

وی افزود: باید از مسئولین مربوط به این حوزه که در آن مقطع سکان دار بوده اند  سوال پرسید که چرا بستر و زمینه مبادله حاج احمد متوسلیان و سه همراهش با اسرای اسرائیلی در آن دوره فراهم نشد.

رئیس کمیته دفاعی مجلس نهم با اشاره به اینکه برخی منابع حکایت از زنده بودن حاج احمد متوسلیان دارد اظهار کرد: بنده بر اساس روحیاتی که از حاج احمد متوسلیان می شناسم اعتقاد دارم وی در همان مقطع شهید شده است ولی برای اطمینان بیشتر، رژیم صهیونیستی باید پیکر وی را به ما تحویل دهد.

کوثری تاکید کرد: ما از رژیم غاصب صهیونیستی به دلیل عدم تعیین تکلیف 4 اسیر ایرانی و پایبندی به حقوق بین المللی طلبکاریم هر چند این موضوع امری بی فایده است و دولتمردان این رژیم غاصب برخلاف موازین بین المللی عمل می کنند.

وی خاطر نشان کرد: سرنوشت حاج احمد متوسلیان و اینکه آیا وی زنده است باید هر چه زودتر معلوم شود تا ما بتوانیم از وضعیت این فرمانده برجسته دفاع مقدس اطلاع پیدا کنیم.

اما ماجرای ربایش احمد متوسلیان این روزها با توجه به روی پرده بودن فیلمی تحسین‌برانگیز با عنوان "ایستاده در غبار" که محتوایی مبتنی بر زندگی شخصی و جهادی این فرمانده شجاع دارد به شکل وسیع در جامعه مطرح شده است و بسیاری از افراد جامعه حتی آن‌هایی که چندان تناسب و سنخیتی با فرهنگ جهاد و شهادت ندارند، پیگیر ماجرای حاج احمد هستند؛ در برنامه روز گذشته "ماه عسل" نیز به طور ویژه به این موضوع پرداخته شده بود.



 آن‌ها زنده‌اند

رائد موسوی فرزند محسن موسوی دیپلمات ربوده شده کشورمان در ماجرای 14 تیر 1361، شب گذشته در این برنامه تلویزیونی گفت: کسی که دستور دستگیری این 4 نفر را می دهد گفت تا جایی که من اطلاع دارم آنها در زندانی نگهداری می شدند و از آنجا به اسرائیل فرستاده شدند. روی در و دیوار زندان دست نوشته هایی وجود دارد. ما به زندان رفتیم و روی دیوار عبارت یا زهرا و تاریخ های فارسی نوشته شده بود، باید بررسی های بیشتری صورت بگیرد. من معتقدم که آنها زنده اند و در زندان های اسرائیل اسیر هستند.

وی افزود:  موقع درگیری احتمال دارد یکی از آنها تیر خورده باشد و این یکی از بحث هایی است که وقتی یک نفر آسیب دیده معذور بودند از اینکه سه نفر را آزاد کنند.

همچنین در این برنامه محمد علی مهتدی گفت: از راه های رسمی و ریاست جمهوری لبنان اطلاعاتی به دست آوردیم اما از آنجا که این مسئله در سطح ملی و مشارکت همه نهادها انجام نشده به نتیجه قاطعی نرسیدیدم. گزارش های مختلفی مبنی بر زنده بودن آنها و یا شهید شدن آنها داشتیم. گزارشی هم داشتیم که آنها را کنار دریا تحویل ناو اسرائیل دادند. احمد حبیب الله که رئیس کمیته دفاع از زندانیان بود از داخل اسرائیل اطلاع داد که آنها در زندان اسرائیل هستند و این مهم ترین مدرک ما است.

در خاتمه این برنامه عسگری هم رزم حاج احمد در مریوان گفت: قبای اسارت برای تن حاج احمد متوسلیان دوخته نشده و 34 سال اسیر بشو نیست.





ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *