صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

حوادث- انتظامی و آسیب‌های اجتماعی

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

هفته قوه قضاییه

صفحات داخلی

جان‌باختن «آقا معلم» در حادثه سقوط اتوبوس/ ماجرای سربازی که دژبان گروهان بود

۱۱ تير ۱۳۹۵ - ۰۸:۳۴:۳۹
کد خبر: ۱۹۱۷۴۳
دسته بندی‌: جامعه ، عمومی
در میان 13سرباز جان‌باخته در حادثه سقوط اتوبوس در نی ریز، سربازی حضور داشت که به دلیل کمک به سایر دانش آموزان مدرسه در زمان تحصیل، به «آقا معلم» شهرت داشته است.
به گزارش خبرنگار گروه جامعه خبرگزاری میزان، چندین روز از مرگ 13سرباز در حادثه سقوط اتوبوس در محور نی ریز می گذرد اما همچنان خبرهای حاشیه ای پیرامون این حادثه منتشر می شود.

از دفتر چه قرمز راننده و مقصر شناخته شدن او در حادثه سقوط اتوبوس گرفته تا جلوگیری از فعالیت شرکت مسافربری، همه اخباری است که پیرامون حادثه منتشر شده است.

در کنار آن، طی این چند روز، یا مرتب نامه منتصب به یکی از سربازان پیرامون وضعیت آسایشگاه تکذیب شده و یا اعلام شده که در عکسی که به سلفی آخر سربازان معروف شده است اصلا هیچ یک از سربازان فوت شده حضور نداشته اند.

علاوه بر این، در رابطه با وضعیت هر یک از سربازان نیز نکاتی مطرح شده است و بازماندگان 13 دلاور فوت شده به بیان خاطرات خود از سربازانشان پرداخته اند.

در همین رابطه خبرنگار گروه جامعه خبرگزاری میزان، گفت و گویی داشته با فرید نرمان که زمانی هم تختی ماجد حافظی از جانباختگان حادثه در خوابگاه دانش آموزی بوده است.

وی در رابطه با شرایط ماجد حافظی می گوید: ماجد به دلیل درشت هیکل بودن به «دژبان» سربازها معروف بود و او در رشته شیمی تحصیل کرده است.

نرمان می افزاید: ماجد یک سال از من بزرگتر بود و همیشه حکم برادر را برای من داشت. مرتب در درس هایم به من کمک می کرد و از این بابت در زمان تحصیل وابستگی زیادی به او داشتم.

وی با بیان خاطره ای از حضورش در خوابگاه مدرسه و هم تختی شدنش با ماجد حافظی می گوید: ماجد اهل شهرستان «اهل» بود و در شهرستان آنها دبیرستان وجود نداشت به همین خاطر او مجبور شده بود برای ادامه تحصیل راهی شهرستان ما شود. در شهرستان پارس آباد، مدرسه ای بود که خوابگاه داشت و ماجد به این خاطر که هر روز فاصله 100 کیلومتری خانه تا مدرسه را طی نکند، در خوابگاه می ماند.

نرمان می افزاید: خانه ما فاصله چندان زیادی با مدرسه نداشت اما من به این خاطر که از کمک های ماجد در تحصیل بهره مند شوم، تصمیم گرفتم در خوابگاه بمانم. تخت ما در خوابگاه مدرسه 2 طبقه بود و ماجد در تخت بالای سر من حضور داشت. دائم به فکر آموزش درس ها به من بود و به این خاطر که یک سال از من بزرگ تر بود، تسلط کافی به درس های من داشت. علاوه بر من، به سایر دانش آموزان نیز در درس ها کمک می کرد و به همین خاطر به او «آقا معلم» می گفتیم.

وی با اشاره به انتشار تصاویر سربازها در صفحات مجازی می گوید: پس از واقعه سقوط اتوبوس، بلافاصله تصاویر سربازها در فضای مجازی منتشر شد و تا زمانی که اسامی فوت شده ها توسط پزشکی قانونی اعلام نشده بود، نمی دانستم که ماجد نیز در میان سربازهای فوت شده صفر پنج کرمان بوده است.

نرمان می افزاید: تماشای نام ماجد در میان لیست کشته ها ضربه روحی شدیدی به من وارد کرد زیرا او برای من نه یک دوست بلکه «آقا معلم» من بود.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا خودتان به سربازی رفته اید یا خیر؟، می گوید: من به دلیل مشکل قلبی و پس از تایید 3 پزشک، از خدمت سربازی معاف شدم و متاسفم که هیچ گاه نمی توانم احساس ماجد در ایام سربازی را درک کنم. او علاقه زیادی به ادامه تحصیل داشت و می دانم هدفش از رفتن به خدمت سربازی این بود که پس از آن، درس خواندش را از سر گیرد.



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *