طی دو سال در موسیقی 20 سال عقب گرد داشتیم

به گزارش گروه فرهنگی ، نشست«گفتمان ضرب اصول» با حضور فرزاد طالبی (مدیرکل دفتر موسیقی)، محسن رجب‌پور و بابک رضایی(کارشناس)، محمدرضا فیاض(منتقد و موسیقیدان) و رضا مهدوی(کارشناس مجری) در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد.

 

رضا مهدوی در ابتدای این نشست ضمن اشاره به یک‌سالگی سلسله جلسات «گفتمان ضرب اصول» گفت: امروز به یک سالگی «گفتمان ضرب اصول» رسیدیم و خوشبختانه بعد از یک سال بالاخره یک مدیر حاضر شد تا در جلسه ما شرکت کند و «پاسخگو» باشد. طی جلساتی که ما در یک سال گذشته برگزار کردیم هیچ مدیر و مسئولی از نهادهای مختلف فرهنگی حاضر به شرکت در این جلسات و پاسخگویی به نقدهای جامعه موسیقی نشدند. امروز خوشحالیم که فرزاد طالبی مدیرکل دفتر موسیقی این شهامت را داشته که حضور پیدا کند و مهم تر از آن «پاسخگو» باشد. مسلما دولتی که مدیرانش پاسخگو باشند دولتی پاینده خواهد بود.

وی افزود: به اعتقاد من رشدی که موسیقی بعد از انقلاب کرد در بسیاری زمینه ها با موسیقی قبل از انقلاب چندان قابل قیاس نیست. مسلما پذیرفتن مسئولیت دفتر موسیقی که گفته می‌شود مانند یک خرابه است شهامت زیادی می‌خواهد. حال شخصی به دفتر موسیقی آمده که خود از بدنه وزارت ارشاد است و به طیف خاصی هم وابسته نیست.

 

مهدوی در ادامه با اشاره به تبدیل شدن «مرکز موسیقی» به «دفتر موسیقی» گفت: متاسفانه در طی سالیان اخیر ما شاهد کوچک شدن موسیقی در وزارت ارشاد بوده‌ایم. چطور است که در وزارتخانه‌ای بخش تئاترش اداره کل دارد، بخش تجسمی‌ اش مرکز است اما جایگاه موسیقی در ارشاد هر روز تقلیل پیدا می‌کند؛ ما اهالی موسیقی نگرانیم که همین دفتر موسیقی به دفترچه موسیقی تبدیل شود! همه ما می‌دانیم که حکم اداری نه می‌تواند موسیقی را جهت بدهد و نه می‌تواند یک موسیقیدانی که در راه مورد نظر ماست، قرار دهد. اما همین احکام می تواند مسبب برخی بهره‌برداری‌ها باشد.

 

 

محسن رجب‌پور در ادامه این نشست گفت: خوشحالم که اعلام کنم امروز مجمع صنفی تولیدکنندگان آثار موسیقی و شنیداری رسما پروانه فعالیت گرفت. آقای طالبی حدود 2 ماه و نیم است که حکم مدیرکلی دفتر موسیقی را دریافت کرده اند از این رو تمام نقدهایی که من امروز مطرح می‌کنم مربوط به پیش از زمان حضور آقای طالبی است. متاسفانه قبل از ایشان و طی مدیریت دو ساله ابتدایی در دوران مدیریت جدید معاونت هنری، نزدیک به 20 سال عقب‌گرد داشتیم.

 

این عضو«مجمع صنفی تولیدکنندگان آثار شنیداری» در ادامه با اشاره به مدیریت موزیسین ها بر دفتر موسیقی گفت: ما احتیاجی به مدیر غیرموسیقایی داریم. ما در مقاطع مختلف مدیرانی داشتیم که از اهالی موسیقی بودند و همین سرمنشا بسیاری مشکلات می‌شد. به عنوان نمونه مدیری که خودش علاقمند موسیقی ارکسترال بوده سر کار آمده و تنها موسیقی ارکسترال را مورد توجه و حمایت قرار داده است. در واقع ما به مدیری احتیاج داریم که به قواعد مدیریتی و اداری آشنا باشد.

 

وی افزود: در مورد مدیریت دفتر موسیقی باید بگویم رفتارهایی که در دوره های قبل شده ایرادات زیادی داشته است. دفتر موسیقی مدیری داشته که در زمان مدیریتش بیشتر از کل دوران فعالیت هنری اش اثر ارکسترال منتشر کرده و البته ارکسترها نیز در زمان او منحل شده اند. یا مدیر دیگری که وعده های واهی و یا کارهای خارج از شان یک مدیر دفتر موسیقی را انجام می داد.

 

 

 

رجب پور در ادامه افزود: باید بررسی کنیم تا متوجه شویم چه اتفاقی افتاد که سینما تبدیل به سازمان شد و موسیقی تبدیل به دفتر شد. ما اگر در فعالیت‌های چند سال اخیر دفتر موسیقی رصد کنیم می‌بینیم هیچ موسیقی نیست که مجوز نگرفته باشد و بیشتر معضلات در بخش شعر بوده است. ما معتقدیم امروز شرکت‌های موسیقی به توانی رسیده‌اند که می‌توانند خودشان کارشان را کارشناسی کنند. باید بپذیریم در همه حوزه شرایط با 20 سال قبل بسیار تغییر کرده است؛ اما متاسفانه ساختار دفتر موسیقی همان ساختار 20 سال قبل است و بر همین اساس است که معتقدیم این شاکله نیاز به بازبینی جدی دارد.

 

 

محمدرضا فیاض در ادامه نشست با اشاره به روند تاریخی مقوله«مدیریت در حوزه موسیقی» گفت: ما از سال 1334 به بعد با پدیده مدیران فرهنگی هنری به طور جدی مواجه می‌شویم و قبل از این سال این شاخه از مدیریت وجود نداشته است. البته در سال 1319 با تاسیس رادیو ضرورتهای وجود مدیریت فرهنگی به وجود آمده بود. کمی قبل تر از آن نیز یعنی در سال 1310 در بخش خصوصی بعضی تلاش های پراکنده در این زمینه وجود داشته است.

 

این منتقد و موسیقیدان افزود: به اعتقاد من شاکله کلی موسیقی سه وجه دارد که متشکل از موسیقیدان‌ها، مخاطبان و مهندسان فرهنگی می‌شود. حال باید دید که این مهندسان فرهنگی آیا امور خود را بر اساس یک نقشه راه پیش می‌برند یا بر اساس آزمون و خطاها مسیرشان را انتخاب می‌کنند.  باید پرسید آیا دفتر موسیقی در طول سالیان گذشته به دید مهندسی فرهنگی به آن نگاه شده یا صرفا خواستیم یک سری کارهای اداری انجام دهیم.

 

وی در ادامه ضمن اشاره به مدیریت هوشنگ ابتهاج در موسیقی رادیو گفت: هوشنگ ابتهاج 3 سال در رادیو کار کرد اما طی همین 3 سال جریانات متعددی را در حوزه موسیقی به راه انداخت و اتفاقاتی انقلاب‌گونه در آن دوره اتفاق افتاد. چرا که او با بصیرت از امکاناتی که در اختیارش بود، توانست بهره لازم را ببرد. به همین شکل ما در مقاطع مختلف تاریخی نقاط درخشانی را در حوزه فرهنگی داریم که مثلا از دوره مرحوم پیرنیا نیز در«موسیقی گلها» یا از فعالیت روح الله خالقی در هنرستان موسیقی یاد کرد. باید این نقاط درخشان را مجددا بررسی کنیم و در ادامه راه‌مان مورد استفاده قرار دهیم.

 

 

بابک رضایی به عنوان دیگر کارشناس این برنامه که در سالهای نچندان دور شش سال مدیرعامل انجمن موسیقی ایران بود نیز در بخش دیگری از نشست گفت: موسیقی در کشور ما مظلوم است و علیرغم اینکه برخی درتلاشند تا موسیقی را در تقابل با حاکمیت معرفی کنند می‌بینیم که سخنان مقام معظم رهبری در خصوص موسیقی کاملا واضح است و نگاه حاکمیت به موسیقی را کاملا می‌توان در نگرش مقام معظم رهبری دنبال کرد. اما متاسفانه ما در کشور به طور خاص با مشکل مدیریت فرهنگی مواجه هستیم. همه ما می‌دانیم که مدیریت علم است و در کشور خودمان هم دید علمی به آن وجود دارد و در دانشگاه‌ها هم به طور گسترده تدریس می‌شود اما چندان در ورطه عمل به آن توجه نمی‌کنیم و مدیریت فرهنگی را خیلی عام و ساده می‌پنداریم.

 

وی ادامه داد: برای بررسی عملکرد دفتر موسیقی باید ابتدا شرح وظایف این دفتر را بررسی کنیم. این شرح وظایف به طور تیتروار عبارتند از: «تدوین سیاست‌های اجرایی، ‌هدایتی و حمایتی برای اعتلای موسیقی ایرانی»، «حمایت از پژوهش‌ها و مطالعات تخصصی و کاربردی»، «ارائه راهکارهای واقع بینانه برای شیوه تعامل با فرهنگ موسیقایی غیر ایرانی»، «مطالعه و بررسی تکنولوژی‌های نوین در صنعت موسیقی جهان به منظور روزآمدی موسیقی ایرانی»، «تلاش برای پالایش ذوق زیبایی شناسی و سلیقه موسیقایی عامه»، «برخورد فعال با موسیقی‌های متداول و جاری درسطح جامعه»، «حمایت از برگزاری جشنواره‌های تخصصی»، «شناسایی و معرفی جشنواره‌های معتبر خارجی و اعزام گروه‌ها به این جشنواره‌ها»، «انجام امور نظارتی بر اجرای آثار صحنه‌ای و تولیدات موسیقی»، «تشکیل بانک اطلاعاتی گروه‌ها و هنرمندان»، «تدوین مقررات شفاف برای اجرای آثار صحنه‌ای و تولیدات موسیقایی و صدور مجوزهای مورد نیاز»، «تلاش برای جذب اعتبارواخذ مجوزهای لازم برای حمایت ازتاسیس سالن،‌ تالاراستودیوهای تخصصی»، «تشکیل کارگاه های تخصصی آموزشی»، «حمایت از گروه‌های موسیقی» و «حمایت از تشکل‌های صنفی موسیقی».

 

مدیر اسبق انجمن موسیقی ایران ادامه داد: حال سؤال اینجاست که به غیر از انجام امور نظارتی، دفتر موسیقی آیا کار دیگری هم می‌کند یا خیر؟ من به شما می‌گویم دفتر موسیقی از میان شرح وظایف مختلفی که دارد تنها 2 مورد نظارت و صدور مجوزها را انجام می‌دهد. ما امروز تمام انرژی‌مان را معطوف به صدور مجوز و حاشیه‌های قبل و بعد آن کرده ایم. از طرفی همه ظرفیت‌های موسیقی امروز معطوف به فعالیت‌های اقتصادی شده است. موسیقی نیاز به مجموعه بزرگتری در وزارت ارشاد دارد تا بتواند از عهده وظایفی که برایش در نظر گرفته شده است برآید.

 

 

فرزاد طالبی مدیرکل دفتر موسیقی نیز در این نشست گفت: در نگرشی که مقامات بالا نسبت به موسیقی دارند چندان نمی‌شود وارد حوزه تولید و جهت‌دهی به آن شد. اما با این بحث که گفته شد دفتر موسیقی باید به مرکز تبدیل شود، موافقم و معتقدم ضرورت این موضوع امروز بیش از پیش احساس می‌شود و ما قطعا تمام تلاش خود رادر این راستا انجام خواهیم داد. البته امروز انجمن موسیقی نیز حمایت‌هایی را انجام می‌دهد که در واقع سرمنشا این حمایت‌ها دفتر موسیقی محسوب می شود و انجمن موسیقی به عنوان بازوی اجرایی این نهاد عمل می‌کند. این را هم بگویم که همین امروز برنامه سال 95 دفتر موسیقی را ارائه داده‌ایم که در آن بند بند شرح وظایف دفتر موسیقی متبلور شده است.

 

مدیرکل دفتر موسیقی افزود: زمانی که من به دفتر موسیقی آمدم مسئله سند ملی موسیقی را دنبال کردیم که چند بار اصلاح شد و نهایتا از وزارت ارشاد برای تصویب به شورای عالی انقلاب فرهنگی ارسال شد. هم اکنون هم این سند در نوبت طرح در شورای عالی انقلاب فرهنگی قرار دارد؛ و موسیقی برای اولین بار سند ملی خواهد داشت که امیدوارم تصویب آن به زودی انجام پذیرد.

 

 

طالبی ادامه داد: دفتر موسیقی در بسیاری از بخش‌هایش آئین‌نامه ای نداشته و در بسیاری از بخش‌ها و شوراها سلیقه حاکم بوده است. مسلما افرادی که در شوراها حضور داشته اند از کارشناسان برتر کشور هستند اما آئین‌نامه‌ای مشخص وجود نداشت. در همین راستا آئین‌نامه‌های شعر و موسیقی تدوین شد و همچنین شورای صیانت نیز برای حل کردن مشکلاتی که برخی از هنرمندان به آن مواجه می‌شوند تشکیل شد. ضمن اینکه در حال حاضر آئین‌نامه‌های مربوط به جشنواره‌ها را در دست تدوین داریم. در حوزه بین‌الملل نیز تلاش کردیم تا ارتباطات را توسعه دهیم و امیدواریم سال آینده موسیقی نواحی ما بتواند حضوری پررنگ در فستیوال‌های بین‌المللی داشته باشد. خوشبختانه امسال جشنواره نواحی هم بعد از چند سال دوباره برگزار شد. ضمن اینکه در شهریور ماه نیز هفته موسیقی نواحی را در برج آزادی خواهیم داشت که منتخبان جشنواره موسیقی نواحی ایران در آن به اجرای برنامه خواهند پرداخت.

 

فرزاد طالبی در بخش دیگری از سخنانش گفت: مشکلات و معضلات دست و پاگیری در دفتر موسیقی وجود داشت؛ مثلا قطعه‌ای که در یک آلبوم مجوز گرفته بود برای اجرا در کنسرت نیز باید مجددا مجوز می‌گرفت که روند درستی نبود و مرحله دوم هم اکنون حذف شده است. مشابه قوانین اینچنینی در دفتر موسیقی کم نبود که امروز خوشبختانه مرتفع شده‌اند. باید در نظر داشت که دفتر موسیقی مانند اتومبیل در حال حرکت است که  قطعاتش را حین حرکت تعمیر و تعویض می‌کند؛ چرا که ما نمی‌توانیم فعالیت‌های دفتر موسیقی را تعطیل کنیم و شروع به تغییر قوانین و ساختار دفتر موسیقی کنیم.

 

وی درخصوص راه‌اندازی سامانه‌های الکترونیکی دفتر موسیقی گفت: سامانه شعر راه‌اندازی شده و طراحی سامانه موسیقی نیز مراحل پایانی خود را سپری می‌کند و تا پایان سال نیز سامانه کنسرت راه‌اندازی می‌شود و بعد از راه‌اندازی این سامانه‌ها دیگر نیاز به مراجعه حضوری متقاضیان به دفتر موسیقی نخواهد بود.

 

 

مدیرکل دفتر موسیقی در ادامه در خصوص صدور مجوزهای دفتر موسیقی گفت: کسانی که درجه یک هنری دارند اثرشان نیاز به طرح در شورای موسیقی ندارد ضمن اینکه لیستی از اساتید هم وجود دارد که آثار آنها بدون طرح در شورای موسیقی مجوز می‌گیرد. در زمینه مجوزها مسئول کردن موسسات می‌تواند قدم مهمی در این زمینه باشد. اما این اتفاق خلق‌الساعه نیست و ما نیازمند درجه‌بندی موسسات هستیم. موسساتی که درجه الف از ما دریافت می‌کنند اثرشان بدون حضور در شورای موسیقی مجوز می‌گیرد. ما سعی خواهیم کرد تا پایان امسال این درجه‌بندی موسسات را انجام دهیم و کارمان را در این بخش آغاز کنیم.