کمر باربرهای بازار زیر بار هزینهها خم شد/حکایت شغلی پر زحمت اما بدون درآمد
این روزها با محکم شدن جای پای رکود در اقتصاد، بازار و بازاریان و فعالان در این بخش حال و روز خوبی ندارند و کمر باربرهای بازار زیر بار هزینههای زندگی در حال خم شدن است.
به گزارش در گوشه و کنار شهر شغلهای کاذبی به چشم میخورد که با داشتن سختی کار فراوان ونداشتن هیچگونه مزایا، درآمد آن کفاف هزینه زندگی افراد را نمیدهد.هر چند که این مشاغل مزایایی ندارد اما سواد ناکافی و نداشتن مهارت موجب شده تا این مشاغل هنوز طرفداران خاص خود را داشته باشد.
بر اساس این گزارش،یکی از این مشاغل باربری است ، البته در سال های گذشته در بازار باربران نقشی متفاوت از امروز داشتند اما به مرور زمان این نقش تغییر کرد و در هیاهوی بازار هنوز هم می توان باربرهایی را مشاهد کرد که در انتظار مشتری هستند.
از ایستگاه مترو 15خرداد که بیرون میآییم به سمت خیابان خیام گروه گروه باربردیده میشود که چرخهای خود را در گوشهای قرار داده و برای صرف نهار و کمی استراحت بر روی یک چرخ به دور هم جمع شدهاند، گاهی باهم صحبت می کنند و گاهی از کسادی کسب و کار شکوه می کنند.
البته شکوه آنها فقط از کسادی بازار نیست بلکه نابسامانی در این بخش و درآمد ناچیز از دیگر مشکلاتی است که فعالان این بخش با آن دست به گریبان هستند.
بر اساس این گزارش برای جابجایی بار در بازار به گفته یکی از فعالان این عرصه نرخ مصوبی وجود ندارد و هر شخص هر چه قدر که بخواهد کرایه می دهد که همین امر موجب نابسامانی در این بخش شده است.
محمدی که چندین سال است در بازار مشغول باربری است در رابطه با شغل خود به خبرنگار میزان گفت: اگر مجبور نبودم هیچوقت این شغل را انتخاب نمیکردم واز ساعت 8 صبح تا 8 شب در گرما و سرما این چرخها را به این سو و آنسو نمیکشیدم.
وی که حدود55 سال سن داشت با اشاره به درآمد ماهانه خود گفت: چند سالی که در این شغل فعالیت میکنم بهسختی میتوانم هزینه زندگی خانوادهام را تامین کنم و حتی روزهایی بوده است که بدون هیچ درآمدی راهی خانه شدهام.
این فعال بازار افزود: در بهترین حالت 4 یا 5 بار را جابهجا میکنم که بین 30 تا 50 هزارتومان درآمد روزانهام میشود.
نکت های که توجهمان را به خود جلب کرد این بود که بر روی چرخ دستی باربران پلاک های چهار رقمی نصب شده است و محمدی با اشاره به دلیل نصب آن گفت: شهرداری برای دریافت حق بیمه و مالیات و ساماندهی چرخیها، کارتهای اعتباری قابل شارژ را صادر کرده و در صورت پرداخت نکردن مالیات که مبلغ 20 هزار تومان است چرخ را توقیف میکند.
وی ادامه داد:خوشبختانه مدتی است شهرداری اقدام به بیمه این کارگران کرده و هر ماه 58 هزار تومان از آنها دریافت میکند که تا حدودی آنها را راضی کرده است.
قصه سختی های این شغل در همین جا تمام نمی شود و داستان وقتی جالب تر می شود که برای کار با چرخ دستی در سطح بازار، باید یک مغازهدار را به عنوان ضامن معرفی شود و مبلغ 5 میلیون تومان سفته بابت ضمانت امضا شود.
این گزارش میافزاید به طور میانگین با حساب سرانگشتی و در نظر گرفتن درآمد 30 تا 50 هزار تومانی در روز برای باربرها و کسر هزینه بیمه، مالیات همچنین هزینه غذا، کرایه رفت و آمد و در نظر گرفتن مبلغی که هرشب برای نگهداری از چرخهایشان پرداخت میکنند،در بهترین حالت حدود 700 تا 800 هزار تومان برای آنها باقی میماند که در اوضاع اقتصادی فعلی مبلغ ناچیزی است.
به گزارش میزان در شرایطی که مسئولان نگران افزایش بیکاری در جامعه هستند و دم از اعطای وام به واحدهای تولیدی و صنعتی برای ایجاد اشتغال می زنند تنها با ساماندهی به چنین مشاغلی می توانند هم وضعیت کارگران فعال در این عرصه را بهتر کنند و هم موجب افزایش اشتغال شوند، چرا که بی توجهی و نبود نظارت موجب افزایش شغل های کاذب در سطح شهر شده است .
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *