"دهلی‌نو" و معضلی به نام دونالد ترامپ

 به گزارش سرویس بین الملل  سی راجا موهان در روزنامه ایندین اکسپرس مقاله‌ای را تحت عنوان "دهلی و دونالد ترامپ" به چاپ رسانده که در بخشی از آن آمده است: با توجه به اینکه دونالد ترامپ همه موانع در راه انتصاب خود بعنوان نامزد حزب جمهوریخواه در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا را پشت سر می گذارد، وی شروع به تعیین چارچوب سیاست خارجی آمریکا کرده است که سیاست متعارف واشنگتن را به چالش خواهد کشید. ترامپ طی سخنرانی اخیر خود در واشنگتن از استفاده از اظهارات شدید الحن احتراز نموده و از روی متنی از قبل تهیه شده خواند. اما معنی آن این نیست که وی از دیدگاه جنجالی در موضوع سیاست خارجی صرفنظر کرده است. تفاوت فقط این بود که وی این نظرات را مودبانه ابراز کرد.
 
البته مخالفین وی هم در حزب جمهوریخواه و هم در حزب دموکرات به سوی تناقض در دیدگاه وی اشاره می کنند. واقعیت این است که ترامپ خستگی گسترده در سراسر آمریکا نسبت به نقش وسیع و پرهزینه واشنگتن در سطح بین المللی را ابراز می کرد.
 
هدف ترامپ فقط این است که ناکامی های سیاست خارجی آمریکا در عصر بعد از جنگ سرد را مورد توجه مردم قرار دهد و هدف وی ارائه نمودن سیاست جانشین نمی باشد. وی خود را از اشتباهات دولت های حزب جمهوریخواه نیز به سادگی جدا کرده و شروع به اهریمن جلوه دادن هیلاری کلینتون بعنوان سمبل مشکلات سیاست خارجی آمریکا کرده است. این اقدام یک اقدام هوشمندانه سیاسی به نظر می رسد.
 
ترامپ می گوید که بعد از پایان جنگ سرد، سیاست خارجی آمریکا از مسیر خارج گردید. ما در تهیه دیدگاه جدیدی برای عصر جدید ناموفق بودیم. واقعیت این است که با گذشت زمان، سیاست خارجی ما کمتر قابل فهم شد. حماقت و تکبر جانشین منطق گردید که سیاست خارجی کشور را با فجایع یکی بعد دیگری روبرو ساخت.
 
هیلاری کلینتون بعنوان همسر رئیس جمهور، بعنوان عضو سنای آمریکا و بعداً بعنوان وزیر امور خارجه کشور طی ربع قرن گذشته با روابط بین المللی آمریکا در عصر بعد از جنگ سرد ارتباط عمیقی داشته است. اگرچه بین احزاب جمهوریخواه و دموکرات بر سر بسیاری از مسائل بین المللی اختلاف نظر وجود داشته است اما اختلافات بین ترامپ و کلینتون وسیع تر می باشد.
 
ترامپ حتی سیاست حزب جمهوریخواه در منطقه خاورمیانه را بعنوان نشانه ای از «تکبر و حماقت» توصیف کرده است. البته موضع وی نشانگر برخی احتمالات جدید برای سیاست خارجی آمریکا می باشد. با توجه به احتمال این تغییر در روابط خارجی آمریکا، دهلی نو باید خود را برای ماه های آتی آماده کند.
 
از زمان دیدار رئیس جمهور بیل کلینتون از هند در مارس سال 2000 هند بسیاری از منازعات خود با آمریکا را یا حل و فصل کرده یا به حداقل رساند. این منازعات شامل اشاعه تسلیحات هسته ای و کشمیر بود. دیدار ماه آینده نخست وزیر ناریندرا مودی از واشنگتن گسترش مشارکت راهبردی بین دو کشور را تحکیم خواهد کرد.
 
اهمیت ترامپ برای دیپلماسی دهلی حتماً مربوط به برخی اظهارات وی راجع به هند نمی باشد. اظهارات گاه به گاه وی راجع به تسلیحات هسته ای پاکستان نیز نشانگر تغییر واقعی در سیاست تلقی نمی شود. اگرچه روش ترامپ به سوی هند در مجموع مثبت بوده است، این دیدگاه بزرگ تر جهانی وی می باشد که بر گزینه های راهبردی هند تاثیری اعمال خواهد کرد.
 
ترامپ تاکید دارد که وی دیگر «این کشور و مردم این کشور را در مقابل سرود دروغین جهانی گرایی تسلیم نخواهد کرد.» تاکید ترامپ بر اولویت کشور و انعقاد قراردادها بر اساس منافع کشور فرصت های جالبی را برای هند بوجود می آورد مشروط بر اینکه دهلی نو جهت انحراف از گذشته آمادگی داشته باشد. اگر دهلی نو فکر کند که گذشته بعنوان راهنمای سیاست خارجی آینده آمریکا عمل خواهد کرد، هند با مشکلاتی روبرو خواهد شد.
 
یکی از عناصر اصلی سیاست خارجی ترامپ موسوم به «اول آمریکا» توجه را به سوی کاهش کسر تجاری آمریکا و محدود کردن استخدام کارگران خارجی و انتقال فرصت های شغلی به کشورهای خارجی متمرکز کرده است. دهلی نو در گذشته در برخورد با لیبرالیسم آمریکا در مسائل تجاری احساس مشکل می کرده است و این کشور در حال حاضر نیز که سیاست تجاری آمریکا به سوی محافظه کاری انحراف پیدا می کند، برای برخورد با وضعیت جدیدی اصلاً آمادگی ندارد. اگر دهلی نو سیاست تجاری خود را به سرعت اصلاح نکند با مشکلات شدیدی در سال های آینده روبرو خواهد شد.
 
رویکرد سیاسی ترامپ دارای برخی عناصر خواهد بود که برای هند هم پیچیدگی ها و هم فرصت ها بوجود خواهد آورد. بطور مثال تاکید ترامپ بر اصلاح روابط با روسیه را نگاه کنید. روابط خدشه دار بین واشنگتن و مسکو طی چند سال اخیر موجب ایجاد مشکلات در محاسبات راهبردی هند بوده است. لذا اگر بین مسکو و واشنگتن تفاهمی ایجاد شود در دهلی نو مورد استقبال قرار خواهد گرفت. ترامپ اعلام کرده است که با چین نیز به تفاهم خواهد رسید. این امر موجب نگرانی هند خواهد بود. برخی ها در آمریکا نگران هستند که ترامپ در ازای امتیازات اقتصادی از پکن به چین فضای کافی سیاسی در آسیا اعطاء خواهد کرد. ترامپ کراراً اعلام کرده است که متحدین آمریکا باید قسمتی از هزینه دفاعی آمریکا را بعهده بگیرند و در غیر این صورت آمریکا از برخی صحنه ها عقب نشینی خواهد کرد. این امر به صحنه جغرافیایی سیاسی در آسیا تغییر خواهد داد. این سیاست بطور همزمان برای هند نیز دروازه را باز می کند که مسئولیت های بزرگ تری رهبری در منطقه را بعهده بگیرد.
 
دهلی نو نیز مانند بسیاری در واشنگتن طی چند روز اخیر ترامپ را به مسخره گرفته است. اما هند باید شروع به جدی گرفتن ترامپ بکند و عواقب تغییر در دیدگاه جهانی آمریکا را نیز بررسی کند. دهلی نو از دستگاه دولتی کلینتون آگاهی کامل داشته است. الان برای دهلی نو ضروری شده است که با کسانی که مبارزه انتخابات ترامپ را طراحی کرده‌اند تماس برقرار نماید. این طراحان ترامپ را از یک شوخی سیاسی به یک مدعی جدی برای کاخ سفید تبدیل کرده‌اند.