رسوایی‌های اخلاقی سیاستمداران و صاحب منصبان غربی

گروه سیاسی: هفته گذشته خبر رسوایی اخلاقی منجر به استعفای یک قاضی آمریکایی در رسانه‌ها منتشر شد؛ "جوزف بُکمَن" قاضی ایالت آرکانزاس متهم شده که هزاران عکس برهنه از متهمان در رایانه شخصی‌اش ذخیره کرده است؛ آنطور که "ان بی سی" گزارش داده این قاضی در ازای دریافت خدمات جنسی همجنس‌گرایانه از متهمان، در مجازات آن‌ها تخفیف قائل می‌شد.

اکثر قربانیان این قاضی فاسد آمریکایی، مردان جوانی بودند که عکس‌های برهنه‌ای از آن‌ها در منزل آقای بُکمن یافت شده است؛ اگرچه وی مدعی شده گرفتن تصاویر برهنه متهمان، کاربرد دیگری غیر از مصارف جنسی داشته اما یکی از قربانیان بُکمن اعلام کرده این قاضی آمریکایی با وی رابطه جنسی داشته و مبلغی را به عنوان حق السکوت پرداخت کرده است. 
 
اما در مورد مشابه دیگری در فرانسه، "دنیس باوپین" نایب رئیس پارلمان این کشور به آزار جنسی همکاران زن خود متهم شده است؛ آنطور که فرانس 24 گزارش داده آقای باوپین در دهه 90 میلادی زمانیکه عضو یکی از احزاب سبز فرانسه بود پیامک‌هایی حاوی مطالب ضد اخلاقی را برای هم حزبی‌های زن خود ارسال کرده است.

"ساندرین روسو" و "ایزابل آتارد" دو تن از زنان هم‌حزبی‌ آقای باوپین با انتشار فایل‌های صوتی مدعی شده‌اند که در زمان جلسات مجمع ملی فرانسه، پیامک‌های موهن و مستهجنی را از جانب وی دریافت می‌کردند.

اما پیش از این نیز بارها، فسادهای اخلاقی سیاستمداران و صاحب منصبان مغرب زمین افشاء شده است؛ در ادامه گزارش به برخی از شهره ترین سیاستمدارن غربی که افشای فساد اخلاقی، هزینه‌های زیادی را برایشان در پی داشته اشاره می‌کنیم. 

ماجرای "مونیکا گیت" و رسوایی بیل کلینتون

در اواسط دهه 90 میلادی، ماجرای «مونیکا گیت» تیتر نخست تمام رسانه‌های آمریکایی بود؛ ماجرایی که به رابطه جنسی «بیل کلینتون» رئیس جمهور دموکرات آمریکا با یکی از کارآموزهای کاخ سفید به نام «مونیکا لوینسکی» اشاره داشت.


«مونیکا لوینسکی» دختر یهودی تباری بود که در سال 1994 به کمک یکی از اقوامش به عنوان کارآموز بدون حقوق در کاخ سفید مشغول به کار شده بود و به تدریج توانسه بود به دفتر پرزیدنت وقت ایالات متحده نزدیک شود و وی را اغواء کند.


رسوایی اخلاقی کلینتون در ابتدا از طریق یکی از دوستان نزدیک لوینسکی افشاء شد؛ همان زمان، رقیبان جمهوری‌خواه کلینتون وی را در رابطه با پرونده دیگری مرتبط با آزار جنسی تحت فشار سیاسی و قضائی قرار داده بودند؛ بیل کلینتون اگر چه در پرونده نخست تبرئه شد، اما اسناد رابطه غیراخلاقی او با کارآموز کاخ سفید به قدری متقن بود که رئیس جمهور وقت آمریکا چاره ای جز تسلیم و اقرار به گناه نداشت.


بیل کلینتون که در ابتدای امر رابطه ضد اخلاقی خود با مونیکا لوینسکی را انکار می کرد، پس از افشای مدارک غیرقابل انکار، لب به اعتراف گشود و در مقابل دوربین‌های تلویزیون به گناه خود و دروغگویی به دادگاه و مردم اعتراف و از مردم ایالات متحده آمریکا عذرخواهی کرد.

در سال ۱۹۹۹، مجلس سنای آمریکا، کلینتون را به اتهام ادای شهادت دروغ و تلاش برای جلوگیری از اجرای عدالت محاکمه کرد؛ اما وی با یک رای اضافی توانست از برکناری رهایی یابد.


اما در سال 2014، مونیکا لوینسکی که یک زن 40 ساله شده بود، مقاله ای را با عنوان «شرم و بقا» برای مجله «ونتی فیر» نوشت و از آنچه میان خود و بیل کلینتون گذشت، اظهار ندامت و پشیمانی کرد؛ وی در این مقاله نوشت: «معلوم است که رئیس من(بیل کلینتون) از من سوء‌ استفاده کرده است؛ من برای حفظ موقعیت کلینتون قربانی شدم».

آنطور که لوینسکی در مقاله‌اش نوشته  به دلیل وضعیت استهزاء آوری که پس از افشای رابطه با کلینتون در تمامی دنیا برای او به وجود آمده بود، حتی چندین بار به خودکشی فکر کرده است.

لوینسکی می‌گوید با گذشت سال‌ها حتی حالا هم گاهی مردم کوچه و خیابان او را می‌شناسند و ماجرای او همچنان دست‌مایه‌ی نوشته‌هایی در رسانه‌هاست.  

اما ماجرای رسوایی اخلاقی بیل کلینتون، اخیرا  دردسرهایی را برای همسرش هیلاری ایجاد کرده و باعث شده وی در رقابت‌های انتخاباتی با تعریض و کنایه رقیبان روبه رو شود؛ «دونالد ترامپ» جمهوریخواه در یکی از میتینگ‌های انتخاباتی‌اش، سابقه رسوایی جنسی همسر «هیلاری کلینتون» و نقش وی در این ماجرا را دستمایه حمله به رقیب دموکرات خود کرد.


ترامپ در سخنرانی‌اش گفت:« من اما با خودم می‌گویم که هیچ کس در این کشور یا حتی شاید در تاریخ این کشور، در مورد رابطه با زنان از بیل کلینتون بدتر نبود؛ او یک فاجعه بود؛ یک کسی بود که با سرپوش گذاشتن بر کارهای بیل کلینتون، او را در ادامه این روند خودتخریبی کمک کرد و این شخص، کسی نبود جز هیلاری کلینتون. وی دنبال این زنان می‌رفت و زندگی آنان را نابود می‌کرد».

ماجرای "روبی گیت" و رسوایی اخلاقی سیلویو برلوسکونی

در سال 2010 میلادی وساطت «سیلویو برلوسکونی» نخست وزیر وقت ایتالیا برای آزادی یک سارق زن به نام «کریمه المحروق» معروف به «روبی» اتهاماتی را متوجه شخص نخست‌وزیر کرد.


سرانجام در نتیجه تحقیقات قضائی مشخص شد که برلوسکونی در میهمانی‌ها و بالماسکه‌های خود از «روبی» که یک دختر زیر 18 سال مراکشی بود بهره کشی جنسی می‌کرد؛ در این پرونده، دختری 25 ساله به نام «نیکول مینه‌تی» که به دلیل نزدیکی به برلوسکونی به منصبی عالی رتبه در شهر میلان دست یافته بود، متهم شد که دختران کم‌سن و سال را برای تن‌فروشی نزد نخست‌وزیر، اغواء می کرد.

استراوس کان و ماجرای هتل سوفیتل

در سال 2011 میلادی، «نفیساتو دیالو» مستخدم هتل«سوفیتل منهتن»، «دومینیک استراوس کان» رئیس فرانسوی صندوق بین المللی پول را متهم به تجاوز جنسی کرد؛ استراوس کان اگرچه از اتهام تجاوز جنسی تبرئه شد و بسیاری این اتهام را توطئه آمریکایی‌ها برای بازستاندن کرسی ریاست صندوق بین المللی پول دانستند، اما وی بعدها در مصاحبه با تلویزیون فرانسه اعتراف کرد که توسط این مستخدم زن اغواء شده و با او رابطه غیراخلاقی برقرار کرده؛ رابطه‌ای که به گفته استراوس کان مانع کاندیداتوری‌اش برای انتخابات سال 2012 فرانسه شد.