سردار ناظری در منطقه نازعات و در حین انجام ماموریت به یاران شهیدش پیوست
روابط عمومی نیروی دریایی سپاه اعلام کرد: سردار دریادار دوم پاسدار محمد ناظری فرمانده یگان تکاوری اباعبدالله (ع) ندسا در حین انجام مأموریت در منطقه نازعات به یاران شهیدش پیوست.
گفتنی است، دریادار دوم پاسدار ناظری از رزمندگان دوران هشت سال دفاع مقدس و فرماندهان قدیمی و زبده نیروی دریایی سپاه بود که در یگان هوابرد و ناوگردهای اعزامی ندسا برای تأمین تردد کشتیها و شناورها در خلیج عدن طی سالهای اخیر، نیز خدمات ارزندهای ایفا کرد.
وی همچنین در تربیت و آموزش نیروهای تکاور نیروی دریایی سپاه نقش قابل توجهی داشت.
جزایر نازعات به مجموعه چهار جزیره مهم تنب بزرگ، تنب کوچک، ابوموسی و جزیره سیری گفته میشود.
تنب بزرگ با وسعت حدود ١١ کیلومتر مربع در جنوب جزیره قشم واقع شده که از جنوب به جزیره ابوموسی، از شرق به عمان و از غرب به تنب کوچک ختم میشود.
فاصله این جزیره تا قشم ٣١ تا تنب کوچک ١٢ تا ابوموسی ٥٠ و تا جزیره الحمراء در راس الخیمه ٨٢ کیلومتر است.
تنب کوچک با مساحت ٢ تا 2.5 کیلومتر در جنوب بندر لنگه و در غرب تنب بزرگ واقع شده است.
فاصله این جزیره تا بندر لنگه ٥٠ کیلومتر تا راس الخیمه ٩٢ کیلومتر و تا تنب بزرگ حدود ١٣ کیلومتر است.
ابوموسی جزیرهای در وسط خلیج فارس با مساحتی در حدود 25 کیلومتر مربع است.
فاصله میان جزیره ابوموسی و جزایر تنب به دلیل عمق مناسب آب، تنها مسیر قابل کشتیرانی برای نفتکشهای بزرگ است.
و در نهایت، جزیره سیری در حدود ٧٢ کیلومتری خط ساحلی ایران در جنوب بندر لنگه و ٤٠ کیلومتری غرب جزیره ابوموسی واقع شده است که از آن در جهت اکتشاف و استخراج نفت نیز بهرهگیری میشود.
سه جزیره اول (تنب بزرگ و کوچک و ابوموسی) از مجموع شش جزایر ایرانی هستند که به جزایر قوسی مشهورند.
اهمیت این جزایر به خاطر موقعیت نظامیشان است که به عنوان دژ دفاعی تنگه هرمز قلمداد میشوند.
این جزایر به لحاظ نظامی، فوقالعاده مهم و دارای موقعیت ویژه تدافعی هستند.
جمهوری اسلامی ایران بر تعدادی جزایر برخوردار از موقعیت ممتاز در تنگه هرمز در دهانه خلیج فارس حاکمیت دارد که از آن میان شش جزیره که زنجیره قوسی دفاعی ایران را تشکیل می دهند، اهمیت بیشتری دارند.
از این رو علت نامگذاری این منطقه به «نازعات» شاید همین باشد.
«نازعات» که نام یکی از سورههای قرآن کریم است، به آن دسته از فرشتگان مأمور الهی گفته میشود که ارواح گنهکاران را با زجر و فشار از اجساد و یا قبرهایشان بیرون می کشند و این حکایت از یک نوع عذاب دردناک می کند که خداوند برای بدکاران و درهم شکستن غرور طغیانگران در حال جان کندن در نظر گرفته است.
نظرات بینندگان
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *