چراغ سبز حراست وزارت ورزش به ورزشکاران: بیرون از محیط ورزشی هرکاری می‌خواهید انجام بدهید!

به گزارش خبرنگار گروه ورزشی ، عباس جعفری دولت‌آبادی دادستان عمومی و انقلاب تهران،  در جلسه‌ای که عصر  روز یکشنبه با حضور معاونان دادسرای تهران، دادستان‌ها و رؤسای حوزه‌های قضائی بخش استان تهران و فرماندهان راهور کشور و استان تهران داشت، با اشاره به برخی وقایع اخیر در حوزه ورزش کشور اظهار داشت: به وزارت ورزش در مورد جرم مشروب خواری برخی تذکر می‌دهیم كه متاسفانه اخیراً برخی حوادث و حتی فوت را در پی داشته است. متن کامل این خبر را اینجا بخوانید

بعد از این اظهار نظر دولت‌آبادی که بازتاب وسیعی داشت امروز رضا حسنی‌خو رئیس حراست وزارت ورزش و جوانان در گفت‌وگو با پایگاه خبری این وزارت خانه نسبت به این صحبت‌ها توجیه عجیبی داشت.

حسنی‌خود در جایی از مصاحبه خود گفته که: ورزشکاران و به طور کلی تمامی کادر وابسته به فعالیت‌های ورزشی در مسابقات و  اردوها  تا زمانی که در ورزشگاه‌ها و مراکز ورزشی زیر نظر وزارت ورزش و فدراسیون‌های ورزشی مطابق نوع مأموریت و مدت زمان رویداد حضور دارند، با نظارت این مجموعه همراه خواهد بود.

از آقای دولت آبادی برای توجه به این موضوع تشکر می‌کنم و حتما توجه دارند که مأموریت ما مطابق آنچه گفته شد، محیط‌های ورزشی است نه حریم شخصی جامعه ورزش.

حالا سوال اینجاست که آیا در سال‌های گذشته بازیکنان و مربیان متعدد فوتبالی دچار محرومیت‌های سنگین نشدند؟ آیا خیلی از این بازیکنان و مربیان مطرح به خاطر مسائل خارج از فوتبال محروم نشدند؟ آیا تا همین الان نهادهای نظارتی «ورزشی» این افراد را به خاطر مسائل خصوصی و حریم شخصی‌شان محروم نکرده‌اند؟

مگر فلان ستاره فوتبال که در فلان مهمانی بازداشت و محروم شد این کار را در زمین فوتبال یا اردو انجام داده بود؟ اصلا چرا در این چند سال نهادهای مختلف با عناوین مختلف فوتبالی‌ها و برخی ورزشکاران رشته‌های دیگر را به خاطر ارتکاب برخی اعمال خارج از زمین و اردوی ورزشی محروم کردند؟ اگر رسیدگی به مسائل خصوصی و شخصی ورزشکاران برعهده نهاد حراستی وزارت ورزش و فدراسیون‌ها نیست، چطور تا امروز چندین و چند ورزشکار و مربی به خاطر این مسائل محروم شدند؟

مگر فلان مربی خارجی که قرار بود در یکی از تیم‌های ملی فعالیت کند به خاطر برخی مسائل شخصی که اتفاقا وزارت ورزش و جوانان هم روی آن دست گذاشت از حضور در آن تیم محروم نشد؟ حالا سوال اینجاست این همه محرومیت‌هایی که صحبت شد توسط دادستانی تهران انجام شده یا نهادهای نظارتی ورزشی؟

اگر وزارت ورزش یا فدراسیون‌ها حق دخالت در امور شخصی و خصوصی بازیکنان و مربیان را ندارند پس چرا تا الان دست به محروم کردنشان خوب بوده و اگر این حق را دارند چرا حالا که داستان تهران به وزارتخانه متبوع تذکر می‌دهد چنین توجیهی دارند؟

این مصاحبه حسنی‌خو به نوعی یعنی اینکه ورزشکاران بیرون از محیط ورزشی هر کاری که دلشان می‌خواهد انجام بدهند! این در شرایطی است که نهادی مانند حراست وزارت ورزش باید با دایر کردن کلاس‌های توجیهی برای ورزشکاران آنها به راه درست هدایت کند نه اینکه چنین واکنشی داشته باشد.

سوال دیگری مطرح است، اینکه آیا وظیفه حراست وزارت ورزش صرفا همراهی تیم‌های ورزشی در سفرهای خارجی است یا باید در این مسائل هم ورود کند؟ آیا مجموعه‌ای که در وزارت ورزش و جوانان با نام حراست فعالیت می‌کند باید تمام مسائل را زیر نظر داشته باشد یا فقط «حراست وزیر ورزش» است؟

انتهای پیام/