کمبود توان صنعت کشتی‎سازی کشور در رقابت با خارجی‌ها

به گزارش گروه اقتصاد ،امید ملک اظهار کرد: تا زمانیکه شرکت‌های بزرگ کشتی‌سازی ما دولتی بمانند کارایی نخواهند داشت بنابراین مدیریت و سیستم مدیریتی این شرکت‎ها باید تغییر کند و کاملا از مالکیت دولت و شبه‌دولتی خارج شوند.
 
وی یادآور شد: قبل از انقلاب هزینه‎های زیادی که به 10 میلیارد دلار در کشور  بالغ می‎شود خرج این صنعت شد، افراد زیادی را به صورت بورسیه به خارج از کشور از جمله  آلمان فرستاده شد تا آمورش ببینند به این امید که بتوانند در این صنعت موفق باشند اما متاسفانه هنوز نتوانستیم شاهد دستاورد قابل ملاحظه ای را در  صنعت کشتی‎سازی کشور باشیم.
 
وی با اشاره به اینکه شرکت‎های کشتی‌سازی در قبال  عملکرد خود پاسخگو نیستند، گفت: این در حالی است که شرکت‎های کشتیرانی باید سرمایه‎گذاری سنگینی برای این کار انجام دهند و هر روز شاهد مساله و مشکل جدیدی باشند، بنابراین کشتیرانی‌ها دراین شرایط راهی جز ارائه سفارش خود به شرکتهای خارجی ندارند  به خصوص که  علاوه بر امکان برخورداری از فاینانس ،مطابق با تعهدات فی مابین و  برنامه زمان‎بندی مناسب، می توانند به موقع شناور خود را تحویل بگیرند این در حالی است که کشتی‎سازان ما تاکنون نتوانستند حتی یک شناور را در موعد مقرر تحویل دهند.
 
وی بیان کرد: در شریط فعلی سفارش ساخت کشتی به کشتی‎سازان داخلی دور ریختن پول است زیرا ساختار سیستماتیک و منظمی در این شرکت‎ها وجود ندارد و هر قسمت به صورت خودسرانه کار خود را انجام می‎دهد مثلا یک جوشکار باید کار خود را به موقع انجام داده و تحویل دهد در صورتی‎که اگر در زمان مقرر کارش تحویل داده نشود از جانب کسی بازخواست نمی‎شود زیرا هم خود آن جوشکار برنامه دقیق ندارد و هم شرکتی که با آن کار می‎کند.
 
مدیرعامل شرکت کشتیرانی بر و بحر با بیان  این‌که در ایران کار گروهی انجام نمی‌دهیم به همین دلیل همیشه سفارشات کشتی در ایران دیرتر از موعد قرارداد آماده می‎شود، اظهار کرد: وقتی سازمان و یا شرکتی به صورت ارگانی رشد نکرده و خلق‌الساعه ایجاد می‎شود، قسمت‎های مختلف آن ارگان همدیگر را به لحاظ ساختار کاری ‎نمی‎شناسند و رابطه درون‌سازمانی و بین‌سازمانی برای آنها تعریف نمی‎شود بنابراین پروژه‎ها آنطور که باید پیش نمی‎روند و نیمه کاره می‎مانند. شرکت‎های کشتی‎سازی ما نیز دچار این بحران هستند.
 
وی گفت: علاوه بر موارد گفته شده، مدیران ناآشنا به کار، تغییر پی در پی مدیران، عدم حمایت‎های دولتی نیز از مشکلات دیگر صنایع کشتی‎سازی ماست .
 
وی با اشاره به اینکه حمایت از حقوق مصرف‌کننده در اسناد سازمان ملل نیز ذکر شده است، حق را به شرکت‎های کشتیرانی داد و تصریح کرد: بهتر است کشتی‎سازان ایرانی، ابتدا به سمت تعمیرات رفته و اعتماد از دست رفته مشتریان داخلی خود را با تعمیرات خوب و به موقع به دست آورد علاوه بر آن به جای ساخت کشتی می‏‎توانند به اوراق بپردازد که البته صنعتی سودآور نیز هست.
 
ملک‎رضا ملک‎پور عضو انجمن توسعه دریامحور نیز درباره ساخت کشتی‎های اقیانوس پیما و مورد نیاز ناوگان کشتیرانی کشور در داخل  به مارین تایمز گفت: باید ابتدا ببینیم از لحاظ فنی، صنایع داخلی توان ساخت شناور تا چه اندازه و با چه تناژی را دارد که با توجه به کارنامه فعلی کشتی‎سازان داخلی ،واضح  و مبرهن است که فقط توان ساخت شناورهای خدماتی و کوچک با ظرفیت‎های زیر 2000تن را دارند که البته  آن را هم دیرتر از موعد مقرر تحویل می‎دهند.
 
وی ‎ افزود: برای همه روشن است که شرکت‎های ایران توان ساخت کشتی‎های تانکر و کانتینربر اقیانوس‎پیما را ندارد بنابراین کشتی‎سازی‎های داخلی نمی‎توانند در این شرایط انتظار داشته باشند که به آنها سفارش ساخت داده شود.
 
وی با بیان اینکه شرکت‎های کشتیرانی باید بتوانند سفارش خود را در تاریخ مقرر تحویل بگیرند گفت: طولانی شدن مدت ساخت برای هیچ شرکت کشتیرانی داخلی یا خارجی قابل قبول نیست چراکه حضور موثر و  رقابت در بازار بین‎المللی با دیگر شرکت‌های کشتیرانی رقابت کنند این در حالی است که کشتی‎ساز خارجی در مقایسه با کشتی‎سازان داخلی هم کشتی را  طبق تعهدات فی مابین در موعد مقرر تحویل می‎دهد و هم کل هزینه ساخت را فاینانس می‎کند.
 
ملک‎پور تصریح کرد: متاسفانه صنایع داخلی به جای اینکه به دنبال جذب سفارش از شرکت‎های خارجی باشند تنها به جذب سفارشات داخلی  بسنده کرده‎اند در حالی که اگر موفق به جذب سفارش و اعتماد شرکت های خارجی می‎شدند می‎توانستیم به موفقیت این صنعت امیدوار باشیم در این شرایط که کشتی سازان داخلی با تاخیر در تحویل به موقع سفارشات و عدم پایبندی به تعهدات در جلب اعتماد ‎‎کشتیرانی‎های داخلی و تامین نیاز آنها  ناموفق بوذه اند سفارش به این شرکت ها غیراقتصادی بوده و توجیه ندارد.
 
وی افزود: اگر کشتی‎سازان ما تابحال نتوانسته‎اند سفارش خارجی بگیرند به این معنا است که توان رقابت با خارجی‎ها را ندارند بنابراین در این وضعیت نمی‎توانند متوقع باشند که کشتیرانی‎های داخلی به آنها سفارش دهند و برای توسعه ناوگان منتظر تحویل سفارشات پر ار تاخیر آنها باشند.
 
عضو انجمن توسعه دریامحور تاکید کرد: 37 سال است که دولت از کشتی‏‎سازان حمایت می‎کند اما آنها هیچ دستاوردی حتی برای دولت هم نداشته اند، بنابراین ادامه دادن  این سیاست درست نیست.
 
انتهای پیام/