صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

حوادث- انتظامی و آسیب‌های اجتماعی

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

هفته قوه قضاییه

صفحات داخلی

راه اشتباهی عربستان به سوی روسیه

۰۵ ارديبهشت ۱۳۹۵ - ۱۱:۰۳:۱۹
کد خبر: ۱۶۴۳۶۳
دسته بندی‌: بین‌الملل- جهان ، عمومی
گرچه ایران و روسیه در بحران منطقه به ویژه سوریه در کنار هم ایستاده اند و در مقابل تروریست های تکفیری به مبارزه پرداخته اند اما آیا این اتفاق می تواند باعث شود که روابط روسیه با کشور محور دشمن ایران بد شود؟ و یا برعکس روابط ایران با کشور دشمن روسیه قطع شود؟
به گزارش گروه بین الملل ، در جریان تحولات و بحران غرب آسیا یک بار در یادداشتی نوشتیم روسیه دیر آمد زود رفت، منظور این بود که بحران منطقه بیش از 5 سال است ادامه دارد اما مسکو خود را دیر وارد ماجرای سوریه کرد و زود هم آن را ترک کرد.

البته حملات هوایی ارتش روسیه کارآمد و تأثیر گذار بود و توانست مواضع گروه های تروریستی را تار و مار کند و راه را برای حملات زمینی ارتش سوریه و دیگر نیروهای حاضر در این نبرد باز کند.

اما پس از تحولاتی که در بحران غرب آسیا به ویژه سوریه و همچنین عراق اتفاق افتاد، ظرفیت چانه زنی روسیه و ایران در منطقه بالاتر رفت. 5 سال تلاش برای سرنگونی دولت قانونی سوریه که از سوی آل سعود و دیگر کشورهای مرتجع عربی منطقه دنبال می شود، همچنان ناکام مانده است. نخستین مانع و اصلی ترین آن حمیات ایران از دولت و ملت سوریه بوده است.

در این که هر یک از طرفین درگیر بحران غرب آسیا در پی دستیابی به منافع خود هستند شکی نیست، آنها هزینه می کنند تا بتوانند منافع خود را تأمین کنند. آمریکا و روسیه هر کدام در پی آن هستند تا علاوه بر این که قدرت و تأثیر خود را در منطقه مهم غرب آسیا به اثبات برسانند، حوزه نفوذ خود را نیز نمی خواهند از دست بدهند ضمن این که نقش آفرینی در آینده منطقه یکی دیگر از اهداف آنها است.

در این میان ایران صادق ترین حامی ملت و دولت سوریه است. ضمن این که خط سقوط سوریه که با تشکیل دئلت داعش همراه می گشت، نه تنها برای مردم سوریه خطر بزرگی محسوب میشود، بلکه برای دیگر کشورهای منطقه هم خطرناک خواهد بود.

اما این که دیده می شود روسیه و عربستان رفت و آمدهای سیاسی خود را افزایش داده اند و مقامات سعودی به مسکو می روند که نشان می دهد این دو کشور در راه گسترش روابط گام برداشته اند، نکته عجیبی نیست. درست است که روسیه در سوریه از بشار اسد رئیس جمهوری این کشور حمایت می کند و تروریست هایی که از حمایت آل سعود برخوردارند با حملات هوایی مسکو در وضعیت ضعف قرار گرفته اند، اما اکنون برای سعودی ها ایجاب می کند علیرغم چنین وضعیتی این روابط خود را با روسیه نزدیکتر کند.

سعودی ها متوجه شده اند که آینده منطقه غرب آسیا دیگر در دست آمریکا نیست. این رژیم خود را محتاج یک کشورر پرقدرت دیگر می پندارد برای همین روسیه را برگزیده و اندک اندک روابط خود را با این کشور بهبود می بخشد. در حالی که کشور تأثیر گذار منطقه جمهوری اسلامی ایران است.

سعودی ها می بینند که آمریکا برای سرنگونی بشار اسد در سوریه اقدام قاطعی انجام نداده اما روسیه برای دفاع از همپیمان خود وارد بحران شد و با حملات هوایی توانست تروریست ها را در شرایط ضعف قرار دهد. سران سعودی تصور می کنند که روسیه می تواند جایگزین مناسبی به جای آمریکا باشد. هر چند اوباما در سفر هفته گذشته خود به ریاض و شرکت در نشست شورای همکاری خلیج فارس، خود را ملزم به حمایت از اعراب در قبال ایران اعلام کرد اما این هم برای سران مرتجع عرب منطقه کافی نبود.

روسیه و عربستان حتی سعی داشتند بر سر تولید نفت خام به توافق برسند و از ایران هم دعوت کرده بودند که در نشست نفتی دوحه شرکت کند تا تولید نفت خود را کاهش دهد اما ایران در این نشست شرکت نکرد به همین خاطر تصمیم روسیه و عربستان هم شکست خورد.

ایران و عربستان، اکنون با قطع روابط خود روزهای تقابلی را سپری می کنند. روابطی که هر روز وخیم تر می شود و حتی امیدی به اندکی بهبود به آن نمی رود. شاید سران سعودی از این سخن اوباما عصبانی هستند که گفت کشورهای عربی منطقه به ویژه عربستان سعودی بايد بياموزد چگونه با همسايگانش (ايران) تعامل و همزيستي داشته باشد و در عين حال به او نويد داد که لايحه اي که بر مبناي آن شهروندان عربستاني متهم در پرونده هاي تروريستي در امريکا مجازات مي شوند را وتو مي کند.

اشاره او به پرونده ای است که مجلس آمریکا آن را تهیه کرده و در آن 28 صفحه گزارش با اسناد به دخالت رژیم سعودی در واقعه 11 سپتامبر دارد که با دخالت دولت آمریکا این موضوع هم حذف شد.

سعودی ها چه بخواهند و چه نخواهند انقلاب اسلامی ایران یه عنوان انقلابی تأثیر گذار در منطقه حضور دارد و اقتدار و قدرتی که اکنون در ایران دیده می شود، این اجازه را نخواهد داد که کشورهای وابسته ای مانند آل سعود و دیگر سران مرتجع بخواهند برای حال و آینده کشورهای اسلامی تصمیم گیری کنند و برای رسیدن به اهداف خود منطقه را به آشوب بکشانند.

روابط عربستان با روسیه دوستانه و گرم شود، تأثیری در روند مناسبات ایران و روسیه نخواهد داشت البته تا جایی که هدف روسیه از روابط خود با عربستان در پی تضعیف منافع ملی ایران نباشد.

نکته آخری که باید به سران سعودی یادآور شد این است که اگر آنها تصور می کنند می توانند از فضای روابطی که میان ایران و روسیه وجود دارد برای تغییر رفتار ایران بهره ببرند، اشتباه بزرگی کرده اند. اگر هدف سعودی ها از گرایش به روسیه این است، سخت در اشتباه هستند و با این کار آمریکا را که یکی از حامیان اصلی سعودی ها در منطقه است از دست خواهند داد.

جمهوری اسلامی ایران سیاست های مستقلانه خود را دارد و تاکنون هم از کشوری توصیه نپذیرفته است و از این پس هم نخواهد پذیرفت چرا که مانند سران کشورهای مرتجع عربی منطقه وابسته نیست.



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *