جهانگیری آییننامه اجرایی ماده 26 اصلاحی قانون مالیاتهای مستقیم راابلاغ كرد
معاون اول رئیس جمهوری آییننامه اجرایی ماده (26) اصلاحی قانون مالیاتهای مستقیم را كه به تصویب هیات وزیران رسیده است برای اجرا ابلاغ كرد.
*متن این آیین نامه به شرح زیر است:
آییننامه اجرایی ماده (26) اصلاحی قانون مالیاتهای مستقیم - مصوب 1394
ماده 1- در این آیین نامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به كار میروند:
الف- قانون: قـانـون مـالیـاتهـای مـستـقیم - مصوب 1366- و اصلاحیههای بعدی آن.
ب- تابعیت : به ترتیب مقرر در قانون مدنی.
پ- اقامتگاه: به ترتیب مقرر در قانون مدنی.
ت- اداره امور مالیاتی صلاحیتدار: اداره امور مالیاتی كه آخرین اقامتگاه قانونی متوفی در محدوده آن واقع شده است. اگر متوفی در ایران مقیم نبوده، اداره امور مالیاتی مربوط در تهران خواهد بود.
ث- فوت فرضی: مطابق تعاریف و شرایط مقرر در قانون مدنی و قانون امور حسبی.
ج - مؤدی : اشخاص موضوع صدر ماده (26) قانون (وراث متوفی(منفردا یا مجتمعا) یا ولی یا امین یا قیم یا نماینده قانونی آنها).
چ- اظهارنامه : نمونه كاربرگی (فرمی) كه حداقل شامل اطلاعات هویتی و مكانی متوفی و وراث و اموال و داراییها و بدهیها، هزینههای كفن و دفن و واجبات مالی و عبادی و دیون محقق متوفی كه توسط سازمان امور مالیاتی كشور تهیه می شود و در دسترس مؤدیان قرار میگیرد.
ماده 2- اداره امور مالیاتی صلاحیتدار مكلف است اظهارنامههایی را كه در موعد مقرر (حداكثر یكسال از تاریخ فوت متوفی) تسلیم شده باشد، رسیدگی و نسبت به ارزیابی اموال، داراییها و بررسی بدهیهای متوفی به شرح زیر اقدام كند:
الف- مبنای ارزیابی اموال و داراییها، ارزش روز آنها در زمان فوت میباشد.
ب- مرجع اعلام ارزش سهام متوفی در شركتهای پذیرفته شده در بورس و بازارهای خارج از بورس، سازمان بورس و اوراق بهادار میباشد. در مورد سهام و سهمالشركه و حقوق مالی متوفی در سهام و سهمالشركه سایر اشخاص حقوقی ارزش آن بر اساس رسیدگی اداره امور مالیاتی صلاحیت دار تعیین خواهد شد.
پ- مبنای ارزیابی ارزش روز اموال و داراییها به تاریخ فوت متوفی بر اساس تحقیقات اداره امور مالیاتی صلاحیتدار است. در مورد ساختمانهایی كه با توجه به نوع مصالح یا طرز معماری خاص دارای ارزش فوقالعاده هستند و همچنین در ارزیابی جواهر و اشیای نفیس و سایر موارد خاص، از نظر كارشناس یا كارشناسان رسمی و متخصص یا متخصصین امر استفاده میشود. در این صورت، هزینه مربوط توسط سازمان امور مالیاتی كشور پرداخت خواهد شد.
ت- در مورد سپرده های نزد بانكها و موسسات مالی و اعتباری و اوراق مشاركت و سایر اوراق بهادار، اصل مبلغ سپرده یا اوراق و سود متعلقه پرداخت نشده تا تاریخ فوت متوفی ملاك میباشد.
ث- در مورد اموال و داراییهایی كه به صورت اجاره به شرط تملیك میباشد مبلغ بدهی بابت اصل تسهیلات و سود و كارمزد معوق تا زمان فوت در صورتی كه مستند به مدارك و اسناد مثبته قانونی باشد به عنوان بدهی پذیرفته میشود.
ج- واجبات مالی و عبادی در حدود قواعد شرعی با ارائه تاییدیه و تسویه مربوط از مراجع ذیربط و همچنین هزینههای كفن و دفن در حدود عرف و عادت.
چ- سایر بدهیهای متوفی مستند به مدارك و اسناد مثبته قانونی كه اصالت آن مورد تایید اداره امور مالیاتی صلاحیتدار قرار گیرد.
تبصره1- در مواردی كه برای یك پرونده چند اظهارنامه از طرف مؤدی در موعد مقرر قانونی تسلیم شده باشد و یا مؤدی نسبت به تسلیم اظهارنامه اصلاحی در موعد مقرر قانونی اقدام نموده باشد، اداره امور مالیاتی صلاحیت دار مكلف به رسیدگی و ارزیابی كلیه اظهارنامههای مذكور با رعایت مقررات مربوط می باشد.
تبصره 2- ارائه گواهی حصر وراثت توسط مؤدی، برای رسیدگی به پرونده مالیاتی ضروری است. در صورت دسترسی به گواهی مذكور از طریق سامانه الكترونیكی مرجع صادر كننده، ضرورتی به تسلیم آن توسط مؤدی نمی باشد.
تبصره 3 - اداره امور مالیاتی صلاحیت دار رسیدگی كننده به اظهارنامه مؤدی موظف است با رعایت قوانین و مقررات مربوط، اموال و دارایی اظهارنشده متوفی را شناسایی و نسبت به ارزیابی آنها اقدام نماید.
تبصره 4- دیون، واجبات مالی و عبادی و هزینه كفن و دفن متوفی حداكثر تا سقف ارزش اموال و داراییهای ابراز شده در اظهارنامه تسلیمی در موعد مقرر با رعایت ترتیبات مقرر در بند (ب) ماده (26) قانون (اعم از اموال و داراییهای ابراز شده یا شناسایی شده توسط اداره امور مالیاتی صلاحیت دار) كسر میگردد.
تبصره 5- موارد مصرح در صدر ماده (21) و مواد (24) و (25) قانون، از شمول ارزیابی ماترك خارج میباشد.
تبصره 6- اداره امور مالیاتی صلاحیتدار موظف است نتیجه رسیدگی و ارزیابی خود را طی كاربرگ (فرم) ارزیابی اموال و داراییها و بدهیهای موضوع ماده (26) قانون كه توسط سازمان امور مالیاتی كشور تهیه میگردد به مؤدی ابلاغ نماید.
ماده 3 -گواهی بند (ج) موضوع ماده (26) قانون، به درخواست مؤدی و پس از ارزیابی و رسیدگی اداره امور مالیاتی صلاحیتدار، به شرح زیر صادر می شود:
الف- در مواردی كه ارزش اموال و داراییهای ارزیابی شده كمتر و یا مساوی دیون محقق متوفی، واجبات مالی و عبادی و هزینه كفن و دفن باشد در این صورت اموال و داراییهایی كه مورد ارزیابی واقع شدهاند، مشمول مالیات موضوع ماده (17) قانون نبوده و گواهی موضوع بند (ج) این ماده به عنوان مراجع ذیربط صادر خواهد شد.
ب- در مواردی كه ارزش اموال و داراییهای ارزیابی شده بیشتر از دیون محقق متوفی، واجبات مالی و عبادی و هزینه كفن و دفن باشد در این صورت جمع كل دیون محقق متوفی، واجبات مالی و عبادی و هزینه كفن و دفن به ترتیب از ارزش روز (ارزش ارزیابی شده ) اموال و داراییهای موضوع بندهای (1)، (2)، (3)، (4) و (5) ماده (17) قانون كسر و نسبت به آن بخش از اموال و داراییهایی كه به ترتیب مذكور معادل ارزش دیون محقق متوفی، واجبات مالی و عبادی و هزینه كفن و دفن میباشد، گواهی موضوع بند (ج) این ماده به عنوان مراجع ذیربط صادر خواهد شد.
تبصره 1- در مواردی كه كسر دیون محقق متوفی، واجبات مالی و عبادی و هزینه كفن و دفن با رعایت بندهای مذكور در ماده (17) قانون بخشی از یك بند از اموال داراییهای موضوع ماده یادشده باشد، در این صورت انتخاب اموال و دارایی مورد نظر برای كسر موارد مذكور در آن ردیف با مؤدی میباشد.
تبصره 2- نمونه كاربرگ (فرم) گواهی موضوع ماده (26) قانون توسط سازمان امور مالیاتی كشور تهیه میگردد. در گواهی صادره باید حداقل اطلاعات مربوط به نوع اموال و داراییها، مشخصات متمایزكننده آن دارایی و ارزش آنها در روز فوت درج شود.
تبصره 3- چنانچه پس از صدور گواهی، اطلاعاتی مبنی بر وجود اموال و داراییهایی كه در اظهارنامه ابراز نشده و یا در رسیدگی اداره امور مالیاتی صلاحیت دار منظور نگردد، به دست آید، اداره امور مالیاتی صلاحیت دار موظف است گزارش رسیدگی اصلاحی با رعایت ترتیبات مقرر در بند (ب) ماده (26) قانون تنظیم و گواهی اصلاحی مربوط را مطابق مقررات صادر نماید.
تبصره 4- در صورتی كه مؤدی در اجرای ماده (17) قانون نسبت به پرداخت مالیات اقدام نموده باشد و پس از رسیدگی به اظهارنامه مالیاتی مشخص شود، بابت كل ماترك یا بخشی از آن مشمول مالیات نباشد، مالیاتهای پرداختی با ارایه اسناد و مدارك مثبته مطابق قانون مسترد خواهد شد.
ماده 4- دیون محقق متوفی، واجبات مالی و عبادی و هزینه كفن و دفن قابل كسر از اموال و داراییهای متعلق به متوفای ایرانی كه در خارج از كشور واقع شده است (موضوع بند (6) ماده (17) قانون) نخواهد بود.
ماده 5- در موارد فوت فرضی و همچنین در صورتی كه تاریخ فوت متوفی به طور دقیق مشخص نباشد تاریخ صدور گواهی فوت توسط مراجع قضایی ملاك عمل خواهد بود.
ماده 6- چنانچه اظهارنامه مالیات بر ارث به غیر از اداره امور مالیاتی صلاحیت دار اقامتگاه قانونی متوفی تسلیم شده باشد، ادارات مذكور مكلفند مراتب را به همراه اسناد و مدارك مربوط به اداره امور مالیاتی صلاحیتدار ارسال نمایند و مراتب را به طور مقتضی به تسلیمكننده اظهارنامه اعلام كند.
ماده 7- كسر دیون محقق، واجبات مالی و عبادی و هزینه كفن و دفن متوفی از ماترك موضوع ماده (17) قانون مستلزم تسلیم اظهارنامه مالیات بر ارث در موعد مقرر قانونی (ظرف یكسال از تاریخ فوت متوفی) با رعایت سایر مقررات مربوط میباشد.
ماده 8- در صورتی كه در تعیین ارزش اموال و داراییها و بدهیهای متوفی اختلافی بین اداره امور مالیاتی صلاحیت دار و مؤدیان ایجاد گردد، با اعتراض مؤدی موضوع خارج از نوبت در مراجع حل اختلاف مالیاتی موضوع قانون مطرح و ارزش تعیین شده مطابق رأی قطعی مراجع مذكور (موضوع فصل سوم از باب پنجم قانون) ملاك عمل قرار میگیرد.
ماده 9- عدم تسلیم اظهارنامه مالیاتی موضوع ماده (26) قانون یا تسلیم اظهارنامه خارج از موعد مقرر موجب تعلق جریمه ماده (192) قانون نخواهد بود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *