رسیدگی به پرونده 22 جلدی در کوتاه ترین زمان/ خاطره‌ای از کشیک نوروزی در سیزده به در/ اگر به گذشته بازگردم بازهم شغل قضاوت را انتخاب می‌کنم
اسدی نژاد گفت: اگر به گذشته بازگردم بازهم شغل قضاوت را انتخاب می کنم، به قضاوت نمی‌توان به عنوان یک شغل نگاه کرد، باید عاشق کار باشی تا بتوانی سختی های کار را درک کنی.
«اگر به گذشته بازگردم بازهم شغل قضاوت را انتخاب می کنم، به قضاوت نمی توان به عنوان یک شغل نگاه کرد، باید عاشق کار باشی تا بتوانی سختی های کار را درک کنی اگرچه میزان حقوقی که از قضاوت دریافت می شود به نسبت زحمات آن ناچیز است اما کارم را دوست دارم و با عشق انجام وظیفه می کنم.» این حرف‌ها، اظهارات محمد اسدی نژاد بازپرس شعبه اول دادسرای اهواز است. وی درسال 1365 در اصفهان متولد شده و پس از اتمام تحصیلات قضایی در دانشگاه علوم قضایی ، دور جدید تحصیلات تکمیلی اش را در دانشگاه شهید بهشتی آغاز کرد، قضاوت را از دادیاری تحقیق در اهواز شروع کرد و در حال حاضر بازپرس شعبه اول دادسرای اهواز است.
گفت وگوی عیدانه خبرنگار حقوقی و قضایی با «محمد اسدی نژاد بازپرس شعبه اول دادسرای اهواز » را در ادامه می خوانید:
قاضی رسیدگی کننده به پرونده متهمان هیئت عزاداری قمر بنی هاشم در شهر صفی آباد دزفول در سال 1390 به عنوان جوان ترین قاضی وارد دستگاه قضایی استان خوزستان شد و رسیدگی به پرونده‌های مهم اقتصادی همچون پرونده اختلاس توزیع برق اهواز در 22 جلد و رسیدگی به مفاسد اقتصادی جرایم کارکنان دولت و .... را درکارنامه قضایی اش ثبت کرد.
رسیدگی به پرونده اختلاس 22 جلدی در کوتاه ترین زمان
اسدی نژاد می گوید: رسیدگی به پرونده مهم اقتصادی همچون پرونده اختلاس توزیع برق اهواز در 22 جلد را در یک و سال نیم به عنوان مهم ترین پرونده قضایی در دوران کاری ام ثبت کردم که خیلی زود رسیدگی به این پرونده انجام شد به طور میانگین ماهانه 190 تا 260 پرونده مورد رسیدگی قرار می گیرد.
التماس پدران و مادرانی که فرزندانشان متهم هستند آزار دهنده است
بازپرس شعبه اول دادسرای اهواز ادامه می دهد: خاطرات قضایی تلخ زیاد دارم اما التماس پدران و مادرانی که فرزندانشان متهم هستند برایم آزار دهنده است ، برایم سخت است که به آن‌ها نه بگویم اما به حکم قانون ناچار هستم و رعایت قانون نمی گذارد به خواسته های آنان پاسخ مثبت بدهم. این مسائل همیشه آزارم می دهد و فقط با احترام آنان را توجیه می کنم.
بازپرش شعبه اول دادسرای اهواز خاطراتش را مرور می کند و ادامه می دهد در کنار تلخی خاطرات، شیرینی هایی هم هست و آن زمانی است که حق از دست رفته فردی را به او باز می‌گردانیم، او می‌گوید: در شرایط اقتصادی امروز فردی مالی را با مشقت ذخیره می کند وعده ای سوء استفاده گر اموال آنان را تصاحب می کنند و زمانی که آنان را دستگیر واموال را به صاحبش باز می گردانم برایم شیرین است.
عملا دراین شغل زندگی شخصی نداری
اسدی نژاد ادامه می‌دهد: خشت اول پرونده در دادسرا بسته می شود و کمیت کار در دادسرا به عنوان سنگر اول خیلی سخت تر است در زمان اداری نمی توان به تمام پرونده ها رسیدگی کرد و بعضا بسیاری از پرونده ها خارج از وقت اداری در منزل رسیدگی می شود و در ایام تعطیل هم تا پاسی از شب در محل کارم به پرونده ها رسیدگی می کنم ، شغل قضاوت در زندگی شخصی ام تاثیر گذاشته و عملا دراین شغل زندگی شخصی نداری.
او در مورد کشیک بودن در دادسرا در ایام تعطیل می‌گوید: یک روز سیزده بدر شیفت کاری در دادسرا بودم که دادسرا خیلی شلوغ بود و این شلوغ بودن خاطره خوبی برایم به جا نگذاشت. بیشترین شرکت کنندگان در ایام نوروز مسافران هستند که به دادسرا مراجعه می کنند.
و در آخر آرزوی بازپرس
اسدی نژاد در پایان در رابطه با آرزویش در سال جدید یادآور می‌شود: در سال جدید آرزو می کنم مردم احساس آرامش کنند و بدون هیچ استرسی حقشان را بگیرند و آرزو دارم شان قانون و قاضی هم در دستگاه قضا و هم در جامعه رعایت شود.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *