ايران سومين كشور توريست فرست
خبرگزاري ميراث فرهنگي در گزارشي كوتاه، آمار خروج گردشگران ايراني در نوروز ۹۰ را اعلام كرده است. بر اساس اين آمار، گردشگران ايراني كه قصد كردند نوروز خود را در خارج از مرزها بگذرانند، بيش از چهار ميليون نفر بودهاند.
به گزارش گروه فضای مجازی ، قيمت تورهای خارجي تا همين دو سال پيش چندان بالا نبود و در برخي موارد حتي با تورهای داخلي مانند كيش برابری می كرد، اما با شوك غيرمنتظره و دو تا سه برابر شدن كليه هزينههای پروازهای خارجی به دليل تحريمهای اقتصادی و بالا رفتن نرخ ارز انتظار می رفت انتهای فروردين ۹۳ تعداد گردشگران ايراني كه به خارج از كشور سفر كردهاند كاهش يابد. اين اتفاق يعني، پايين آمدن تعداد ايرانياني كه به خارج از كشور سفر ميكنند؛ بعد از افزايش قيمت ارز و دو تا سه برابر شدن قيمت پروازها، به شكل موقتي كم شد تا جايی كه سال ۹۱ سازمان ميراث فرهنگي و دولت تركيه از كاهش چشمگير گردشگران خارجي خبر دادند. با اين وجود، اين اتفاق فقط همان سال رخ داد و بعد از سال ۹۱ باز هم تعداد گردشگران خارجي بالا رفت. سال ۹۳ سازمان ميراث فرهنگي رسما اعلام كرد: كفه ترازوی گردشگری ايران به سوی گردشگران خروجي از كشورمان سنگيني می كند. اين را آمار هفت ميليون گردشگر ايرانی كه سال ۹۳ به قصد زيارت و سياحت از كشورمان خارج شدند، تاييد ميكند.
همچنين در شش ماهه اول سال ۹۴ سه ميليون و ۶۰۴ هزارو ۲۵۷ گردشگر ايرانی از كشور خارج شدهاند كه اين آمار در مقايسه با مدت مشابه سال گذشته كه سه ميليون و ۴۳۲ هزار و ۷۷۳ گردشگر خروجی بوده، افزايش داشته است.
تمايل ايرانيان به سفر خارجی
قيمت تورهای داخلی چندان بد نيست. نگاهی گذرا به قيمت تورهای داخلی نظير قشم، كيش، شيراز و مشهد نشان می دهد اين تورها به ترتيب بيشترين قيمتها را در تورهای داخلی به خود اختصاص دادهاند، در حالی كه قيمت اين تورها در گرانترين حالت يك ميليون تومان است و با تور خارجی نظير استانبول (كه ارزانترين تور در پروازهای خارجي است) تفاوتی چشمگير دارند.
در نوروز ۹۵ هزينه تور استانبول در كمترين حالت به يك ميليون و ۸۰۰ هزار تومان رسيده است. با وجود اين، باز هم ايرانيان تمايل دارند به جای داخل كشور به خارج از كشور مسافرت كرده و پول خود را آنجا خرج كنند. در حالی كه تور هوايی كيش با ۳ شب اقامت، حدود ۹۵۰ هزار تومان قيمت دارد و يا تور هوايی شيراز بيش از ۸۰۰هزار تومان تمام می شود با همان شرايط يعني سفر هوايی و سه شب اقامت، تور دبی يك ميليون و۴۵۰هزار تومان و تور ارمنستان يك ميليون و۶۰۰هزار تومان قيمت دارد و اين در حالی است كه تور زميني همين كشور كمی بيش از ۳۰۰هزار تومان می شود. در مجموع بايد گفت: اين يعنی مسافر بسته به بودجه خود امكان انتخاب در سفر خارجی را هم دارد.
مقاصد گردشگری اصلی ايرانيان
در اين بين، كشورهايی كه نوعا در فهرست سنتی مقاصد خارجی گردشگری برای ايران مطرح نبودهاند نيز با تبليغات مناسب، سعي در جذب مسافر از سرزمين پارسيان دارند. در فهرست سنتی مقاصد گردشگری خارجی ايرانی ها، تركيه به عنوان نخستين مقصد شناخته می شود؛ طوری كه گفته شده ايرانی ها پس از آلمانها و گرجيها، سومين كشور «توريستفرست» به آسيای صغير شمرده می شوند.
در اين بين، علاوه بر جاذبههای طبيعی تركيه مانند چشماندازهای دريای مرمره و دريای سياه و همچنين پيوندهای تاريخی مانند مرقد مولانا، شاعر بزرگ ايراني در تركيه، اين كشور در راه قديمی مسافرت زميني ايرانی ها به سوريه قرار دارد و بسياری از گردشگرانی كه در فهرست گردشگران ايرانی به شمار می روند، زائرانی هستند كه از خاك اين كشور برای تردد زمينی به دمشق و زيارت مرقد حضرت زينب(س) استفاده می كنند. پس از تركيه، كشورهای حاشيه خليج فارس قرار دارند كه علاوه بر تبادل تجاری فراوان با ايران، به دليل نزديكي و ارزان بودن مسافرت، مورد توجه گردشگران ايراني قرار می گيرند. اين كشورهای كم وسعت توانستهاند به حدی در صنعت گردشگری موفق شوند كه رقم حضور ايرانيان در اين كشورها، سالانه بيش از ۷۰۰ هزار نفر، برآورد می شود. كشورهای زائرپذيری مانند عراق و سوريه نيز در اين فهرست قرار می گيرند كه به دليل تبادلهای تاريخی و مذهبی، همچنان مشتريان گردشگری مذهبی خود را حفظ كردهاند. در رديفهای بعدی كشورهايی مانند جمهوری آذربايجان و گرجستان قرار می گيرند. اين كشورها به دليل تشابهات فراوان تاريخی و فرهنگی، همواره مورد توجه ايرانی ها بودهاند، از سوی ديگر حضور در اين كشورها به رواديد نيز نياز ندارد.
دلايل مسافرت ايرانيان به خارج از كشور تنها اقتصادی نيست
جدای از هزينه اقتصادی و خروج ارز از كشور كه قابل بررسی است، جامعهشناسان معتقدند سير گستردهای از عوامل فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی در كنار يكديگر، باعث می شود ايرانيان برای مسافرت خارج از كشور را به داخل ترجيح دهند. در گذشته تصور می شد دليل مسافرت ايرانيان به خارج از كشور نزديكی قيمت تورهای داخلی و خارجی و ارزان بودن مسافرتهای خارجی است در حالی كه اين تصور از سال ۹۲ به بعد زير سوال رفت و طی اين سالها جمعيت گردشگران خارجی كشور به واسطه بالا رفتن نرخ ارز و گران شدن سفرهای خارجی و تفاوت چشمگير آن با سفرهای داخلی نه تنها كمتر نشد بلكه بيشتر هم شد. اينجاست كه فرضيه فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی بودن عوامل مسافرت ايرانيان به خارج از كشور، به عوامل فرهنگی و اجتماعی منحصر می شود و فرضيه اقتصادی بودن سفرهای خارجی تا حدودی زير سوال می رود. اما دلايل فرهنگی و اجتماعی اينكه ايرانيان ترجيح می دهند در ايام مختلف سال و به ويژه تعطيلات به خارج از كشور بروند طيف گستردهای از عوامل را در بر ميگيرد و بر خلاف عوامل اقتصادی تكعلتی نيست. مسائلی نظير خريد كردن و كسب پرستيژ اجتماعی و ... هنوز هم می تواند دلايل اصليی سفر ايرانيان به خارج از كشور باشد. هزينههای اقتصادی گردشگری خارجی از يك ميليون تومان گرفته تا گردشگری در آن سوی جنگلهای آمازون كه قيمتی بالاتر از هفت ميليون تومان دارند. می توان با سادهترين برآوردها، كمترين ميزان خروج هر يك از اين گردشگران از كشور را يك هزار دلار (يك ميليون تومان) محاسبه كرد. هر چند اگر قيمت برآوردی بر مبنای دو ميليون تومان (دو هزار دلار) با هزينه رفت و برگشت و سوغات و ... نيز لحاظ شود، خيلی بيراه نرفته است. با اين حال، با احتساب قيمت يك ميليون تومان براي هر گردشگر، ميزان خروج سرمايه گردشگران از كشور براي تعطيلات نوروز امسال، چهار هزار ميليارد تومان يعنی چهار ميليارد دلار قابل شمارش است.
دست پشت دست كوفتن كافی نيست
كارشناسان صنعت گردشگری می گويند كشورهای اطراف ايران، با استفاده از شناسايی نيازهای گردشگران ايرانی و برداشتن برخی محدوديتها، توانستهاند بيش از شش درصد جمعيت كشور را در ايام نوروز به سمت خود جذب كنند.
به گفته يك كارشناس گردشگری، کشورهای خارجي، مسافر ايرانی را می شناسند و در جهت رفع نيازها سرمايهگذاری می كنند. به گفته اسماعيل قادری توريستی كه به خارج از كشور می رود، برخی محدوديتها را ديگر احساس نمی كند. كشورهای همسايه نيز بر اين نقطه ضعفها كار می کنند. به نظر می رسد كه اين عامل قوی تر و مهمتر از قيمت باشد. كارشناسان حوزه گردشگری بارها هشدار دادهاند كشورهايی مانند ارمنستان، يا اهالی كردستان عراق نيازهای مسافران ايراني را می شناسند، از طريق اينترنت و نشريات و در سطح بينالمللی به معرفي جذابيتهايی مانند كنسرتهای موسيقی می پردازند. به اين ترتيب براي تعطيلات نوروز و تابستان ايرانيان سرمايهگذاری می كنند. به بيان ديگر، مسافران ترجيح ميدهند در مكانهايی اقامت كنند كه مطابق وعده داده شده نباشد، ولی به آنچه می خواهند، دسترسی داشته باشند. از سوی ديگر، ضرر فاحش صنعت گردشگری ايران در نوروز ۹۰ به اندازهای عظيم به نظر می رسد كه تنها دست بر پشت دست كوفتن به ديدن آمار نجومی خروج چهار ميليون نفر گردشگر ايرانی، كافی نيست. اين در حالی است كه اين آمار مربوط به سال ۹۰ بوده و خسارات احتمالي اين سفرها در سال ۹۵ با توجه به افزايش نرخ ارز بسيار بيشتر هم خواهد بود.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانههای داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای منتشر میشود.
منبع: آرمان
همچنين در شش ماهه اول سال ۹۴ سه ميليون و ۶۰۴ هزارو ۲۵۷ گردشگر ايرانی از كشور خارج شدهاند كه اين آمار در مقايسه با مدت مشابه سال گذشته كه سه ميليون و ۴۳۲ هزار و ۷۷۳ گردشگر خروجی بوده، افزايش داشته است.
تمايل ايرانيان به سفر خارجی
قيمت تورهای داخلی چندان بد نيست. نگاهی گذرا به قيمت تورهای داخلی نظير قشم، كيش، شيراز و مشهد نشان می دهد اين تورها به ترتيب بيشترين قيمتها را در تورهای داخلی به خود اختصاص دادهاند، در حالی كه قيمت اين تورها در گرانترين حالت يك ميليون تومان است و با تور خارجی نظير استانبول (كه ارزانترين تور در پروازهای خارجي است) تفاوتی چشمگير دارند.
در نوروز ۹۵ هزينه تور استانبول در كمترين حالت به يك ميليون و ۸۰۰ هزار تومان رسيده است. با وجود اين، باز هم ايرانيان تمايل دارند به جای داخل كشور به خارج از كشور مسافرت كرده و پول خود را آنجا خرج كنند. در حالی كه تور هوايی كيش با ۳ شب اقامت، حدود ۹۵۰ هزار تومان قيمت دارد و يا تور هوايی شيراز بيش از ۸۰۰هزار تومان تمام می شود با همان شرايط يعني سفر هوايی و سه شب اقامت، تور دبی يك ميليون و۴۵۰هزار تومان و تور ارمنستان يك ميليون و۶۰۰هزار تومان قيمت دارد و اين در حالی است كه تور زميني همين كشور كمی بيش از ۳۰۰هزار تومان می شود. در مجموع بايد گفت: اين يعنی مسافر بسته به بودجه خود امكان انتخاب در سفر خارجی را هم دارد.
مقاصد گردشگری اصلی ايرانيان
در اين بين، كشورهايی كه نوعا در فهرست سنتی مقاصد خارجی گردشگری برای ايران مطرح نبودهاند نيز با تبليغات مناسب، سعي در جذب مسافر از سرزمين پارسيان دارند. در فهرست سنتی مقاصد گردشگری خارجی ايرانی ها، تركيه به عنوان نخستين مقصد شناخته می شود؛ طوری كه گفته شده ايرانی ها پس از آلمانها و گرجيها، سومين كشور «توريستفرست» به آسيای صغير شمرده می شوند.
در اين بين، علاوه بر جاذبههای طبيعی تركيه مانند چشماندازهای دريای مرمره و دريای سياه و همچنين پيوندهای تاريخی مانند مرقد مولانا، شاعر بزرگ ايراني در تركيه، اين كشور در راه قديمی مسافرت زميني ايرانی ها به سوريه قرار دارد و بسياری از گردشگرانی كه در فهرست گردشگران ايرانی به شمار می روند، زائرانی هستند كه از خاك اين كشور برای تردد زمينی به دمشق و زيارت مرقد حضرت زينب(س) استفاده می كنند. پس از تركيه، كشورهای حاشيه خليج فارس قرار دارند كه علاوه بر تبادل تجاری فراوان با ايران، به دليل نزديكي و ارزان بودن مسافرت، مورد توجه گردشگران ايراني قرار می گيرند. اين كشورهای كم وسعت توانستهاند به حدی در صنعت گردشگری موفق شوند كه رقم حضور ايرانيان در اين كشورها، سالانه بيش از ۷۰۰ هزار نفر، برآورد می شود. كشورهای زائرپذيری مانند عراق و سوريه نيز در اين فهرست قرار می گيرند كه به دليل تبادلهای تاريخی و مذهبی، همچنان مشتريان گردشگری مذهبی خود را حفظ كردهاند. در رديفهای بعدی كشورهايی مانند جمهوری آذربايجان و گرجستان قرار می گيرند. اين كشورها به دليل تشابهات فراوان تاريخی و فرهنگی، همواره مورد توجه ايرانی ها بودهاند، از سوی ديگر حضور در اين كشورها به رواديد نيز نياز ندارد.
دلايل مسافرت ايرانيان به خارج از كشور تنها اقتصادی نيست
جدای از هزينه اقتصادی و خروج ارز از كشور كه قابل بررسی است، جامعهشناسان معتقدند سير گستردهای از عوامل فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی در كنار يكديگر، باعث می شود ايرانيان برای مسافرت خارج از كشور را به داخل ترجيح دهند. در گذشته تصور می شد دليل مسافرت ايرانيان به خارج از كشور نزديكی قيمت تورهای داخلی و خارجی و ارزان بودن مسافرتهای خارجی است در حالی كه اين تصور از سال ۹۲ به بعد زير سوال رفت و طی اين سالها جمعيت گردشگران خارجی كشور به واسطه بالا رفتن نرخ ارز و گران شدن سفرهای خارجی و تفاوت چشمگير آن با سفرهای داخلی نه تنها كمتر نشد بلكه بيشتر هم شد. اينجاست كه فرضيه فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی بودن عوامل مسافرت ايرانيان به خارج از كشور، به عوامل فرهنگی و اجتماعی منحصر می شود و فرضيه اقتصادی بودن سفرهای خارجی تا حدودی زير سوال می رود. اما دلايل فرهنگی و اجتماعی اينكه ايرانيان ترجيح می دهند در ايام مختلف سال و به ويژه تعطيلات به خارج از كشور بروند طيف گستردهای از عوامل را در بر ميگيرد و بر خلاف عوامل اقتصادی تكعلتی نيست. مسائلی نظير خريد كردن و كسب پرستيژ اجتماعی و ... هنوز هم می تواند دلايل اصليی سفر ايرانيان به خارج از كشور باشد. هزينههای اقتصادی گردشگری خارجی از يك ميليون تومان گرفته تا گردشگری در آن سوی جنگلهای آمازون كه قيمتی بالاتر از هفت ميليون تومان دارند. می توان با سادهترين برآوردها، كمترين ميزان خروج هر يك از اين گردشگران از كشور را يك هزار دلار (يك ميليون تومان) محاسبه كرد. هر چند اگر قيمت برآوردی بر مبنای دو ميليون تومان (دو هزار دلار) با هزينه رفت و برگشت و سوغات و ... نيز لحاظ شود، خيلی بيراه نرفته است. با اين حال، با احتساب قيمت يك ميليون تومان براي هر گردشگر، ميزان خروج سرمايه گردشگران از كشور براي تعطيلات نوروز امسال، چهار هزار ميليارد تومان يعنی چهار ميليارد دلار قابل شمارش است.
دست پشت دست كوفتن كافی نيست
كارشناسان صنعت گردشگری می گويند كشورهای اطراف ايران، با استفاده از شناسايی نيازهای گردشگران ايرانی و برداشتن برخی محدوديتها، توانستهاند بيش از شش درصد جمعيت كشور را در ايام نوروز به سمت خود جذب كنند.
به گفته يك كارشناس گردشگری، کشورهای خارجي، مسافر ايرانی را می شناسند و در جهت رفع نيازها سرمايهگذاری می كنند. به گفته اسماعيل قادری توريستی كه به خارج از كشور می رود، برخی محدوديتها را ديگر احساس نمی كند. كشورهای همسايه نيز بر اين نقطه ضعفها كار می کنند. به نظر می رسد كه اين عامل قوی تر و مهمتر از قيمت باشد. كارشناسان حوزه گردشگری بارها هشدار دادهاند كشورهايی مانند ارمنستان، يا اهالی كردستان عراق نيازهای مسافران ايراني را می شناسند، از طريق اينترنت و نشريات و در سطح بينالمللی به معرفي جذابيتهايی مانند كنسرتهای موسيقی می پردازند. به اين ترتيب براي تعطيلات نوروز و تابستان ايرانيان سرمايهگذاری می كنند. به بيان ديگر، مسافران ترجيح ميدهند در مكانهايی اقامت كنند كه مطابق وعده داده شده نباشد، ولی به آنچه می خواهند، دسترسی داشته باشند. از سوی ديگر، ضرر فاحش صنعت گردشگری ايران در نوروز ۹۰ به اندازهای عظيم به نظر می رسد كه تنها دست بر پشت دست كوفتن به ديدن آمار نجومی خروج چهار ميليون نفر گردشگر ايرانی، كافی نيست. اين در حالی است كه اين آمار مربوط به سال ۹۰ بوده و خسارات احتمالي اين سفرها در سال ۹۵ با توجه به افزايش نرخ ارز بسيار بيشتر هم خواهد بود.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانههای داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای منتشر میشود.
منبع: آرمان
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *