خواسته فرد ناشناس از فرمانده معظم کل قوا چه بود؟/ تفریح عمده رهبر انقلاب در دوران طلبگی

حضرت آیت الله خامنه ای اولین شعرش را سال 1334 یا 1335 گفت. مدت ها دو دفترچه داشت. در یکی غزل های شاخص و در دیگری تک بیت های درخشان را می نوشت؛ شبیه دفترچه ای  که برای نوشتن حدیث داشت.

دفتری داشت که در آن شعرهای برگزیده را می نوشت یک بار دفتر را به کسی امانت داد. گم کرد محمد حسین بهجتی  مشهور به شفق می گوید: " در جلسه ای آقای خامنه ای شعرهای بسیار زیبایی از دفترچه اش خواند. من را نمی شناخت. پس از جلسه خواستم دفترچه را سه روز به من قرض دهد."

آقای خامنه ای یادداشت مفصلی پشت دفترچه نوشت: " دفترچه ی قبلی را کسی به امانت گرفته و مفقود شده؛  دفترچه ای که حاصل مطالعات فراوان بود." نوشته بود نخواسته خواسته ی شفق را بی جواب بگذارد؛ " اما خواهشمندم  این دفترچه به سرنوشت دفترچه ی پیش مبتلا نشود و همان طور که وعده کردید پس از سه روز آن را به من برگردانید."

 با غزلیات حافظ، اشعار نظامی و مولانا مانوس  بود در این دوره او در چند انجمن ادبی هم شرکت می کرد. انجمن ادبی  نگارنده(فردوسی) که به واسطه آشنایی با غلامرضا قدسی میرزا جانی معروف به قدسی نژاد شرکت می کرد. هم شعر گوش می داد و هم نقد می کرد؛ " تفریح عمده ی من در دوران طلبگی شعر بود و شعر."

دوستی با  طلبه های  شعر دوست مانند محمدرضا حکیمی، محمدرضا شفیعی کدکنی و ذبیح الله  صاحب کار از طلبه های مدرسه ی  نواب به همین انجمن بر می گشت.

انجمن دیگری که به آن رفت و آمد داشت انجمن ادبی فرخ- سید محمود فرخ- بود. در آن کسانی چون شیخ آقا بزرگ تهرانی، عبدالحسین زرین کوب، سید محمد حسین شهریار، محمد ابراهیم باستانی پاریزی، ایرج افشار و سید کریم امیری فیروز کوهی رفت و آمد  می کردند و کسانی چون ملک الشعرای بهار و اخوان ثالث هم در سفر به مشهد به انجمن می آمدند.

علاقه و ارتباطش با شعر و ادبیات باعث شد بعدها هم که به دنیای مبارزه وارد شد برخلاف اغلب مبارزان که تنها با افراد معتقد به مبارزه حشر و نشر  داشتند. او با هر دو طیف حشر و نشر داشته باشد.