کتابی که ماجرای اتهام حضور "بن‌لادن و خانواده‌اش" در ایران را بازگو کرده است

زلمی خلیل‌زاد سفیر سابق آمریکا در سازمان ملل و سفیر سابق این کشور در عراق و افغانستان در دوران ریاست جمهوری "جورج دبلیو بوش" و متولد "مزارشریف" افغانستان است.
 
 وی اولین افغانستانی است که در دستگاه حکومتی آمریکا پس از مهاجرت از بیروت مشغول به کار شد.
 
خلیل‌زاد از نزدیکان دیک چینی وزیر دفاع اسبق آمریکا بوده و از مهترین کتاب‌های وی «کتاب سفید» می‌باشد.
 
وی در کتاب جدید خود با عنوان "فرستاده" (نماینده) مدعی شده است ایالات متحده آمریکا در سال 2003 همزمان با حمله به عراق و سرنگونی صدام با ایران درباره آینده عراق و هماهنگی‌هایی به منظور اطمینان از عدم مداخله نظامی ایران در جنگ، مذاکره کرده است.
 
نیویورک تایمز نوشت: در کتاب جدید خلیل‌زاد که قرار است در ماه جاری میلادی از سوی انتشارات «سن مارتین» به بازار آمریکا عرضه شود، به بخش‌هایی از پشت پرده‌های دوران کاری وی در دوران تصدی مسئولیت هایش اشاره شده است که حمله به عراق نیز بخشی از آنهاست.
 
به نوشته خلیل‌زاد مذاکرات محرمانه آمریکا با ایران بین وی و «محمد جواد ظریف» سفیر وقت ایران در سازمان ملل، پیش و پس از حمله آمریکا به عراق در شهر ژنو سوییس انجام شده است.
 
خلیل‌زاد مدعی شده دولت بوش می‌خواست اطمینان حاصل کند که ایران در جنگ بی‌طرف خواهد ماند و در صورتی که یک هواپیمای نظامی آمریکا در جریان این جنگ مجبور به نقض حریم هوایی ایران شود، نیروهای نظامی این کشور به سمت این هواپیما آتش نخواهند گشود.
 
وی در کتاب خود نوشته است: ظریف با این درخواست موافقت کرد، ما همچنین از ایرانی‌ها خواستیم گروه‌های شیعه عراقی را به مشارکت در دولت جدید عراق پس از سقوط صدام تشویق کند.
 
به نوشته خلیل‌زاد مذاکرات ایران و آمریکا درباره عراق تا ماه می سال 2003 ادامه داشت. ادامه مذاکرات به دلیل اختلافات 2 کشور درباره مواردی چون تروریسم متوقف شد.
 
در می 2003 ایالات متحده آمریکا ایران را به پناه دادن به اعضای القاعده که مسئول حملات تروریستی به ریاض عربستان و کشته شدن هشت شهروند آمریکایی بودند، متهم کرد و مذاکرات با ایران درباره عراق متوقف شد.
 
 به نوشته نیویورک تایمز با گذشت بیش از یک دهه پس از آن سال‌ها، خلیل‌زاد همچنان معتقد است به هم خوردن مذاکرات محرمانه بین آمریکا و ایران در موضوع عراق یکی از عوامل به شکست انجامیدن جنگ عراق بوده است.
 
به باور وی ایالات متحده آمریکا باید کانال مذاکرات با ایران را به همراه فشار بر تهران حفظ می کرد.
 
وی در کتاب خود نوشته است: به اعتقاد من، ما اگر کانال گفت‌وگو با ایران را به همراه فشار به این کشور حفظ می‌کردیم، می‌توانستیم همکاری این کشور در عراق را حفظ کنیم.
 
این کتاب در حالی قرار است به بازار نشر آمریکا ارائه شود که رویکرد دولت دموکرات اوباما در قبال مذاکرات هسته ای با ایران از سوی بسیاری از جمهوری‌خواهان مخالف دولت اوباما به باد انتقاد گرفته شده است.
 
خلیل‌زاد یک آمریکایی افغانستانی‌الاصل و یکی از مهمترین بازیگران سیاست خارجی دوران «جورج دبلیو بوش« رئیس جمهور سابق آمریکاست.
 
به نوشته خلیل‌زاد، ایالات متحده آمریکا می‌خواست در جریان مذاکرات ضمن اطمینان دادن به ایران مبنی بر اینکه دولت آینده عراق پس از صدام در صلح و دوستی با همسایگانش خواهد بود، اطمینان یابد نیروهای نظامی ایران در جریان این جنگ بی‌طرف خواهند بود.
 
خلیل‌زاد نوشته است با اجازه دولت بوش مجوز یافت با ظریف در ژنو در این باره مذاکره کند.
 
به نوشته خلیل زاد در جریان مذاکره 2 مقام در می 2003 اختلافات 2 طرف بیشتر شد. در آن جلسه ظریف خواستار تسلیم رهبران مجاهدین خلق (منافقین) به ایران پس از سقوط صدام شد و در مقابل نیز خلیل زاد با زدن اتهام حمایت ایران از تروریسم مدعی شد ایران تبدیل به خانه اعضا و رهبران ارشد القاعده پس از حمله آمریکا به افغانستان شده است.
 
از جمله اینکه خلیل‌زاد مدعی شد ایران به خانواده بن لادن و یکی از پسرانش پناه داده است.
 
خلیل‌زاد مدعی شده ظریف در این نشست، ایده تبادل اعضای القاعده با رهبران گروه مجاهدین خلق(منافقین) را مطرح کرد اما این درخواست با مخالفت کاخ سفید رد شد. پس از آن به نوشته خلیل‌زاد، ظریف به ایمیل‌های او برای برگزاری جلسات دیگر در ژنو پاسخ نداده است.
 
عصر ایران نوشت: خلیل‌زاد در کتاب خود نوشته است پس از اینکه در سال 2005 به سمت سفیر آمریکا در بغداد انتخاب شد، تلاش کرد کانال مذاکرات محرمانه با ایران را احیا کند، اما به ادعای وی در سال‌های پس از 2005 بیشتر تماس‌های آمریکا با ایران از طریق غیر مستقیم و از کانال مقامات عراقی و گروه‌های شیعه عراقی انجام شد.
 
/