«از كرخه تا راين» تلخ است؛ به تلخی بمب‌های شيميايی
در این گزارش به معرفی فیلم سینمایی"از کرخه تاراین" به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا می پردازیم.
سعید که بر اثر بمب های شیمیایی نابینا شده به همراه گروهی از همرزمانش برای معالجه به آلمان اعزام می شود. لیلا خواهر سعید که سال هاست در آلمان با شوهر آلمانی و پسرشان یوناس (یونس) زندگی می کند، سعید را در آسایشگاه می بیند. بین سعید و یونس رابطه عاطفی عمیقی برقرار می‌شود. یکی از همرزمان بسیجی سعید قصد دارد پناهندگی کشور دیگری را بپذیرد و سعید و دوستان دیگرش نسبت به عمل او معترض هستند. با کوشش‌های پزشکان متخصص یکی از چشم‌های سعید معالجه می‌شود، اما آزمایش‌هایی که بر روی او انجام می‌شود روشن می‌کند که او بر اثر گازهای شیمیایی مبتلا به نوعی سرطان خون شده است. همسر او در ایران زایمان می‌کند و سعید پس از معالجه‌ای نافرجام می‌میرد و پس از مرگ او، خواهرش لیلا عازم ایران می‌شود...
جوایز
برندهٔ سیمرغ بلورین بهترین فیلم برگزیده از یازدهمین جشنوارهٔ فیلم فجر (۱۳۷۱)
برندهٔ سیمرغ بلورین بهترین چهره‌پردازی از یازدهمین جشنوارهٔ فیلم فجر (۱۳۷۱)
کاندیدای بهترین کارگردانی از یازدهمین جشنوارهٔ فیلم فجر (۱۳۷۱)
کاندیدای بهترین فیلمنامه از یازدهمین جشنوارهٔ فیلم فجر (۱۳۷۱)
کاندیدای بهترین بازیگر نقش اول زن در یازدهمین جشنوارهٔ فیلم فجر (۱۳۷۱)
کاندیدای بهترین جلوه‌های ویژه از یازدهمین جشنوارهٔ فیلم فجر (۱۳۷۱)
کاندیدای بهترین صدابرداری از یازدهمین جشنوارهٔ فیلم فجر (۱۳۷۱)
شهید آوینی در نقدی برای این فیلم نوشته است:«دو بار «از كرخه تا راين» را ديدم و هر دو بار از آغاز تا انجام گريستم. دلم مي‌گريست، اما عقلم گواهی می داد كه تو بر دامنه آتشفشان منزل گرفته‌ای. دلم می دانست كه تو بر حكم عشق گردن نهاده‌ای و به همين علت، از عادات متعارف فاصله گرفته‌ای. عقلم می پرسيد چگونه می توان در اين روزگار سر به حكم عشق سپرد؟
«از كرخه تا راين» تلخ است؛ به تلخی بمب‌های شيميايی، به تلخی از دست دادن فاو، به تلخی مظلوميت بسيجی. مي‌خواهم بگويم كه تلخ است، اما ذليلانه نيست. اين تلخی هم‌چون تلخی شهادت شيرين است. »
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *