سخاوت دشمنانه سعودی ها برای لبنان

به گزارش گروه بین الملل ، لبنان در غرب آسیا با سوریه در شمال همسایه و مرز مشترک دارد و در جنوب خود با سرزمین های اشغالی فلسطین همسایه است.

وسعت این کشور کمی بیش از 10 هزار کیلومتر مربع است، دقیق تر آن 10542کیلومتر مربع وسعت با جمعیتی نزدیک به 5 میلیون نفر که قومیت های متعددی را در خود جا داده است. مسلمانان شیعه و سنی، در کنار آنها مسیحیان مارونی و ارتدوکس دولت را تشکیل می دهند.


برطبق قوانین این کشور، رئیس جمهور از میان مسیحیان مارونی، نخست‌وزیر از میان مسلمانان سنی مذهب، رئیس پارلمان از بین شیعیان و معاون نخست‌وزیر از بین مسیحیان ارتدوکس انتخاب می‌شود.

اکنون بیش از یک سال است که لبنان رئیس جمهور ندارد. میشل سلیمان در سال 2014 دوران ریاست جمهوری خود را به پایان رساند و از آن سال تاکنون لبنان نتوانسته است برای خود رئیس جمهوری تعیین کند.

اختلافاتی که در میان احزاب و اقوام لبنان ایجاد شده باعث گردیده که این کشور در بحران و خلاء ریاست جمهوری و دولت باقی بماند. مسبب اصلی آن هم احزاب وابسته به رژیم سعودی هستند مانند جریان 14 مارس. با وجود سعد حریری در صدر جریان 14 مارس که وابستگی شدیدی به آل سعود دارد، او همواره تلاش کرده است تا در اداره لبنان کارشکنی کند.

اما حزب الله لبنان که نماینده شیعیان این کشور در تشکیل دولت محسوب می شود و البته محبوب دیگر اقوام این کشور هم هست، سهم او از سیاست ریاست مجلس این کشور است. حزب الله همواره در مقابل توطئه هایی که برای به آشوب کشیدن لبنان تدارک دیده شده ایستادگی کرده است.

وجود حزب الله برای همه مردم لبنان نعمتی است که قدر آن را به خوبی می دانند. مهمترین نقش حزب الله مقاومت مقابل تهدیدات رژیم اسرائیل است که سرزمین های فلسطین را اشغال کرده و چشم طمع به خاک لبنان هم دارد.

همه احزاب لبنان و حتی آنهایی که با آن دشمن هستند به خوبی می دانند که اگر نیروهای مسلح حزب الله نبودند، اسرائیل لحظه ای برای اشغال دوباره این کشور برای الحاق آن به سرزمین های اشغالی فلسطین درنگ نمی کرد.

در تابستان سال 1361 اسرائيل، لبنان را اشغال و بيش از نيمي از اين كشور از جمله بيروت را به تصرف درآورد. اين رژيم پس از مدتي از بيروت عقب نشيني کرد اما تا سال 79 جنوب لبنان را در اشغال خود داشت.

مقاومت مبارزان حزب الله تا جايي پيش رفت كه ايهود باراك نخست‌وزير وقت رژيم صهيونيستي در يكي از نشست‌هاي كابينه خود در سال 79 اعلام كرد: ما به طور يقين نمي‌توانيم در لبنان كاري انجام دهيم. حزب الله به فعاليت خود ادامه مي‌دهد و ما بايد يا فرزاندانمان را در لبنان دفن كنيم  و يا كاري كه كمترين ضرر را دارد؛ انتخاب كنيم. وي در اين نشست از تصميم اين رژيم براي عقب نشيني از جنوب لبنان خبر داد.

البته نبايد از نقش دولت لبنان در حمايت از مقاومت به ويژه در دوره لحود- الحص (فرماندهي ارتش لبنان از سوي اميل لحود و نخست وزيري سليم الحص) غافل شد. دولت های حاکم لبنان همواره سعی داشته اند از حزب الله به عنوان گروهی که حافظ و مدافع تمامیت ارضی لبنان است دفاع کنند.

پس از گذشت 34 سال از اشغال لبنان و بیروت از سوی رژیم اسرائیل، با مقاومت ها و عملیات نیروهای حزب الله و مردم این کشور سرانجام ارتش صهیونیستی در سال 79 محبور به فرار از لبنان شد.

اکنون برخی اسناد و اطلاعات محرمانه درباره اشغال لبنان منتشر شده که نقش یک رژیم دیگر را فاش می کند.

طبق این اسناد محرمانه، رژیم صهیونیستی به آلمان ابلاغ کرد، به خاطر تسهیلاتی که ریاض در قبال اشغال لبنان به تل آویو ارائه کرده است، با قرارداد فروش و تحویل 200 تانک از نوع «لئوپارد۲» به عربستان سعودی موافقت کند.

این اطلاعات از سوی پایگاه خبری «والا» متعلق به رژیم جعلی اسرائیل و به مناسبت سی و سومین سالگرد جنگ لبنان و اسرائیل منتشر شده و در آن اطلاعات محرمانه ای را منتشر کرده و از نقش رژیم سعودی در این جنگ پرده برداشته است.

در این سند محرمانه نوشته شده است که ارتش رژیم صهیونیستی برای اشغال شهر «بیروت»، پایتخت لبنان برنامه ریزی کرده بود تا پس از اشغال و تصرف آن، بعد از قدس اشغالی که در سال 1967 میلادی آن را تصرف کرد، دومین پایتخت این رژیم باشد.

حمله نظامی ارتش رژیم اشغالگر قدس به لبنان با واکنش در خور توجه سران کشورهای اسلامی روبرو نشد و تنها ایران بود که در قبال آن موضع گیری سختی اتخاذ کرد.

بر اساس همین اطلاعات محرمانه که پایگاه خبری والا منتشر کرده سران سعودی در آن زمان نه تنها موافقت خود را با این تجاوز اعلام کرده بودند بلکه کمک هایی را هم به اشغالگران فلسطین ارادئه دادند.

اسناد محرمانه منتشر شده فاش می کند که رژیم صهیونیستی برای قدردانی از آل سعود از آلمان خواست، به خاطر تسهیلاتی که ریاض در قبال اشغال لبنان به تل آویو ارائه کرده است، با قرارداد فروش و تحویل 200 تانک از نوع «لئوپارد۲» به عربستان سعودی موافقت کند.

سران سعودی تلاش زیادی کردند تا بتوانند دولت لبنان را در زمان اشغال و پس از آن در دست خود بگیرند و دولتی در این کشور حاکم کنند که وابسته به آل سعود باشد. هدف آنها از این کار ترک مخاصمه لبنان و اسرائیل بود. اگر این اتفاق در آن زمان افتاده بود و دولتی دست نشانده آل سعود در لبنان مستقر می شد، آینده جهان اسلام تغییرات بسیاری می کرد اما این اتفاق ناخوشایند نیفتاد. این توطئه با وجود حزب الله و نقش آفرینی ایران خنثی شد.

اکنون هم با توجه به شرایط و تحولات منطقه، لبنان و حزب الله به عنوان نیروی بازدارنده قدرتمند در منطقه به کمک دولت و ملت سوریه شتافته و به عنوان یکی از عوامل پیروزی های بزرگ مقابل گروه های تروریستی تکفیری در سوریه شناخته شده است.

از سوی دیگر وجود چنین نیرویی در لبنان باعث شده است تا صهیونیست ها از فکر حمله و تجاوز به این کشور بیرون بیایند. حزب الله لبنان قدرت خود را در جنگ 33 روزه با ارتش مسلح و مدرن اسرائیل نشان داد.

لبنان اکنون با توطئه و خطر دیگری روبرو است. آل سعود که اکنون دشمنی های خود را علیه ایران آشکار کرده است و دیگر از بیان آنها هم ابایی ندارد، توطئه علیه بازوهای ایران را هم در دستور کار خود قرار داده است.

سران سعودی در آرزوی نابودی نیروی حزب الله لبنان به گور خواهند رفت.  اضمحلال خود را خواهند دید اما نابودی حزب الله لبنان را هیچگاه نخواهند دید. عربستان تروریسم پرورش می دهد و جمهوری اسلامی ایران همه تلاش خود را بر این گذاشته است تا محور مقاومت اسلامی در غرب آسیا در مقابل رژیم جعلی اسرائیل تقویت شود و از گسترش آن جلوگیری کند.

اگر نیروهای مسلح حزب الله در منطقه نبودند و در سوریه عمل نمی کردند لبنان وضعیتی بسیار وخیم تر از سوریه و عراق را تجربه می کرد. این اتفاق آرزوی سران اسرائیل و سران سعودی است. برای این که سعودی ها به هدف خود در لبنان برسند احتمال این که این رژیم در خاک لبنان اقدام به مسلح کردن گروه هایی در مقابل حزب الله کند بسیار وجود دارد.

برای همین با لغو کمک های مالی خود برای خرید تسلیحات ارتش لبنان دولت این کشور را تحت فشار قرار داد تا بتواند از این ابزار برای به کرسی نشاندن خواسته خود بهره ببرد. عربستان ریاست جمهوری سلیمان فرنجیه را می خواهد. این فرد از حمایت جریان 14 مارس و سعد حریری برخوردار است.

از سوی دیگر لغو کمک های تسلیحاتی سعودی ها به لبنان در چنین شرایطی برای این است تا بتوان دست اندرکاران دولت و مجلس این کشور را وادار کند که به ریاست جمهوری فرنجیه رضایت دهند. سعودی ها و جریان های همسوی او در لبنان که باعث اصلی اختلافات در این کشور هستند قصد دارند وجود چنین اختلافاتی که تاکنون باعث شده رئیس جمهوری این کشور انتخاب نشود، به گردن حزب الله بیندازند.

لبنان از گزند آل سعود در امان نخواهد بود، سعودی ها درک کرده اند که در معادلات منطقه قافیه را باخته اند و در این میان لبنان از دست آنها بیرون آمده، سال هاست که این اتفاق افتاده اما هضم آن برای سران سعودی سنگین است.

لبنان اگر با سیاست ها و اهداف سعودی همراه می شد بدون شک تاکنون تن به ذلت صلح با رژیم جعلی اسرائیل می داد و سفارت آن را در بیروت افتتاح می کرد شاید هم تاکنون قلمرویی از سرزمین های اشغالی اسرائیل می بود.

اما نه لبنان، نه مردم آن و نه حتی جریان ها و احزاب سیاسی که لبنان یکپارچه و متحد را می خواهند، تن به چنین اتفاقی نمی دهند و می توانند با جریان های سرسپرده به آل سعود مقابله کنند و آنها را از سر راه انتخاب رئیس جمهوری بردارند.

پیش از این هم جمهوری اسلامی ایران پیشنهاد هدیه دفاعی به دولت لبنان را داده بود. این هدیه هنوز هم موجود است و می تواند جایگزین مناسبی برای سخاوت همراه با توطئه آل سعود به لبنان باشد. سخاوتی که حکام سعودی برای لبنان در نظر گرفته اند سمی مهلک دارد.