شگردهای "مردان افغانستانی" برای به دام انداختن پلیس

به گزارش سرویس بین الملل افغانستانی‌ها شماره تلفن مستقیم پلیس را می‌گیرند تا با جنس مخالفشان حرف بزنند؛ من صدایت را دوست دارم.
 
وال‌استریت ژورنال نوشت: در عصر فیس‌بوک و دوستیابی آنلاین، تعدادی از مردان افغانستانی هنوز به روش قدیمی و با زنگ زدن به خط تلفن اضطراری به دنبال یافتن عشق خود هستند.
 
"فتانه یلدا" 27 ساله، که مانند همکارانش در اتاقش به تماس‌ها جواب می‌داد و روی موهای سیاهش روسری کشیده بود، گفت: «تماس‌های زیادی دریافت می‌کنیم که به ما می‌گویند دوستت دارم.
 
مردان فرصت زیادی برای برقراری ارتباط ندارند
در بیشتر مناطق افغانستان، زنان به ندرت خانه را ترک می‌کنند، مگر اینکه سر تا پایشان را با برقع پوشانیده باشند. مردان فرصت زیادی برای برقراری ارتباط ندارند، به ویژه زمانی که بسیاری از زنان بدون همراهی یک مرد اجازه بیرون رفتن ندارند. خارج از شهرهای بزرگ، تعداد اندکی از آن‌ها به رسانه‌های اجتماعی دسترسی دارند.
 
بنابراین، تنها راه نتیجه بخش صحبت کردن با یک جنس مخالف، زنگ زدن به مرکز اطلاعاتی اضطراری پلیس کابل است. اپراتورها می‌گویند روزانه حدود 70 مزاحم تلفنی دارند.
 
مردان عاشق افغانستانی که به راحتی دلسرد نمی‌شوند، اغلب در مورد آتش‌سوزی جزئیات طولانی و دقیق می‌دهند تا مکالمه را دنباله‌دار کنند. آتش‌نشان‌هایی که به صحنه اعزام می‌شوند اغلب هیچ آتش‌سوزی‌ جز قلب سوزان یک مرد کشف نمی‌کنند.
 
گزارش معماهای حل‌نشدنی
شگرد دیگر، گزارش دادن معماهای حل نشدنی در مورد گم شدن چهارپایان است.
 
ویدای 23 ساله گفت: «تعدادی از تماس گیرندگان به من می‌گویند «گوسفند و گاو من گم شده است». من می‌پرسم چه کسی آن‌ها را دزدیده؟ آن‌ها می‌گویند: «شما پلیس هستید، پس شما باید کشف کنید».
 
«لیلما فاروقی» که 8 سال در این مرکز کار کرده است، گفت: مردان با وجودی که شانس موفقیت ندارند، به زنگ زدن ادامه می‌دهند، شاید به این دلیل که از تازگی و نو بودن صحبت با زنی که از بستگانشان نیست، لذت می‌برند.
 
فاروقی می‌گوید عبارت‌هایی مانند «صدایت را دوست دارم، با هم دوست باشیم و شماره شخصی‌ات را به من بده، برایم آشنا است.
 
خط مشی این مرکز اطلاعاتی پلیس اینگونه است که به صورت مودبانه به مزاحمان تلفنی یادآوری کنند که این خط برای موارد اضطراری است و درگیر مکالمات طولانی نشوند. شماره تلفن کسانی که به‌طور مدام تماس می‌گیرند مسدود می‌شود که فهرستی از آن را وال استریت ژورنال مشاهده کرده است.
 
وقتی به شماره‌های این فهرست تماس گرفتیم، هیچ یکی از آن‌ها نپذیرفتند که در این خط تلفنی اضطراری به دنبال عشق بوده‌اند.
 
وال‌استریت ژورنال نوشت: تعدادی از روستانشینانی که شماره‌هایشان در فهرست شماره‌های مسدود شده این مرکز بود، تماس با 119 را رد کردند، اما پذیرفتند که وقتی اول زنان بیگانه با آنها تماس گرفتند، تلفنی با آن‌ها صحبت کرده‌اند.
 
برای ابراز علاقه به شماره اضطراری زنگ نزنید
یک سخنگوی وزارت کشور افغانستان گفت: آن‌هایی که به دنبال عشق هستند نباید به خط تلفن اضطراری زنگ بزنند.
 
وی گفت: «این خط تلفنی باید تنها برای موارد اضطراری و سرنخ‌هایی که می‌تواند از حملات جلوگیری کند، استفاده شود».
 
یک دانشجوی دانشگاه کابل گفت: پس از آنکه از روستایش در شرق افغانستان به پایتخت آمد، در مکالمه با دختران مشکل داشت. بنابراین تصمیم گرفت به‌صورت اتفاقی مزاحمت تلفنی برای زنان را تمرین کند و حتی از خط تلفنی اضطراری استفاده نکرد.
 
دخترانی که شانس رفتن به مدرسه را دارند، اغلب در دوران بلوغ مجبور به ترک مدرسه می‌شوند و تحت فشار شدید قرار دارند تا در خانه بمانند.
 
ویدا گفت: «بسیاری از مزاحمان تلفنی به ما می‌گویند که صدایت را دوست دارم و با هم دوست باشیم.» «تا حالا این شگرد این جا موثر نبوده است». افغانستانی‌های جوان در تماس گرفتن با مرکز اطلاعاتی اضطراری برای مشاوره عاشقانه شهرت دارند.
 
فرار از ازدواج‌های فرمایشی 
تعدادی برای کمک زنگ می‌زنند تا از ازدواج‌های فرمایشی فرار کنند. ژنرال «محمد همایون عینی»، مسئول این مرکز اطلاعاتی، گفت: به‌طور مثال دختری عاشق پسری است، اما خانواد‌ه‌اش می‌خواهد وی را به قید ازدواج کسی دیگری درآورد. دختر قبول نمی‌کند و بنابراین برای کمک به 119 زنگ می‌زند».
 
این مرکز معمولاً این‌گونه تماس‌ها را به وزارت امور زنان راجع می‌کند. این مرکز اطلاعاتی که در سال 2007 ایجاد شد و توسط برنامه توسعه‌ای سازمان ملل متحد تامین مالی شده است، تلاش کرده است با این مشکل مقابله کند.
 
پیش از این تماس‌ها رایگان بود. اکنون این تماس‌ها 1.5 افغانی در هر دقیقه هزینه دارد که عینی گفت موثر بوده است. وی افزود: این مرکز در هر 24 ساعت حدود 500 تماس دریافت می‌کند.
 
تهدید طالبان 
اپراتورها می‌گویند طالبان که معتقد به جدایی مردان و زنان نامحرم در مکان‌های آموزشی کار هستند، آن‌ها را مورد آزار و اذیت قرار می‌دهند و  شماره‌هایشان را مسدود می‌کنند.
 
وال‌استریت ژورنال نوشت: مردی، با لبخند به نامزدش در کافه‌ای در کابل گفت: «ما باید از مارک زاکربرگ و هم‌چنین یاهو مسنجر تشکر کنیم، چون آن‌ها به ما بسیار کمک کردند».
 
این زوج در فیس‌بوک باهم آشنا شده و قبل از ملاقات، برای یک سال ارتباط داشتند. دختر، با توضیح لحظه‌ای که آن‌ها باهم توافق کردند، گفت: وی گفت ممکن است دوستت داشته باشم و من گفتم مشکلی نیست.
 
/