آداب و رسوم عید نوروز در استان مازندران

نوروز خوانان چند نفر هستند كه یك نفر اشعار را می خواند، یك نفر ساز می زند،نفر دیگر كه به آن كوله كش( باركش ) می گویند به در خانه‌های مردم می‌رود و می‌خواند:

بادبهارون بیمو / نوروز سلطون بیمو/ مژده دهید به دوستان / گل به گلستون اومد / بهار آمد بهار آمد خوش آمد/ علی باذولفقار آمد، خوش آمد/ نوروزتان نوروز دیگر / شما را سال نو باشد مبارك صاحب خانه نیز با دادن پول، شیرینی، گردو، تخم مرغ و نخود، و كشمش از آنان پذیرایی می‌كند.

عید نوروز:

هنگام تحویل سال افراد خانواده دور سفره هفت‌سین كه با ظرافت و سلیقه خانم خانه چیده شده می‌نشینند و در حالیكه پدر خانواده دعای تحویل می‌خواند منتظر سال نو می‌شوند.

در گذشته كه امكانات ارتباطی مانند رادیو و تلویزیون نبود با تیراندازی یا گفتن اذان سال جدید را به همه اعلام می‌داشتند.

بعد از این كه سال نو شد كسی كه به عنوان مادرمه انتخاب شده با مجمعی كه در آن قرآن، آیینه، آب، سبزه و شاخه‌های سبز جوان قرار دارد وارد خانه می‌شود چهارگوشه اتاق‌ها را آب می‌پاشد قرآن را كنار سفره هفت‌سین می‌گذارد و شاخه‌های سبز (درخت آلوچه) را به این نیت كه سال سرسبز و خوش و خرمی برای خانواده باشد، جلوی در اتاق آویزان یا روی طاقچه اتاق می‌گذارد.

در این روز مادر خانه، غذای عید، سبزی پلو با مرغ یا گوشت درست می كند. علاوه بر آن غذایی به عنوان خیرات برای اموات می‌پزند و بین مردم پخش می‌كنند.