جای خالی اخلاق در "نظام آموزشی" در افغانستان
انتظار میرود مسئولین آموزش و پرورش افغانستان و شورای علمی و تألیف کتابهای درسی، فصلی را در کتابهای دینی به آموزش اصول اخلاقی اختصاص دهند.
در این یادداشت اختصاصی نوشت: اخلاق و تربیت اخلاقی انسانها در ادیان مختلف اهمیت زیادی دارد و میتوان گفت که هدف و نقطه مشترک همه ادیان تزکیه و تربیت اخلاقی انسان است و تعالی انسان در گرو رشد اخلاقی اوست.
پیامبر بزرگ اسلام حضرت محمد مصطفی(ص) تنها هدف بعثتش را به کمال رساندن مکارم اخلاقی انسان بیان میدارد و میفرماید: «إنما بُعثتُ لاُ تَمِمَ مکارم الأخلاق» یعنی من مبعوث شدهام که مکارم اخلاقی انسان را به کمال برسانم و مهمترین ویژگی پیامبر اکرم(ص) نیز در اخلاق نیک حضرتش بود که خداوند خطاب به وی میفرماید:«إنکَ لَعلی خُلق عظیم»و در حقیقت تو به خلقى نیکو و عظیم آراستهای.
و در آیه دیگر میفرماید: «فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ کُنْتَ فَظًّا غَلیظَ الْقَلْبِ لاَنْفَضُّوا مِنْ حَوْلِک»یعنی به سبب رحمت خداست که تو با آنها اینچنین خوشخوى و مهربان هستىد و اگر تندخو و سخت دل بودى مردم از گرد تو پراکنده مىی شدند.
همچنین پیامبر گرامی اسلام با فضیلت ترین فرد از مسلمان هارا از لحاظ ایمان، نه داناترین و نه پارسا ترین بلکه خوش اخلاقترین آنها میداند و میفرماید: «أَفْضَلُکُمْ إِیمَاناً أَحْسَنُکُمْ أَخْلَاقا».
پیامبر اسلام(ص) محبوب ترین انسان نزد خداوند را با اخلاقترین آنها معرفی میکند و میفرماید: َ«أَحَبُّکُمْ إِلَى اللَّهِ أَحْسَنُکُمْ أَخْلَاقا». اخلاق و ارزشهای اخلاقی در اسلام چنان جایگاهی دارد که حتی میتوان مدعی شد که تمایز و تفاوت انسان با حیوانات نه در عقل که در اخلاق و کرامت انسانی است و اگر انسان به اصول و ارزشهای اخلاقی پایبند نباشد به مراتب خطرناکتر، وحشتناکتر و درنده خوتر از حیوانات میباشد.
چنانکه متأسفانه امروزه ما شاهد خشونتهای بیرحمانه به نام دین در افغانستان و سایرکشورهای اسلامی هستیم. ریشه همه این خشونتها، قساوتها و درنده خوییها در عدم پایبندی به اخلاق و ارزشهای اخلاقی است.
از این رو ضرورت ایجاب میکند که علاوه بر تدریس و تعلیم عقاید و احکام در کتب درسی به مباحث اخلاقی نیز پرداخته شده و آموزههای اخلاقی در کتب دینی مدارس کشورهای اسلامی بویژه افغانستان که خسارت و رنجهای زیادی از خشونت و بیرحمی گروهای تروریستی دیده است و یکی از قربانیان خشونتهای فرقهای است گنجانده شود.
خوشبختانه آموزش قرآن، احکام و عقاید به تناسب سن و فهم دانش آموزان از کلاس اول ابتدایی شروع و تا کلاس 12تدریس میشود اما موضوع اخلاق با این همه اهمیت حیاتی و نقش آن در کاهش خشونت و ترویج اعتدال گرایی و دوری از افراط گرایی مورد غفلت قرار گرفته و جای آن در کتب درسی خالی است در حالیکه در دین اسلام تزکیه و تربیت اخلاقی مهم تر از فراگیری دانش است و در واقع تعلیم بدون تربیت ارزش چندانی ندارد.
قرآن کریم میفرماید: «هُوَ الَّذِى بَعَثَ فىِ الْأُمِّیِّنَ رَسُولًا مِّنهُْمْ یَتْلُواْ عَلَیهِْمْ ءَایَاتِهِ وَ یُزَکِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَ الحِْکْمَةَ وَ إِن کاَنُواْ مِن قَبْلُ لَفِى ضَلَالٍ مُّبِین». اوست خدایى که میان مردمى بىسواد پیامبرى از خودشان مبعوث داشت تا آیاتش را بر آنها بخواند و آنها را از زشتیها و پلیدیها پاکیزه سازد و کتاب و حکمتشان بیاموزد.
اگر چه پیش از آن در گمراهى آشکار بودند. پرخاشگری و خشنونتهای جاری چه در فضایی حقیقی و چه در فضای مجازی از محاورات و بگو مگوهای کوچه و بازار و میان خانوادگی گرفته تا سطوح بالای سیاسی و فضای شبکههای مجازی و رسانهای در مطبوعات و اینترنت گسترده است.
فقط اگر به کامنتهای که در ذیل مطالب در فیسبوک، سایتها و وبلاگها نظر بیفکنیم متوجه میشویم که ما با چه ناهنجاریهای فاجعه باری مواجه هستیم و جامعه ما از نظر اخلاقی در چه سطح هشدار دهندهای قرار دارد.
از این رو انتظار میرود مسئولین وزارت آموزش و پرورش و بخش شورای علمی و تألیف کتابهای درسی این نقیصه بزرگ را برطرف کرده و فصلی را در کتابهای دینی به آموزش اصول اخلاقی اختصاص دهند.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *