یاران امام و رهبری خون هم می دهند خون دل هم می خورند

به گزارش گروه سیاسی سال ها پیش از 22 بهمن 1357 ، امام خمینی (ره) جرقه انقلاب را زدند و آن زمان که در سال 1342 دستگیر شده و به تبعید فرستاده می شدند، یکی از مأموران ساواک با طعنه پرسید، پس یاران تان کجا هستند؟ حضرت امام (ره) در پاسخ می گویند؛ یاران من در گهواره های مادرانشان هستند.

شاید در آن هنگام آن مأمور ساواک این آینده نگری و دور اندیشی حضرت امام (ره) را باور نکرده و در دل خود گفته است که چقدر خوشبین! اما این خوشبینی نبود بلکه باوری بود که ایشان به قیام اسلامی در ایران داشت.

از آن زمان تا هنگام پیروزی انقلاب اسلامی یعنی سال 1342 تا 1357 پانزده سال طول کشید و یاران امام(ره) رشد کردند و قد کشیدند و در نبود امامشان قیام را زنده نگهداشتند و پیروزی را در کنار او جشن گرفتند.

همین یاران بزرگتر که شدند، جنگ تحمیلی را به دفاعی مقدس تبدیل کردند. فرمانده کل قوا خمینی روح خدا بر دل و جان سربازانش فرماندهی می کرد و یاران او هم او را باور داشتند، باوری قلبی و دلی. از همان جنس باورها که هیچ درزی و شکی را در آن راه نیست.

ماندگاری انقلاب لوازمی می خواهد. علاوه بر وجود یاران با وفا و با عهد، علاوه بر این که انقلاب، هم خون می خواهد و هم خون جگر خوردن، ابزار هم لازم است تا از انقلاب دفاع کند.

و امام خمینی (ره) آن ابزار و لوازم را با همت یارانش مهیا کرد. سپاه پاسداران را تشکیل داد تا از آرمان های انقلاب اسلامی حراست کند و بسیج را تأسیس کرد برای دفاع عمومی و مردمی از میهن اسلامی و کمک حال ارتش و سپاه به هنگام خصم دشمن.

همه این نهادها با هوشیاری و درایتی خیره کننده که حتی دشمنان را هم به شگفتی همراه با خشم وا داشت، تشکیل شد. و اکنون هم که با این نهادها دشمنی دیرینه وجود دارد، تا شاید بتواند آنها را تخریب و ناکام بگذارد، از برای این است که سد راه ورود دشمن شده اند.

یاران امام(ره) و نهادهایی که ایشان برای انقلاب تأسیس کردند از برای آینده نظام اسلامی بود. که اگر نبودند سازمان هایی مانند سپاه و ارتش و بسیج آیا تاکنون از انقلاب چیزی باقی مانده بود؟!

برای همین است که دشمنان تلاش های زیادی کرده و همچنان هم می کنند تا بتوانند سپاه و بسیح و ارتش را تضعیف کنند و اقتدار و قدرت را از آنها بگیرند. در همان اوایل انقلاب هم بودند افراد و شخصیت هایی که پست و مقام گرفتند و حتی نخست وزیر و رئیس جمهور هم شدند مانند مرحوم مهندس بازرگان که اعتقاد داشت ایران به سلاح نیازی ندارد یا بنی صدر که ضدیت شدیدی با سپاه و بسیج داشت و ارتش را هم دست بسته کرده بود و به همین خاطر در زمان جنگ آنچه نباید بر سرمان می آمد، اما آمد!

و باز هم رهبری و هدایت امام خمینی(ره) در آن برهه سخت و سرنوشت ساز انقلاب اسلامی را از گزند دشمنان داخلی و خارجی رهانید و پایان دفاع مقدس هم هر چند با نامه دردناک حضرت امام(ره) در پذیرش قطعنامه همراه بود، اما آن هم مقطعی از تاریخ انقلاب اسلامی بود که هنوز هم ناگفته های زیادی دارد برای گفتن.

انقلاب اسلامی ایران خیالش از بابت یاران با وفای خمینی و خامنه ای راحت است. دلاوران و یاران شجاعی دارد که حتی به دل واهمه راه نمی دهند و سربازان آمریکایی که به آبهای سرزمینی جمهوری اسلامی ایران تجاوز کرده اند اسیر می کنند و پس از تخلیه اطلاعات و عکس های تحقیر کننده که خشم آمریکایی ها را هم برانگیخت، رهایشان می کنند. فرمانده کل قوا هم که می داند کار، کار بزرگی است، نشان فتح را بر سینه دلاوران سپاه می نشاند.

اما برای انقلاب همه این ها نیاز است اما کافی نیست. پس از آن که انقلاب اسلامی پیروز و مستقر می شود، مجلس شورای اسلامی شکل می گیرد. اما هنوز شورای نگهبان وجود ندارد. در همان مجلس اول شورای اسلامی افراد و اشخاصی وارد می شوند که از جنس انقلاب نیستند بلکه برخی ضد انقلابند.

سال های نخست انقلاب است و مردم هم با چهره های نامزد شده آشنایی کامل ندارند. ریاست جمهوری هم با همین مشکل روبرو می شود. بنی صدر خیانت می کند. جنگ را به گونه ای پیش می برد که ارتش عراق در آغاز جنگ مانعی سر راه خود نمی بیند. ضعف در تشخیص صلاحیت نامزدهای انتخابات به خوبی دیده می شود.

حضرت امام(ره) برای جبران این ضعف و کمبود، شورای نگهبان را تشکیل می دهند. اولین دوره‌ فقهای شورای نگهبان قانون اساسی در تاریخ ۲۹/۴/۱۳۵۹ قبل از افتتاح مجلس شورای اسلامی توسط امام خمینی (ره) منصوب شدند.

یکی از وظایف شورای نگهبان جلوگیری از نفوذ افرادی است که با انقلاب اسلامی و نظام زاویه داشته و دارند. بررسی صلاحیت های نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری، مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان رهبری از وظایف مهم این نهاد انقلابی است که البته به مذاق بعضی ها خوش نیامده و اکنون هم نمی آید.

خطر نفوذ عوامل دشمن، سرسپرده و زوایه دار با انقلاب اسلامی، همواره کشور را تهدید می کرده است. این خطر در شرایط گوناگون شدت و ضعف می یابد. دشمن مترصد آن است تا شرایطی آماده شود تا بتواند برای نفوذ نیروی خود به بدنه یک دستگاه تصمیم گیر یا تصمیم ساز، تأثیر خود را بر روند و آینده انقلاب بگذارد. پسا برجام هم زمانی مناسب برای چنین اقدامی است. حضرت آیت الله خامنه ای بارها در سخنانشان هشدار داده اند و همگان را از خطر نفوذ پس از برجام یادآور شده اند.

برای جلوگیری از چنین اتفاقی که البته در همه کشورها وجود دارد، سازوکاری لازم است. شورای نگهبان همان نقش را دارد و به عنوان یک فیلتر قوی برای غربال کردن نامزدهای ثبت نام کرده در انتخابات تعبیه شده است.

قطعاً برای برخی ها یا خیلی ها عملکرد این شورا بر اساس قانون، ناخوشایند بوده است. قطعاً یک عده برای انتخابات ثبت نام نمی کنند چون می دانند شورای نگهبان با دقت و ظرافت به بررسی صلاحیت ها خواهد پرداخت و برخی بی توجه به چنین اقدامی ثبت نام می کنند یا رفتاری انجام می دهند تا صلاحیتشان احراز نشود یا رد شود تا برای انقلاب و نظام اسلامی هزینه های سیاسی بتراشند.

اما آیا شانتاژها، تخریب ها، فرافکنی ها و رفتارهایی که با چارچوب ها و خط قرمزهای انقلاب اسلامی زاویه تندی دارد، برای نظام اسلامی خطرناک تر است یا کوتاه آمدن شورای نگهبان مقابل همه این فشارهایی که به این نهاد وارد می شود؟! و آنگاه ورود آن افراد زاویه دار و مسئله دار به ارکان قدرت؟

آنهایی هم که چنین برخوردهایی را با شورای نگهبان می کنند باید متوجه شده باشند که موجی که راه انداخته اند خیلی زود فروکش خواهد کرد و در افق این موج، انقلاب اسلامی ایران همچنان استوار و پابرجا ایستاده است و می درخشد.

یاران حضرت امام(ره) و رهبر انقلاب، خون هم می دهند خون دل هم می خورند. دم بر نمی آورند. مرید و مرادی اینگونه است.

محمد صفری -