انفجار جمعيت موش ها در پايتخت
چيزي که در فيلمهاي کارتوني در مورد تغذيه موشها نشان داده ميشود اين است که هميشه از پنير تغذيه ميکنند و هميشه در خانههايشان چند قالب آن را ذخيره دارند. در واقعيت هم اغلب از پسماندههاي غذاي موجود در زبالهها براي تغذيه استفاده ميکنند که در زبالههاي تهران به وفور يافت ميشود. این گزارش در تاریخ 89/1/31 در روزنامه کیهان منتشر شده و ما بهجهت اهمیت موضوع ، آنرا باز نشر می کنیم.
به گزارش خبرنگار گروه فضای مجازی ، درست چند سانتي متر پايين تر از خيابان و پياده رويي كه ما هر روز از آن
عبور مي كنيم شهر افسانه اي موش ها براي خودش دنيايي دارد و هراز چند گاهي
ردپاي شهروندان آن از زير پل ها، درون كانال هاي فاضلاب، جوي ها و هر كجايي
كه شما فكرش را بكنيد پيدا مي شود. اين جانوران اگرچه با شهروندان ميانه
خوبي ندارند اما هر از چند گاهي در معابر عمومي به سرعت ظاهر شده و به اين
ترتيب سوالات و ابهامات متعددي را در ذهن شهروندان ايجاد مي كنند.
هيچ كس نمي داند موش ها از كجا آمده اند و آبا و اجدادشان به چه نسلي از پستانداران مي رسد، اما همه آنهايي كه در اين شهر چند ميليوني زندگي مي كنند به خوبي مي دانند كه با موش ها همسايه هستند و نمي توانند آنها را در زندگي خود ناديده بگيرند، به تعبير ديگر برخي آمارها نشان مي دهند كه تعداد موش ها چند برابر شده است، اين يعني شمارش معكوس براي انفجار جمعيت موش ها.
بسياري از كارشناسان و صاحبنظران حوزه شهري معتقدند رشد شهرنشيني و توسعه امكانات زندگي باعث شده است تا نسل موش ها از سال 79 تاكنون بيش از 11 برابر رشد پيدا كرده و طرح هاي ضربتي شهرداري براي مبارزه با اين جونده موذي بيش از 12 برابر افزايش پيدا كند.
اما در اين ميان اميرحسين نامي رئيس اداره ساماندهي با اشاره به طرح پاكسازي زيستگاه هاي اين جانور مي گويد: در بعضي مناطق تاكنون بيش از 10 هزار زيستگاه موش شناسايي و طعمه گذاري شده است به طوري كه كارشناسان اين اداره به سرعت با شناسايي منافذ ورود و خروج موش ها در معابر و انهار منطقه نسبت به پاكسازي محيط شهري تهران از اين جانور اقدام كرده اند. در اين ميان تعداد 597 عدد تله زنده گير در ميان شهروندان توزيع شده و 450 عدد دريچه يك طرفه پلاستيكي روي لوله هاي خروجي آب نصب شده است. علاوه بر اين مقاوم سازي 2 هزار و 870 منفذ با مصالح نيز به پايان رسيده است.
¤ رستوران ها به موش ها جان مي دهند
به طور كلي عامل اصلي افزايش جمعيت موش ها اغلب به رعايت نشدن قوانين شهروندي از سوي تعداد معدودي از ساكنان مربوط مي شود چرا كه آنها با رعايت نكردن بهداشت معابر و رها كردن زباله هاي خود در نهرها به ازدياد جمعيت موش ها كمك كرده اند و فروشندگان مواد غذايي، پروتئيني و ميوه فروشي ها درصدر قرار دارند.
احمد غفوري كارشناس بهداشت محيط در اين باره مي گويد: هرم زندگي موش ها به 3 عامل رطوبت، هوا و ماده غذايي وابسته است. اگر هر يك از اين عوامل را محدود كرده يا دسترسي به آنها را غيرممكن كنيد به طور حتم در كاهش جمعيت اين جانور موفق خواهيم شد.
در محدوده هاي مركزي شمال تهران به علت تراكم بالاي رستوران ها، جمعيت موش ها به صورت غيرقابل باوري در حال افزايش است و مشاركت همگاني را براي كاهش آن مي طلبد. برآوردها نشان مي دهد كه بيش از 25 درصد از 5/1 ميليون موش ساكن در پايتخت در زيرزمين هاي تو در توي شميران زندگي مي كنند.
¤¤¤
جلوگيري از تكثير موش ها.
افزايش آموزش هاي عمومي به منظور آشنايي شهروندان با مخاطرات حضور موش در محيط شهري و شناخت روش هاي مبارزه با آن مي تواند موثر واقع شود. در اين رابطه تاكنون 10 هزار نسخه بروشور آموزشي رايگان توزيع شده و 10 ايستگاه ناحيه اي نيز با هدف اطلاع رساني ميداني به شهروندان تشكيل شده است.
با اين حال «مصيب غضنفري» كارشناس محيط زيست عقيده دارد: استفاده از ابزارهاي آموزشي و تشويق مردم به رعايت قواعد و پروتكل هاي زيست محيطي مي تواند بسيار موثرتر از روش هاي كنترل شيميايي باشد چرا كه در بيشتر موارد طعمه گذاري و سم پاشي نه تنها جمعيت آنها و ديگر جانوران موذي را كاهش نداده، بلكه باعث شده است تا مسموميت هاي شديد انساني تشديد شود. خوشبختانه ارزيابي ها نشان مي دهد وضعيت مناطق شمالي تهران در مقايسه با ساير مناطق شهر مطلوب تر بوده و مي طلبد تا فعاليت ها بيشتر حول محور آموزش هاي شهروندي متمركز شوند.
بهتر است دلتان را صابون نزنيد و انتظار نداشته باشيد كه موش ها چمدان هاي خود را بردارند و بروند. ظاهراً آنها جايي گرم و نرم تر از جوي هاي اين شهر پيدا نكرده اند و نمي كنند.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانههای داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای منتشر میشود.
هيچ كس نمي داند موش ها از كجا آمده اند و آبا و اجدادشان به چه نسلي از پستانداران مي رسد، اما همه آنهايي كه در اين شهر چند ميليوني زندگي مي كنند به خوبي مي دانند كه با موش ها همسايه هستند و نمي توانند آنها را در زندگي خود ناديده بگيرند، به تعبير ديگر برخي آمارها نشان مي دهند كه تعداد موش ها چند برابر شده است، اين يعني شمارش معكوس براي انفجار جمعيت موش ها.
بسياري از كارشناسان و صاحبنظران حوزه شهري معتقدند رشد شهرنشيني و توسعه امكانات زندگي باعث شده است تا نسل موش ها از سال 79 تاكنون بيش از 11 برابر رشد پيدا كرده و طرح هاي ضربتي شهرداري براي مبارزه با اين جونده موذي بيش از 12 برابر افزايش پيدا كند.
اما در اين ميان اميرحسين نامي رئيس اداره ساماندهي با اشاره به طرح پاكسازي زيستگاه هاي اين جانور مي گويد: در بعضي مناطق تاكنون بيش از 10 هزار زيستگاه موش شناسايي و طعمه گذاري شده است به طوري كه كارشناسان اين اداره به سرعت با شناسايي منافذ ورود و خروج موش ها در معابر و انهار منطقه نسبت به پاكسازي محيط شهري تهران از اين جانور اقدام كرده اند. در اين ميان تعداد 597 عدد تله زنده گير در ميان شهروندان توزيع شده و 450 عدد دريچه يك طرفه پلاستيكي روي لوله هاي خروجي آب نصب شده است. علاوه بر اين مقاوم سازي 2 هزار و 870 منفذ با مصالح نيز به پايان رسيده است.
به طور كلي عامل اصلي افزايش جمعيت موش ها اغلب به رعايت نشدن قوانين شهروندي از سوي تعداد معدودي از ساكنان مربوط مي شود چرا كه آنها با رعايت نكردن بهداشت معابر و رها كردن زباله هاي خود در نهرها به ازدياد جمعيت موش ها كمك كرده اند و فروشندگان مواد غذايي، پروتئيني و ميوه فروشي ها درصدر قرار دارند.
احمد غفوري كارشناس بهداشت محيط در اين باره مي گويد: هرم زندگي موش ها به 3 عامل رطوبت، هوا و ماده غذايي وابسته است. اگر هر يك از اين عوامل را محدود كرده يا دسترسي به آنها را غيرممكن كنيد به طور حتم در كاهش جمعيت اين جانور موفق خواهيم شد.
در محدوده هاي مركزي شمال تهران به علت تراكم بالاي رستوران ها، جمعيت موش ها به صورت غيرقابل باوري در حال افزايش است و مشاركت همگاني را براي كاهش آن مي طلبد. برآوردها نشان مي دهد كه بيش از 25 درصد از 5/1 ميليون موش ساكن در پايتخت در زيرزمين هاي تو در توي شميران زندگي مي كنند.
¤¤¤
جلوگيري از تكثير موش ها.
افزايش آموزش هاي عمومي به منظور آشنايي شهروندان با مخاطرات حضور موش در محيط شهري و شناخت روش هاي مبارزه با آن مي تواند موثر واقع شود. در اين رابطه تاكنون 10 هزار نسخه بروشور آموزشي رايگان توزيع شده و 10 ايستگاه ناحيه اي نيز با هدف اطلاع رساني ميداني به شهروندان تشكيل شده است.
با اين حال «مصيب غضنفري» كارشناس محيط زيست عقيده دارد: استفاده از ابزارهاي آموزشي و تشويق مردم به رعايت قواعد و پروتكل هاي زيست محيطي مي تواند بسيار موثرتر از روش هاي كنترل شيميايي باشد چرا كه در بيشتر موارد طعمه گذاري و سم پاشي نه تنها جمعيت آنها و ديگر جانوران موذي را كاهش نداده، بلكه باعث شده است تا مسموميت هاي شديد انساني تشديد شود. خوشبختانه ارزيابي ها نشان مي دهد وضعيت مناطق شمالي تهران در مقايسه با ساير مناطق شهر مطلوب تر بوده و مي طلبد تا فعاليت ها بيشتر حول محور آموزش هاي شهروندي متمركز شوند.
بهتر است دلتان را صابون نزنيد و انتظار نداشته باشيد كه موش ها چمدان هاي خود را بردارند و بروند. ظاهراً آنها جايي گرم و نرم تر از جوي هاي اين شهر پيدا نكرده اند و نمي كنند.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانههای داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای منتشر میشود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *