چرا آمریکا نیروی زمینی به سوریه و عراق اعزام نمی کند؟
آمریکا چرا نباید نیروی زمینی خود را وارد خاک سوریه یا عراق کند؟ آمریکا اگر ادعای مبارزه با تروریسم را دارد، چرا برای مبارزه با آنها مستقیم ورود نمی کند؟ آیا از این امر وحشت دارد یا این که ادعای مبارزه با تروریسم یک دروغ آمریکایی است؟!
به گزارش گروه بین الملل از زمان آغاز بحران در غرب آسیا که با انقلاب های مردمی کشورهای اسلامی آغاز شد، اما با دخالت آمریکا، دیگر کشورهای غربی و برخی کشورهای مرتجع عربی مانند سعودی و در کنار آنها ترکیه، به بیراهه کشیده شد، گروه های تروریستی به شدت رشد کردند و تقویت شدند.
تقویت گروه های تروریستی و حمایت گسترده از آنها از سوی ائتلاف حامیات تروریسم غربی عربی، روند انقلاب های مردمی کشورهای اسلامی را با مشکل روبرو کرد و این انحراف به خاطر جلوگیری از سقوط سران کشورهای منطقه ایجاد شد.
حمله به کشورهای جبهه مقاومت و درگیری و جنگ های داخلی با صدور تروریست های تکفیری به کشورهایی همچون سوریه و عراق و سپس حمله نظامی به یمن، برنامه هایی بود که جبهه مقابل جبهه مقاومت اسلامی در منطقه در پیش گرفت و با حمایت آمریکا و اسرائیل ادامه یافت.
ورود مستقیم روسیه به بحران سوریه و حملات گسترده هوایی ارتش این کشور به مناطقی که تروریست های تکفیری آن را اشغال کرده اند، موازنه قدرت در منطقه را تغییر داد و باعث شد تا پیروزی های ارتش سوریه در باز پس گیری خاک این کشور از دست تروریست ها با حمایت های ایران و روسیه شتاب بگیرد.
شتاب پیروزی های سوریه به عراق هم سرایت کرد و نیروهای مسلح و مردمی این کشور هم با حمایت های ایران با انجام چندین عملیات مناطق زیادی از خاک عراق را از دست نیروهای داعش و گروه های تروریستی بیرون آوردند.
این پیروزی ها خوشایند آمریکا، اسرائیل و سران مرتجع عربی منطقه و ترکیه نیست. آنها از یک سو خود را محور مبارزه با تروریسم معرفی می کنند و از سوی دیگر حامیان اصلی تروریست ها در منطقه هستند.
تبلیغات رسانه ای غربی عربی بر این امر استوار است که آنها را کشورهایی معرفی کند که در راه مبارزه با تروریسم گام برداشته اند اما اصل ماجرا و واقعیت، 180 درجه با آن تفاوت دارد.
آمریکایی ها و دیگر کشورهای همپیمان او در منطقه از شرایطی که غرب آسیا به آن دچار است، بسیار خشنود و خرسند هستند. تنها نگرانی آنها جمهوری اسلامی ایران و جبهه مقاومت است که توانسته مانعی بر سر راه اهداف آنها باشد.
وارد نشدن آمریکا به طور مستقیم برای مبارزه با تروریست ها، برای این است که نیروهای پرورش یافته به دست آمریکا و دیگر کشورهای حامی تروریسم همچنان باید در منطقه حضور داشته باشند و جنگ و درگیری پایان نیابد.
آمریکایی ها اگر مستقیم وارد بحران شوند و همانند ایران و روسیه حضور مستقیم داشته باشند، گمان می کنید با کدام طرف جبهه درگیر خواهند شد؟ اگر بخواهند با تروریست ها بجنگند، با متحد خود درگیر شده آنگاه اوضاع منطقه غرب آسیا وخیم تر هم می شود. آمریکا اگر نیروی زمینی خود را وارد سوریه کند زمینگیر خواهد شد.
اگر هم بخواهند در سوریه کنار تروریست ها قرار گیرند، ماهیت واقعی آمریکا در حمایت از تروریسم برای افکار عمومی جهان بیشتر نمایان می شود. پس ماندگاری وضعیت کنونی برای آمریکا مطلوب است.
برای همین است که در داخل آمریکا مخالفین اعزام نیروی زمینی به سوریه و عراق فراوان هستند. هیلاری کیلینتون نامزد ریاست جمهوری آمریکا یکی از آن ها است. او اعتقاد دارد نیروهای عملیات ویژه را می توان اعزام کرد، اما نیروهای زمینی را نباید به عراق و سوریه فرستاد.
البته تحلیل های دیگری هم میتوان از چرایی رفتار آمریکا در سوریه و عراق ارائه داد از جمله این که سوریه مهمترین کشور در جبهه مقاومت در منطقه است که با سرزمین های اشغالی مرز دارد و از سوی دیگر هم مرز با لبنان است که حزب الله در این کشور از نیروهای کارآمد و تأثیر گذاری است که توانسته مقابل رژیم اسرائیل ایستادگی کند.
یکی از اهداف آمریکایی ها قطع زنجیره ارتباط زمینی ایران با حزب الله لبنان است که اگر سوریه از دست برود این اتفاق خواهد افتاد.
اما هر از گاهی از سوی فرماندهان نظامی و سیاسی آمریکا شنیده می شود که نیروی زمینی آمریکا برای مبارزه با داعش وارد سوریه و عراق خواهد شد اما پس از چندی، برخی دیگر با آن مخالفت می کنند. فضای رسانه ای چند روزی را با همین شکل سپری می کند اما هیچ اتفاقی نمی افتد و آمریکا همچنان خود را محور مبارزه با تروریسم معرفی می کند.
آمریکا همینگونه که به بحران غرب آسیا ورود پیدا کرده ادامه می دهد و هر از گاهی هم برخی هواپیماهای این کشور با پرواز از پایگاه اینجرلیک ترکیه مواضع تروریست ها را نه، بلکه مواضع ارتش سوریه را بمباران می کند و یا مهمات و آذوقه برای تروریست ها ارسال می کند. و تنها لاف مبارزه با تروریسم را دارد.
تقویت گروه های تروریستی و حمایت گسترده از آنها از سوی ائتلاف حامیات تروریسم غربی عربی، روند انقلاب های مردمی کشورهای اسلامی را با مشکل روبرو کرد و این انحراف به خاطر جلوگیری از سقوط سران کشورهای منطقه ایجاد شد.
حمله به کشورهای جبهه مقاومت و درگیری و جنگ های داخلی با صدور تروریست های تکفیری به کشورهایی همچون سوریه و عراق و سپس حمله نظامی به یمن، برنامه هایی بود که جبهه مقابل جبهه مقاومت اسلامی در منطقه در پیش گرفت و با حمایت آمریکا و اسرائیل ادامه یافت.
ورود مستقیم روسیه به بحران سوریه و حملات گسترده هوایی ارتش این کشور به مناطقی که تروریست های تکفیری آن را اشغال کرده اند، موازنه قدرت در منطقه را تغییر داد و باعث شد تا پیروزی های ارتش سوریه در باز پس گیری خاک این کشور از دست تروریست ها با حمایت های ایران و روسیه شتاب بگیرد.
شتاب پیروزی های سوریه به عراق هم سرایت کرد و نیروهای مسلح و مردمی این کشور هم با حمایت های ایران با انجام چندین عملیات مناطق زیادی از خاک عراق را از دست نیروهای داعش و گروه های تروریستی بیرون آوردند.
این پیروزی ها خوشایند آمریکا، اسرائیل و سران مرتجع عربی منطقه و ترکیه نیست. آنها از یک سو خود را محور مبارزه با تروریسم معرفی می کنند و از سوی دیگر حامیان اصلی تروریست ها در منطقه هستند.
تبلیغات رسانه ای غربی عربی بر این امر استوار است که آنها را کشورهایی معرفی کند که در راه مبارزه با تروریسم گام برداشته اند اما اصل ماجرا و واقعیت، 180 درجه با آن تفاوت دارد.
آمریکایی ها و دیگر کشورهای همپیمان او در منطقه از شرایطی که غرب آسیا به آن دچار است، بسیار خشنود و خرسند هستند. تنها نگرانی آنها جمهوری اسلامی ایران و جبهه مقاومت است که توانسته مانعی بر سر راه اهداف آنها باشد.
وارد نشدن آمریکا به طور مستقیم برای مبارزه با تروریست ها، برای این است که نیروهای پرورش یافته به دست آمریکا و دیگر کشورهای حامی تروریسم همچنان باید در منطقه حضور داشته باشند و جنگ و درگیری پایان نیابد.
آمریکایی ها اگر مستقیم وارد بحران شوند و همانند ایران و روسیه حضور مستقیم داشته باشند، گمان می کنید با کدام طرف جبهه درگیر خواهند شد؟ اگر بخواهند با تروریست ها بجنگند، با متحد خود درگیر شده آنگاه اوضاع منطقه غرب آسیا وخیم تر هم می شود. آمریکا اگر نیروی زمینی خود را وارد سوریه کند زمینگیر خواهد شد.
اگر هم بخواهند در سوریه کنار تروریست ها قرار گیرند، ماهیت واقعی آمریکا در حمایت از تروریسم برای افکار عمومی جهان بیشتر نمایان می شود. پس ماندگاری وضعیت کنونی برای آمریکا مطلوب است.
برای همین است که در داخل آمریکا مخالفین اعزام نیروی زمینی به سوریه و عراق فراوان هستند. هیلاری کیلینتون نامزد ریاست جمهوری آمریکا یکی از آن ها است. او اعتقاد دارد نیروهای عملیات ویژه را می توان اعزام کرد، اما نیروهای زمینی را نباید به عراق و سوریه فرستاد.
البته تحلیل های دیگری هم میتوان از چرایی رفتار آمریکا در سوریه و عراق ارائه داد از جمله این که سوریه مهمترین کشور در جبهه مقاومت در منطقه است که با سرزمین های اشغالی مرز دارد و از سوی دیگر هم مرز با لبنان است که حزب الله در این کشور از نیروهای کارآمد و تأثیر گذاری است که توانسته مقابل رژیم اسرائیل ایستادگی کند.
یکی از اهداف آمریکایی ها قطع زنجیره ارتباط زمینی ایران با حزب الله لبنان است که اگر سوریه از دست برود این اتفاق خواهد افتاد.
اما هر از گاهی از سوی فرماندهان نظامی و سیاسی آمریکا شنیده می شود که نیروی زمینی آمریکا برای مبارزه با داعش وارد سوریه و عراق خواهد شد اما پس از چندی، برخی دیگر با آن مخالفت می کنند. فضای رسانه ای چند روزی را با همین شکل سپری می کند اما هیچ اتفاقی نمی افتد و آمریکا همچنان خود را محور مبارزه با تروریسم معرفی می کند.
آمریکا همینگونه که به بحران غرب آسیا ورود پیدا کرده ادامه می دهد و هر از گاهی هم برخی هواپیماهای این کشور با پرواز از پایگاه اینجرلیک ترکیه مواضع تروریست ها را نه، بلکه مواضع ارتش سوریه را بمباران می کند و یا مهمات و آذوقه برای تروریست ها ارسال می کند. و تنها لاف مبارزه با تروریسم را دارد.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *