مرگ یک جاسوس در روسیه و اتهامات خصمانه غرب + عکس

به گزارش گروه بین الملل ،  وزارت خارجه انگلیس سفیر مسکو را پس از تکمیل تحقیقات در پرونده مرگ جاسوس سابق کا گ ب و متهم شدن سران روسیه در این پرونده احضار کرده است.

وزارت خارجه روسیه ضمن رد این گزارش که احتمال می دهد ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه به خاطر اختلافات شخصی با لیتوینینکو دستور مسمومیت وی را امضا کرده است افزود: جای تاسف است که یک پرونده منحصرا کیفری جنبه سیاسی یافته و بر مناسبات دوجانبه سایه افکنده است.

وزارت خارجه روسیه تصریح کرد که این تحقیق فاقد شفافیت بوده و از این رو متاثر از یک روند مغرضانه  است.

لیتْوینینِکو در اثر آلودگی به عنصر رادیواکتیو پولونیوم با جرم اتمی ۲۱۰ در روز ۲۳ نوامبر ۲۰۰۶ در شهر لندن به طور مرموزی به قتل رسید.

لیتوینینکو پیش از فرار به انگلیس در سال 2000 و تبدیل شدن به منتقد سرسخت مسکو با سازمان اطلاعات روسیه همکاری داشت. وی در 2006 پس از صرف چای آلوده به ماده رادیو‌اکتیو در سن 43 سالگی درگذشت.

غربی ها ادعا می کردند که آندری لوگووُی و دیمیتری کافتون دو تبعه روس  چای لیتوینینکو را عامدا آلوده کردند، اما این اتهامات توسط هر دوی آنان به شدت تکذیب و رد شد.

"رابرت اوون"، قاضی دادگاه عالی لندن و مسوول پرونده جنجالی قتل "الکساندر لیتویننکو"، جاسوس پیشین روسیه، پنجشنبه گذشته در گزارشی ادعا کرد: در ماه نوامبر سال 2006 میلادی، به "لیتویننکو" 43 ساله در یکی از هتل های شهر لندن چای آغشته به دوز کشنده ای از پلوتونیوم 210 خورانده شده است.

وی همچنین مدعی شده است که یک مشکلات شخصی میان "ولادیمیر پوتین" رییس جمهور روسیه و لیتویننکو وجود داشته است و دستگاه جاسوسی این کشور و نیز شخص پوتین انگیزه لازم را برای اقدام علیه لیتویننکو از جمله کشتن وی داشته اند.

روسیه ضمن رد اتهامات یاد شده، هرگونه ارتباطی با قتل الکساندر لیتویننکو که سبب خدشه دار شدن روابط لندن و مسکو شده است را رد کرده است.

با توجه به مناسبات بد غرب با روسیه، رسانه های گروهی انگلیس با توجهی خاصی به پرونده قتل لیتویننکو و جلسه رسیدگی عمومی به این پرونده در دادگاه عالی این کشور پرداخته اند.

هنوز تاریخ در مورد دلائل مرگ مشکوک یاسرعرفات رئیس سازمان آزادیبخش فلسطین (ساف) اینگونه قضاوت می کند که دست های پشت پرده غرب و رژیم صهیونیستی مرگ را برای عرفات رقم زدند ولی غربی ها با به بازی گرفتن برخی اسناد از این اتهام شانه خالی می کنند.

سرویس‌های جاسوسی و اطلاعاتی کشورهای صاحب قدرت در جهان بدلیل مخفی‌کاری ذاتی‌شان، همواره از موضوعات مورد علاقه رسانه‌ای بودند و بزرگترین بمب‌های خبری جهان (نظیر افشاگری‌های ویکی‌لیکس، اسنودن و ...) نیز به افشای عملیات و فعالیت‌های سرویس‌های اطلاعاتی قدرت‌های جهانی اختصاص داشته است.

KGB مخفف عبارت Komitet Gosudarstvennoy Bezopasnosti به معنای کمیته­ امنیتی کشور است. ریشه اولیه این سازمان با نام "اوخرانا" (Okhrana) به 1880 هنگامی که تزار روسیه – الکساندر دوم- آن را با هدف نفوذ در میان احزاب مخالف حکومت ایجاد کرد، باز می­ گردد. همین نفوذ باعث گردید که هر گونه اقدامی از سوی این گروه‌ها براحتی سرکوب و کنترل گردد. در سال 1916 وقتی مقامات دولتی روسیه خبر از وقوع یک انقلاب به نیکلاس دوم دادند، او به دلیل اعتماد بسیار زیادش به قدرت و نفوذ اوخرانا، این موضوع را جدی نگرفت.

اعمال مدرنیزه و اصلاحات در KGB در زمان ریاست "یوری آندروپوف" طی سال های 1967 تا 1982 صورت گرفت. او بعدها به ریاست حزب کمونیسم رسید.

در آوت 1991، "ولادیمیر کریوچکوف" -رییس وقت سازمان- طرح یک کودتای نافرجام علیه دولت "گورباچف" را به دست گرفت. این می­توانست شروع یک پایان برای KGB باشد. این عمل و دیگر فعالیت­‌ها نظیر نفوذ در کلیسای ارتدوکس با اعتراض عمومی مبنی بر اعمال اصلاحات در KGB روبرو شد. با ظهور "بوریس یلتسین" بر مسند قدرت، وی این سازمان را پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، به 5 آژانس تحت نظر دو بخش تقسیم کرد که هر کدام وظایف محوله خود را انجام می دادند. در نتیجه در 6 نوامبر 1991، KGB رسما بعنوان یک سازمان واحد از دایره وجود خارج گردید.

KGB یک نام کلی برای فعالیت‌های سرویس اطلاعات شوروی سابق، پلیس مخفی آن کشور و آژانس اطلاعاتی (جاسوسی) شوروی بود که با پیوستن "MKVD" سازمان اطلاعات داخلی شوروی به "MVD" سازمان اطلاعات وزارت کشور شوروی به سال ۱۹۵۴ تاسیس شد در فاصله سال‌های ۱۹۵۴ تا ۱۹۹۱ (زمان سقوط شوروی) فعالیت داشت.

بدنبال فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱، KGB در ظاهر جای خود را به FSB (سرویس ضد جاسوسی روسیه) داد، به و به دو بخش تقسیم شد: سرویس امنیتی فدرال و سرویس اطلاعات برون مرزی دولت روسیه. منتقدان عقیده دارند که این تغییر تنها در نام این سرویس است و این سازمان همچنان به فعالیتهای پشت پرده خود ادامه می‌­دهد. در حال حاضر سرویس اطلاعات داخل روسیه به اختصار FSB و سرویس خارجی آن SVR نامیده می­‌شود.

روسيه سابقه بسيار قدرتمندي در زمینه اطلاعاتی دارد و تاريخ کسب اطلاعات در اين كشور به دوران حكومت سزارها (تزارها) بر اين سرزمين بازمي‌گردد. با اين حال بعد از سقوط اتحاد جماهير شوروي،KGB   که يك سازمان جاسوسي قدرتمند با اختيارات نامحدود بود به سازمان‌هاي كوچك‌تري با اختيارات بسيار محدود تقسيم شد. اما اين محدوديت‌ها مدت زيادي به طول نيانجاميد و از زماني كه ولاديمير پوتين - يكي از اعضاي سابق KGB - سكان قدرت را در روسيه به دست گرفت، سرويس اطلاعات جاسوسي خارجي (SVR) توانست بسياري از اختيارات و اقتدار سابق سازمان‌­هاي جاسوسي را به دست آورد.

بعد از آمريكا، انگليس دومين كشوري است كه به شدت نگران ميزان فعاليت‌­هاي جاسوسان روسي در اين كشور است. مقامات امنيتي انگليس بر اين باورند كه ميزان فعاليت‌هاي جاسوسي روسيه عليه انگليس همچنان در سطح دوران جنگ سرد قرار دارد.

قصه تلخ مرگ پسر استالین

یاکوف جوگاشویلی Yakov Dzhugashvili (استالین) –پسر استالین از همسر اولش- در جولای 1941 در حالیکه رهبری یک عراده تانک را بر عهده داشت، توسط نیروهای نازی دستگیر شد؛ وی در طی آوریل تا ژوئن 1942 در اردوگاه "هوملزبورگ" نگهداری شد و سپس در مارس 1943 به اردوگاه "ساچسن‌هاوزن" منتقل گردید.

طبق اسناد محرمانه فاش شده در سال 2006 سازمان KGB مرگ او در تاریخ 16 جولای 1945 به اینصورت بوده که در اردوگاه در حال قدم زدن بوده است که یکی از نگهبانان به او فرمان بازگشت به اتاقش را می­‌دهد، اما وی با سرپیچی به طرف حصارها می­‌آید. سرباز فرمان ایست می‌دهد و او فریاد می­زند "شلیک کن!". سرباز هم گلوله­‌ای به سر او شلیک می­‌کند.

طبق اسناد، نازی­‌ها خواستار تبادل او با ژنرال "فردریش پالوس" (Friedrich Paulus) بودند که قبلا در "نبرد استالینگراد" توسط روس­‌ها دستگیر شده بود. اما استالین با بیان جمله­‌ای بسیار مشهور قید پسر خود را زده و پیشنهاد آلمان‌ها را نمی­‌پذیرد: "من یک ژنرال را با یک ستوان عوض نمی­‌کنم".

روش عملیاتی

در سال 1983، این سازمان از نظر مجله تایمز بعنوان قویترین سازمان جمع­‌آوری اطلاعات در جهان شناخته شد.