رویکرد سیاسی به سرمایه گذاری خارجی هر چند محدود در اقتصاد

به گزارش، بهروز خدارحمی دبیر کل کانون نهادهای سرمایه گذاری ایران ، گفت: با توجه به اقتصادی که امروز در جهان حاکم است، ضرورت تعاملات بین المللی را برای تک تک کشورها چه در حال توسعه و چه توسعه یافته تبدیل به یک الزام کرده است و ما نمی تواتنیم در عصر ارتباطات و تعاملات مرزها را ببندیم و انتظار اقتصادی پویا داشته باشیم.
 
وی تاکید کرد: اگر بخواهیم اثر بخش کار کنیم، بهره ورانه نگاه کردن به کارها بسیار سخت و عجیب و غریب نیست بلکه اینکه بخواهیم با آزمون و خطا و کسب تجربیات را از نو بیاموزیم و خودمان به تنهایی این کار را انجام دهیم، زمان و هزینه زیادی می طلبد.
 
دبیر کل کانون نهادهای سرمایه گذاری ایران، به درآمدهای نفتی اشاره کرد و خاطرنشان ساخت: با توجه به وابستگی هایی که به درآمدهای نفتی داریم، ضرورت تعامل و ارتباط با دنیا را بیش از پیش اجتناب ناپذیر ساخته است.
 
خدا رحمی با تصریح بر اینکه در این زمینه نیز رقابت میان کشورها وجود دارد، اظهار داشت: امروز کشورها، مرزهای خود را باز می کنند و در قالب تعاملات بین الملی مانند سازمان تجارت به فعالیت می پردازند و در این حالت عملا افراد شایستگی اصلی خودشان را عرضه می کنند. اگر کشوری تا دیروز روی 50 بخش سرمایه گذاری می کرد که در بیش از ده بخش مزیت رقابت پذیری نداشت، به مجردی که به سمت تعاملات بین المللی حرکت کند، ضرورتاً باید فقط روی حوزه هایی که شایستگی اصلی و مزیت رقابتی دارد، تمرکز کند.  
 
خدا رحمی در ادامه بیان داشت: واقعیت این است که تا امروز نگاهمان به سرمایه گذاری خارجی هر چند محدود بوده است، اما همان مقدار نیز با رویکرد سیاسی همراه بوده است. یعنی هیچ زمان، نگاه مان به سرمایه گذاری خارجی بهره برداری اقتصادی نبوده است و صرفاً متأثر از شرایط سیاسی بوده است.  
 
وی با ذکر یک مثال ادامه داد: اگر بانکی تحت عنوان بانک ایران و اروپا  افتتاح شده، مطلقا در طبقه بندی اقتصادی توجیه نداشته است و حتما بهره مندی های سیاسی که شاید تا دو سال پیش برای اقتدار کشور الزام بوده است، بر اقتصادی بودن آن اولویت داشته است.   
 
دبیر کل کانون نهادهای سرمایه گذاری ایران، تغییر نگاه به سرمایه گذاری را ضروری دانست و اظهار داشت: به دلیل شرایط خاص اقتصادی، اخیراً بحث سرمایه گذاری خارجی با محور اقتصادی بودن آن مورد توجه قرار گرفته است اما تا دیروز اگر کسی درباره سرمایه گذاری خارجی صحبت می کرد، به این معنی بود که این کشورها نیز عضو تیم من هستند. در واقع حاضر بودم یک تابلو از بانک خودمان برای فلان کشور به صورت مشترک داشته باشیم تا از آن برای مبادلات سیاسی استفاده کنیم که بگوییم تنها نیستم.   
 
خدارحمی با تأکید بر این نکته که دولت ها گاهی از اقتصاد به سیاست و گاهی از سیاست به اقتصاد  می رسند گفت: ما از مسیر اول کمتر بهره بردیم و به عبارتی سهم و استیک بزرگی در اقتصاد بین المللی نداشتیم که بتوانیم  بگوییم خلاف منافع ما حرکت نکنند.