پنج سلاح ایران که آل‌سعود باید از آن بترسد +تصاویر

مجله «نشنال‌اینترست» طی مقاله‌ای با عنوان «5 سلاح جنگی ایران که عربستان باید از آن‌ها بترسد» به قلم «دیو ماجومدار» کارشناس آمریکایی مسائل نظامی، می‌نویسد: با افزایش تنش‌ها میان ایران و عربستان، احتمال درگیری نظامی میان دو کشور تقویت شده است. تهران می‌تواند از تجهیزات و نیروهایی که دارد به شکلی هوشمندانه استفاده و به این ترتیب، برتری تسلیحاتی ارتش عربستان را خنثی کند.  ارتش این کشور می‌تواند با تکیه بر جنگ نامتقارن در مقابل عربستان سعودی ایستادگی کند تا زمانی که جنگ‌افزارهای جدیدتری مانند سیستم دفاع موشکی اس-300 روسیه به دستش برسد.

در این گزارش صرفاً به چند مورد از سلاح‌هایی اشاره می‌شود که تهران می‌تواند در صورت بروز جنگ به آن‌ها روی بیاورد.

1- نیروی قدس

اگرچه نیروی ویژه قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، یک «سلاح» نظامی به آن معنا نیست، اما احتمالاً مؤثرترین ابزاری است که تهران می‌تواند در برابر عربستان از آن استفاده کند. حدود 15 هزار سرباز این نیروی عملیات‌های ویژه، زندگی را برای نیروهای آمریکایی، طی مدت طولانی اشغال عراق، جهنم کرده بودند.

کماندوهای نیروی قدس، نیروهای شیعه محلی عراق را در برابر نیروهای آمریکایی آموزش می‌دادند و تسلیح می‌کردند؛ از جمله با «موشک‌های ضدزره با کلاهک‌های انفجاری» (EFP) که می‌توانستند حتی در زره تانک‌های «آبرامز» هم نفوذ کنند. در اوج جنگ عراق، این نوع موشک‌ها حدود یک پنجم از تلفات آمریکا را به این کشور تحمیل کرد. حوزه عملیاتی نیروی قدس، سراسر جهان را شامل می‌شود و این گروه در حال حاضر، بر مبارزه با داعش در عراق و سوریه متمرکز است.

2- موشک‌های بالستیک

نیروی هوایی ایران عمدتاً متکی بر هواپیماهای تاریخ مصرف گذشته است، اما تهران ظرفیت تهاجمی قدرتمندی را در قالب موشک‌های بالستیک دارد. این کشور دارای موشک‌های بالستیک بی‌شماری است، از جمله موشک‌های مبتنی بر سوخت مایع «عماد» با برد 1000 مایلی. هم‌چنین خانواده موشک‌های بالستیک «شهاب» را دارد که آخرین عضو آن، «شهاب-4» (که در دست تکمیل است)، می‌تواند تا 2400 مایل برد داشته باشد.

قوی‌ترین موشک‌های ایران، موشک‌های بالستیک سوخت جامد و دو مرحله‌ای سری «سجیل» هستند که قابلیت پرتاب از لانچرهای متحرک را هم دارند و شکار آن‌ها کار ساده‌ای نیست. این موشک‌ها هم‌چنین زمان واکنش بسیار کوتاهی را به دشمن می‌دهند. طبق گزارش «پروژه تهدید موشکی» «مؤسسه کلرمونت و جورج مارشال»، موشک «سجیل 3»، سه مرحله‌ای و دارای حداکثر برد 4000 کیلومتر خواهد بود و وزن پرتاب آن 38 هزار کیلوگرم است.

3- شناورهای تندروی تهاجمی

از آن‌جا که اقتصاد آل سعود به صادرات نفت وابسته است، ایران می‌تواند تنگه هرمز را ببندد یا در تردد کشتی‌ها در خلیج فارس اختلال ایجاد کند. ایران در دهه 1980 طی به اصطلاح «جنگ تانکرها» هم تلاش کرد تا همین کار را انجام دهد. نیروی دریایی سپاه پاسداران که مجهز به قایق‌های تندروی سریع و کاملاً مسلح است، طی جنگ احتمالی می‌تواند به کشتی‌ها یا لنگرگاه‌های عربستان حمله کند. حملات متعدد قایق‌های ایران می‌تواند آسیب بسیار جدی به نیروی دریایی و بنادر عربستان وارد کند.

4- زیردریایی‌های میجت کلاس «غدیر»

ایران می‌تواند از زیردریایی‌های کوچک کلاس «غدیر» که به طور خاص برای عملیات در آب‌های کم‌عمق خلیج فارس طراحی شده‌اند برای حمله به کشتی‌ها و لنگرگاه‌های عربستان استفاده کند. این زیردریایی‌های کوچک هم‌چنین می‌توانند برای اعزام کماندوهای نیروی قدس به درون خاک عربستان و با هدف انجام مأموریت‌های مختلف در قالب عملیات ویژه مورد استفاده قرار گیرند. با این حال، این‌ها تمام قابلیت‌های زیردریایی‌های کلاس غدیر نیست. این زیردریایی‌های مجهز به اژدراندازهای 21 اینچی، هم‌چنین می‌توانند مخفیانه، دریا را مین‌گذاری بکنند.

اطلاعات زیادی در مورد این زیردریایی‌ها در دست نیست، اما گفته می‌شود حدود 120 تُن وزن دارند و حدود 24 متر طول. حداکثر سرعت آن‌ها 11 گره است و ساخت هر کدام از آن‌ها کم‌تر از 20 میلیون دلار هزینه دارد. این بدان معناست که ایران می‌تواند یک ناوگان قابل‌توجه از این زیردریایی‌ها را بدون تحمیل هزینه‌های زیاد برای خود بسازد.

5- موشک‌های کروز «سومار»

این تصور وجود دارد که ایران نوعی موشک کروز دوربرد جدید به نام «سومار» را با برد تقریباً 1500 مایل ساخته است. این موشک‌ها ممکن است بر اساس موشک Kh-55 روسیه و به روش مهندسی معکوس ساخته شده باشند. البته تهران به احتمال زیاد فناوری کپی‌برداری از موتور این سلاح روسی را ندارد، اما حتی اگر بتواند موتوری ضعیف‌تر را از جای دیگری به دست بیاورد و روی این موشک‌ها سوار کند، توانسته چالشی جدی برای سعودی‌ها بتراشد؛ البته اگر این موشک‌ها واقعاً کار کنند.

/انتهای پیام/
خبرگزاری میزان: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.