یانکی ها 2 میلیارد دلار پول ایران را بالا کشیدند!
خبرگزاری میزان - این فیلم های وسترن غرب وحشی را که خود آمریکایی ها در هالیوود می سازند ، حتماَ تماشا کرده اید، مثل خوب بد زشت، به خاطر یک مشت دلار و صدها فیلم دیگر که در آن نشان می دهد آمریکایی ها چگونه راهزنی می کنند، این خصلت بد و زشت و پلید هنوز در خون آمریکایی هاست. قرار است 2 میلیارد دلار پول ایران را بالا بکشد! این هم راهزنی است.
به گزارش گروه سیاسی آمریکا هنوز هم در حال نقض تعهدات خود در جریان بیانه الجزایر بر سر تسخیر لانه جاسوسی این کشور در تهران است. تعهداتی که الزام آور بوده و مقامات آن زمان کاخ سفید پای آن را امضا کرده اند.
به دنبال صدور بيانيه الجزاير در آخرین روز کاری كارتر رياست جمهوري آمریکا، 30 دي ماه 1359 خورشیدی، 444 روز گروگان گیری پایان یافت و کارکنان سفارت آمریکا در تهران آزاد شدند.
بیانیه الجزایر با میانجیگری دولت الجزایر به دست آمد که البته در این بیانه کفه ترازوی ایران گرچه به پاهر سنگین تر از گفه ترازوی آمریکا بود اما آمریکایی ها حتی علیرغم تعهداتشان در این بیانیه، آنها را اجرا نکردند اما به خواسته خود یعنی آزادی جاسوسان سفارت در تهران، رسیدند.
پس از گذشت 34 سال از امضای این قرارداد که دارای ضعف های بسیاری بود، آمریکایی ها اکنون و در شرایطی که توافق هسته ای میان تهران و واشنگتن امضا و در حال اجراست، اقدام به برداشت غرامت آن هم از پول های بلوکه شده ایران در آمریکا کرده اند.
بر اساس رأی کنگره و با هماهنگی دولت آمریکا، هر یک از 53 جاسوسی که در جریان تسخیر لانه جاسوسی به عنوان گروگان در سفارت آمریکا در تهران بودند، هر کدام از آنها مبلغ 4/4 میلیون دلار دریافت می کنند.
دارایی بلوکه شده ایران در آمریکا اکنون بیش از 2 میلیارد دلار است، آمریکایی ها برای این مبلغ کیسه دوخته اند و می خواهند به بهانه و اتهام واهی حمایت ایران از تروریسم و غرامت به گروگان های آمریکا در ماجرای تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در تهران، این مبلغ را با راهزنی برداشت کنند.
53 گروگان آمریکایی بر اساس برآورد آمریکایی ها هر کدام 4/4 میلیون دلار غرامت دریافت می کنند که بیش از 233 میلیون دلار از دارایی بلوکه شده ایران برداشت خواهد شد. ضمن این که ایران متهم به حمایت از تروریسم شده و بر اساس پرونده ای که در دیوان عالی آمریکا در جریان است، ایران متهم به حمایت از اقدام تروریستی در انفجار مقر نظامیان آمریکایی در بیروت در سال 1983 و همچنین انفجار برج های الخبر در سال 1996 میلادی در عربستان شده است. این اتهامات تنها بر اساس ادعا و بدون اسناد و مدارک لازم برای اثبات آن به جمهوری اسلامی ایران وارد شده و از لحاظ حقوقی هم جایگاهی ندارد اما آمریکایی ها خود اقدام به صدور رأی می کنند.
ماجرای بیانیه الجزایر با پرونده ای که دیوان عالی آمریکا به جریان انداخته تفاوت دارد اما قرار است که غرامت هر یک از این موضوعات از دارایی بلوکه شده ایران در آمریکا برداشت و پرداخت شود.
درباره بیانیه الجزایر اشاره می شود تا درباره این قرارداد که میان ایران و آمریکا به امضا رسیده و اکنون از روی آن بیش از 30 سال است که می گذرد، آگاهی پیدا کنید.
13 آبان 58 دانشجویان پیرو خط امام(ره) سفارت آمریکا در تهران را تسخیر و کارکنان آن را گروگان می گیرند. مکانی که به جای سفارتخانه، جاسوسخانه بود و در این مکان هر چه که در توانش داشت، علیه انقلاب اسلامی انجام می داد. اسناد و مدارک به دست آمده از درون سفارت اثبات می کند که آمریکا در سفارت خود در تهران، همواره در حال دسیسه و توطئه علیه مردم ایران و انقلاب اسلامی بود.
دانشجويان در اطلاعيه شماره يك خود كه در همان روز منتشر شد، دلایل تسخیر سفارت آمريكا را اینگونه شرح دادند؛
1. اعتراض به امريكا به خاطر پناه دادن و استفاده از شاه جنايتكاري كه قاتل دهها هزاران زن و مرد به خون خفته در اين مملكت است.
2.اعتراض به امريكا به علت ايجاد فشار تبليغاتي مسموم و انحصاري و كمك و حمايت از افراد ضدانقلابي و فراري عليه انقلاب اسلامي ايران.
3.اعتراض به امريكا به خاطر توطئهها و دسيسههاي ناجوانمردانهاش در مناطق مختلف كشور ما و نفوذ در ارگانهاي اجرايي مملكت.
4.اعتراض به امريكا به دليل نقش مخرب و خانمان برانداز خود در برابر رهايي مردم منطقه از دام امپرياليسم كه هزاران انسان مومن و انقلابي را به خاك و خون ميكشد.
دولت آمریکا که ریاست جمهوری جیمی کارتر را تجربه می کرد، تلاش های بسیاری انجام داد تا بتواند این ماجرا را به نحوی پایان دهد و آبروی از دست رفته خود را بازیابد. اقدامات سیاسی، اقتصادی حتی نظامی آمریکا ناکام ماند و دولت جیمی کارتر در ماجرای حمله نظامی به ایران برای آزاد سازی گروگان ها، در طبس زمین گیر شد و یکبار دیگر هیمنه این رژیم فرو ریخت.
شکست نظامی آمریکا در طبس باعث شد که آمریکایی ها بر روی گزینه مذاکره برای حل اختلافات متمرکز شوند. الجزایر واسطه میان تهران و واشنگتن شد. نتیجه مذاکرات ایران وآمریکا بیانیه الجزایر بود.
کارتر در آن زمان سعی داشت که ماجرای تسخیر لانه جاسوسی و آزادی گروگان ها در زمان ریاست جمهوری خودش حل شود و پایان یابد، همینگونه که باراک اوباما سعی کرد تا پیش از پایان دوران ریاست جمهوری اش که یکسال از آن باقی مانده، موضوع هسته ای ایران را حل و فصل کند.
بندهای این بیانیه به خوبی نشان می دهد که کفه ترازوی آن به کدام سو سنگینی می کند و روشن می سازد که کدام یک از طرفین تعهدات خود را بر اساس آن اجرا کرده اند و کدام یک زیر قول های خود زده اند.
جزئیات مذاکرات و ریز نتایج آن در آن زمان محرمانه بود و اکنون که بیش از 30 سال از آن می گذرد، ابعاد تازه ای از بیانیه الجزایر روشن شده است.
مجلس شورای اسلامی زمانی که موضوع مذاکرات به طور جدی مطر شد در تاریخ 11 آبان ماه 1359 اجازه مذاکره را به شرط حفظ منافع جمهوری اسلامی ایران صادر کرد. البته این وظیفه از سوی حضرت امام(ره) به مجلس داده شد.
دستاورد بیانیه الجزایر چه بود؟
1-پیش نویس این بیانیه توسط دولت آمریکا تهیه و گروه مذاکره کننده ایرانی با تغییرات محدودی آنرا امضا کردند .
2- مبلغ 3 میلیارد و 667 میلیون دلار در همان روز امضای بیانیه از طرف بانک مرکزی در اختیار فدرال رزرو که نماینده مالی دولت آمریکاست گذاشته شد تا به وکالت از طرف بانک مرکزی و موسسات دولتی ایران وامهایی را که رژیم شاه از بانک های خارجی گرفته بود از محل آن باز پرداخت کند .
3- تشخیص میزان و رقم این دیون و اینکه آیا جمهوری اسلامی اساسا تکلیفی به باز پرداخت آنها دارد یا نه کلا به عهده دولت آمریکا واگذار شد بدون آنکه حق اعتراضی برای بانک مرکزی ایران وجود داشته باشد !
4- مبلغ 400 میلیون دلار اضافه نیز در اختیار دولت آمریکا قرار داده شد .
5- رقم دیگری به مبلغ 1 میلیارد و 418 میلیون دلار به نام دولت الجزایر در اختیار بانک مرکزی انگلستان گذاشته شد که ادعاهای سایر بانکهای آمریکایی از محل آن پرداخت شود !!!
6- مبلغ یک میلیارد دلار بنام دولت الجزایر در اختیار بانک تسویه هلند وابسته به بانک مرکزی هلند گذاشته شد که از محل آن احکام محکومیتی که هیئت داوری علیه ایران صادر می کند پرداخت گردد .چنین تعهدی بی سابقه بوده و به معنی این است که دولت ایران فرض محکومیت خود را از پیش پذیرفته است !
7-در ماده هفتم بیانیه الجزایر نیز تعهد کردند که هرگاه موجودی این حساب بر اثر پرداخت مبالغ احکام محکومیت از 500 میلیون دلار تنزل کند دولت ایران موظف است با افزودن سپرده های جدید همیشه آن را در سطح 500 میلیون دلار نگه دارد !!!
8- بیانیه های الجزایر در 29 دی ماه 1359 به امضا رسید و در تاریخ 30 دی ماه نیز گروگانها آزاد شدند و پرداخت های مالی نیز صورت گرفت.
جمهوری اسلامی ایران به خاطر اقداماتی که آمریکا چه پیش از انقلاب و چه پس از انقلاب اسلامی علیه ایران انجام داده بود، دست بالا را داشت و حتی به خاطر داشتن گروگان های لانه جاسوسی می توانست قدرت چانه زنی خود را بالا ببرد اما در ماجرای مذاکرات ایران و آمریکا بر سر گروگان های آمریکایی، ظاهراً از این ویژگی استفاده مطلوب نشده است.
مطالبات و شروط جمهوری اسلامی ایران در جریان مذاکرات الجزایر روشن و واضح بود که از سوی حضرت امام خمینی (ره) مطرح شده بود.
- چهار شرط ایران در جریان مذاکرات الجزایز
1.از آنجا كه دولت امريكا در گذشته همواره در امور داخلي كشور ايران دخالتهاي گوناگون سياسي و نظامي كرده است، بنابراين بايد تعهد و تضمين كند كه از اين پس هيچگونه دخالت مستقيم و غيرمستقيم سياسي و نظامي در امور جمهوري اسلامي ايران نكند.
2. آزاد کردن همه سرمايههاي ايران و در اختيار قرار دادن اين سرمايهها و همه اموال و داراييهاي ايران چه در امريكا و يا مؤسسات متعلق به دولت و يا اتباع امريكا در ساير كشورها به نحوي كه دولت جمهوري اسلامي ايران بتواند به هر كيفيتي كه بخواهد از آن استفاده كند و دستور 23 آبان 1358 رئيس جمهور امريكا و دستورات پس از آن مبني بر انسداد داراييهاي ايران، كان لم يكن اعلام شود.
3.لغو و ابطال همه تصميمات و اقدامات اقتصادي و مالي جمهوري اسلامي ايران و انجام همه اقدامات اداري و حقوقي لازم براي لغو و ابطال همه دعاوي و ادعاهاي دولت امريكا و مؤسسات و شركتهاي امريكايي عليه ايران به هر صورت و به هر عنوان.
4. باز پس دادن اموال شاه معدوم و به رسميت شناختن آن و نافذ دانستن اقدام دولت ايران در اعمال حاكميت خود مبني بر مصادره اموال شاه معدوم و بستگان نزديك وي كه طبق قوانين ايران اموالشان متعلق به ايران است و صدور حكم رئيس جمهور امريكا مبني بر شناسايي و توقيف اين اموال و داراييها به ايران.
کارتر بند چهارم شروط ایران را نمی خواست بپذیرد و دلیل آن را هم این عنوان کرد كه بازگرداندن ثروت شاه مخلوع ميتواند مشكلاتي به وجود آورد و از آنجا كه مقدار ثروت شاه و اين كه در چه جايي تمركز يافته است، دولت امريكا بياطلاع است لذا نميتواند اموال شاه را به ايران برگرداند.
تعهداتی که امريكا در بیانیه الجزایر آنها را پذیرفت
1- دولت امريكا متعهد شده است كه از طريق لغو احكام انسداد تا حد امكان وضعيت مالي ايران را به صورت موجود قبل از 23 آبان 1358، كه تاريخ صدور دستور انسداد سرمايههاي ايران از طرف رئيس جمهور امريكا (كارتر) است، بازگرداند.
2- دولت امريكا متعهد شده است كه از طريق اعمال ترتيبات پيشبيني شده در بيانيه مربوط به حل و فصل ادعاها و ارجاع دعاوي به حكميت مرضيالطرفين، تمام اقدامات حقوقي در دادگاههاي ايالات متحده كه متضمن ادعاهاي اتباع و موسسات امريكايي عليه ايران و موسسات دولتي آن است، پایان داده، همه احكام توقيف و احكام قضايي صادره را لغو، ساير دعاوي بر اساس چنين ادعاهايي را ممنوع و موجبات پایان دادن آنها را فراهم کند.
3- ايالات متحده متعهد شده است كه از اين پس در امور داخلي وخارجي ايران به هر صورت مداخله ننمايد.
4- ايالات متحده متعهد شده است كه داراييهاي ايران موجود در قلمرو قضايي ايالات متحده را به شرح زير منتشر سازد؛
الف: طلاهاي متعلق به ايران و همه داراييهاي ايران موجود نزد بانك فدرال رزرو نيويورك به انضمام بهره متعلقه.
ب: داراييهاي نزد شعب خارجي بانكهاي امريكايي با بهره متعلقه. (از اين محل اقساط معوقه و اقساط آتي وامهاي دولت و موسسات كنترل شده به وسيله دولت بازپرداخت خواهد شد).
ج: داراييهاي نزد شعب خارجي بانكهاي امريكايي در امريكا، اين داراييها به دليل عدم وجود احكام توقيف دادگاهها، حداكثر ظرف شش ماه آزاد خواهد شد كه نيمي از وجوه آزاد شده حداكثر تا يك ميليارد دلار در يك حساب تضميني بهرهدار به نام بانك مركزي دولت الجزاير نگهداري خواهد شد كه صرفا براي تضمين پرداخت و تأديه ادعاهاي عليه ايران طبق بيانيه حل و فصل ادعاها مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
د: داراييهاي ديگر ايران شامل وجوه و اوراق بهادار و هر آنچه كه در چارچوب بندهاي فوق قرار نميگيرد.
5- ايالات متحده امريكا متعهد شد كه همه تحريمهاي تجاري عليه ايران را لغو نمايد.
6- ايالات متحده امريكا متعهد شده است كه ادعاهاي مطروحه در دادگاههاي بين المللي عليه ايران را پس بگيرد.
7- ايالات متحده امريكا متعهد شد كه از اقامه دعوا توسط ايالات متحده و يا اتباع آن و يا اشخاص غير امريكايي در دادگاههاي امريكا، در مورد هرگونه ادعاهاي حال يا آينده عليه ايران در ارتباط با موارد زير را جلوگيري نمايد؛
الف: دستگيري و توقيف گروگانها.
ب: خسارات وارده به اموال ايالات متحده و يا اتباع ايالات متحده در داخل محوطه لانه جاسوسي.
ج: صدمات وارده به اتباع ايالات متحده و يا اموال آنها در جريان انقلاب اسلامي ايران.
8- ايالات متحده امريكا متعهد شده است كه موجبات بازگشت داراييهاي خانواده شاه معدوم را كه در امريكا موجود باشد، به ايران از طرق زير فراهم نمايد؛
الف: انسداد و ممنوعيت انتقال اموالي كه در كنترل وارث شاه و يا هر يك از بستگان نزديك وي بوده و به عنوان خوانده از جانب ايران، عليه آنان در دادگاههاي ايالات متحده طرح دعوا ميشود.
ب: جمعآوري اطلاعات از اشخاص مقيم در حوزه قضايي امريكا در مورد اموال مزبور و تسليم آنها به ايران و اعمال مجازاتهاي كيفري و مدني در صورت تخلف از اين امر.
ج: اجراي مصوبهها و احكام دادگاههاي ايران در ارتباط با اين داراييها به وسيله دادگاههاي امريكا.
د: اجراي حكم نهايي دادگاهها.
ه: ايالات متحده متعهد شده است كه ضمن پذيرش رأي هيئت داوري در مورد هرگونه اختلافات و قصور در اجراي تعهدات فوق خسارات وارده به ايران را جبران نمايد.
این تعهداتی بود که آمریکا بر اساس بیانیه الجزایر ملزم به اجرای آنها بود، اما از زمان صدورد بیانیه الجزایر تاکنون که 34 سال می گذرد، این تعهدات نه تنها اجرا نشده بلکه فراتر از آن هم از سوی آمریکا علیه ایران اجرا شده است.
ضمن این که مهمترین بخش تعهد ایران یعنی رها کردن گروگان های آمریکایی انجام شد و همه آنها از طریق الجزایر به آمریکا بازگشتند. اما در این بیانیه تعهدات دیگری هم از سوی تیم مذاکره کننده ایران که ریاست آن را بهزاد نبوی بر عهده داشت، در بیانیه الجزایر وجود دارد که حتی زمانی که او در مجلس شورای اسلامی برای ارائه توضیحات حاضر می شود، از تعهدات ایران حرفی نمی زند.
آمریکایی ها بیانیه الجزایر را یک پیروزی بزرگ دیپلماتیک برای خود معرفی کردند و رسانه های آمریکایی روی آن بسیار مانور دادند اما در آن زمان رسانه های ایران از پرداختن به این موضوع منع شده بودند. دلیل آن هم محرمانه بودن بیانیه عنوان شده بود.
تعهدات آمریکایی ها در هر صورت پس از گذشت 34 سال از صدور بیانیه الجزایر هیچگاه اجرا نشد. تحریم هایی که قرار بود به واسطه بیانیه الجزایر برداشته شود شدیدتر هم شد، اموال ایران که در آمریکا بلوکه شده بود، به ایران بازگردانده نشد و اکنون آمریکایی ها برای آن نقشه ریخته اند تا آن را بالا بکشند!
آمریکا در بیانیه الجزایر متعهد شده بود که درباره ماجرای تسخیر لانه جاسوسی در تهران هیچگونه شکایتی در باره آن نداشته باشد و آن را پیگیری حقوقی و قضایی در هیج یک از دادگاه های آمریکا نکند. حتی تعهد داده بود بابت گروگان گیری غرامتی درخواست نکند.
بر اساس بیانیه الجزایر قرار بود دارایی های ایران و اموال شاه که در آمریکا بود به ایران بازگردانده شود اما این اتفاق هم نیفتاد. جنگ و مذاکره ایران و آمریکا با هم تلاقی یافته بود، اما پس از گذشت تنها 4 ماه از آغاز جنگ تحمیلی صدام علیه ایران موضوع گروگان ها پایان یافت. جنگی که با دستور آمریکا به صدام علیه ایران آغاز شد.
مذاکرات ایران و آمریکا مستقیم و رو در رو نبود و الجزایر به عنوان میانجی این ارتباط را برقرار کرده بود. البته در این بیانیه جمهوری اسلامی ایران هم دستاوردهایی داشت و بدون نتیجه نبود. آمریکا در این بیانیه ملزم بود که دیگر در امور داخلی ایران دخالت نکند، اموال ایران را بازگرداند، همه تحریم های تجاری و اقتصادی علیه ایران برچیده شود و چندین تعهد دیگر که البته به خاطر خصلت آمریکایی ها، آنها در همان زمان هم دبه کردند و تعهدات خود را تمام و کمال اجرا نکردند.
و اکنون که دولت آمریکا در صدد است تا از اموال بلوکه شده ایران در کشورش برای گروگان ها و بازماندگانشان سهمی را در نظر بگیرد، تخطی از تعهدی است که در بیانیه الجزایر داده است. 34 سال پیش آمریکا تعهد داده بود که برای ماجرای تسخیر لانه جاسوسی خود در تهران هیچ حقی ندارد و حق شکایت و درخواست خسارت هم نمی تواند داشته باشد. آمریکا باید در همان زمان همه دارایی های موجود ایران را باز میگرداند اما اکنون از همان دارایی ها که هنوز در آمریکا بلوکه است، برای انفجارهایی که ایران هیچ نقشی در آنها نداشته، می خواهد دارایی باقی مانده ایران را غارت کند.
همه این موارد اسنتاد تاریخی برای اثبات غیر قابل اطمینان و غیر قابل اعتماد بودن آمریکا کافی است. چنین وضعیتی اکنون در موضوع پرونده هسته ای ایران که به یک توافق نهایی رسیده است دیده می شود. از زمانی که توافق هسته ای بر اساس برجام به دست آمده آمریکایی ها بارها آن را نقض کردند که تازه ترین آن اقدام کنگره در اعمال تحریم های تازه علیه سپاه پاسداران و برخی شخصیت های کشورمان بوده است.
فعلا که 2 میلیادر دلار از دارایی های ایران با راهزنی یانکی ها غارت می شود. اینگونه |یش برود ما ره آمریکا هم بدهکار خواهیم شد! آیا نمی نوان در این زمینه از راه های قانونی و حقوقی وارد شد و پورنده را به جریان انداخت؟
انتهای پیام/
به دنبال صدور بيانيه الجزاير در آخرین روز کاری كارتر رياست جمهوري آمریکا، 30 دي ماه 1359 خورشیدی، 444 روز گروگان گیری پایان یافت و کارکنان سفارت آمریکا در تهران آزاد شدند.
بیانیه الجزایر با میانجیگری دولت الجزایر به دست آمد که البته در این بیانه کفه ترازوی ایران گرچه به پاهر سنگین تر از گفه ترازوی آمریکا بود اما آمریکایی ها حتی علیرغم تعهداتشان در این بیانیه، آنها را اجرا نکردند اما به خواسته خود یعنی آزادی جاسوسان سفارت در تهران، رسیدند.
پس از گذشت 34 سال از امضای این قرارداد که دارای ضعف های بسیاری بود، آمریکایی ها اکنون و در شرایطی که توافق هسته ای میان تهران و واشنگتن امضا و در حال اجراست، اقدام به برداشت غرامت آن هم از پول های بلوکه شده ایران در آمریکا کرده اند.
بر اساس رأی کنگره و با هماهنگی دولت آمریکا، هر یک از 53 جاسوسی که در جریان تسخیر لانه جاسوسی به عنوان گروگان در سفارت آمریکا در تهران بودند، هر کدام از آنها مبلغ 4/4 میلیون دلار دریافت می کنند.
دارایی بلوکه شده ایران در آمریکا اکنون بیش از 2 میلیارد دلار است، آمریکایی ها برای این مبلغ کیسه دوخته اند و می خواهند به بهانه و اتهام واهی حمایت ایران از تروریسم و غرامت به گروگان های آمریکا در ماجرای تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در تهران، این مبلغ را با راهزنی برداشت کنند.
53 گروگان آمریکایی بر اساس برآورد آمریکایی ها هر کدام 4/4 میلیون دلار غرامت دریافت می کنند که بیش از 233 میلیون دلار از دارایی بلوکه شده ایران برداشت خواهد شد. ضمن این که ایران متهم به حمایت از تروریسم شده و بر اساس پرونده ای که در دیوان عالی آمریکا در جریان است، ایران متهم به حمایت از اقدام تروریستی در انفجار مقر نظامیان آمریکایی در بیروت در سال 1983 و همچنین انفجار برج های الخبر در سال 1996 میلادی در عربستان شده است. این اتهامات تنها بر اساس ادعا و بدون اسناد و مدارک لازم برای اثبات آن به جمهوری اسلامی ایران وارد شده و از لحاظ حقوقی هم جایگاهی ندارد اما آمریکایی ها خود اقدام به صدور رأی می کنند.
ماجرای بیانیه الجزایر با پرونده ای که دیوان عالی آمریکا به جریان انداخته تفاوت دارد اما قرار است که غرامت هر یک از این موضوعات از دارایی بلوکه شده ایران در آمریکا برداشت و پرداخت شود.
درباره بیانیه الجزایر اشاره می شود تا درباره این قرارداد که میان ایران و آمریکا به امضا رسیده و اکنون از روی آن بیش از 30 سال است که می گذرد، آگاهی پیدا کنید.
13 آبان 58 دانشجویان پیرو خط امام(ره) سفارت آمریکا در تهران را تسخیر و کارکنان آن را گروگان می گیرند. مکانی که به جای سفارتخانه، جاسوسخانه بود و در این مکان هر چه که در توانش داشت، علیه انقلاب اسلامی انجام می داد. اسناد و مدارک به دست آمده از درون سفارت اثبات می کند که آمریکا در سفارت خود در تهران، همواره در حال دسیسه و توطئه علیه مردم ایران و انقلاب اسلامی بود.
دانشجويان در اطلاعيه شماره يك خود كه در همان روز منتشر شد، دلایل تسخیر سفارت آمريكا را اینگونه شرح دادند؛
1. اعتراض به امريكا به خاطر پناه دادن و استفاده از شاه جنايتكاري كه قاتل دهها هزاران زن و مرد به خون خفته در اين مملكت است.
2.اعتراض به امريكا به علت ايجاد فشار تبليغاتي مسموم و انحصاري و كمك و حمايت از افراد ضدانقلابي و فراري عليه انقلاب اسلامي ايران.
3.اعتراض به امريكا به خاطر توطئهها و دسيسههاي ناجوانمردانهاش در مناطق مختلف كشور ما و نفوذ در ارگانهاي اجرايي مملكت.
4.اعتراض به امريكا به دليل نقش مخرب و خانمان برانداز خود در برابر رهايي مردم منطقه از دام امپرياليسم كه هزاران انسان مومن و انقلابي را به خاك و خون ميكشد.
دولت آمریکا که ریاست جمهوری جیمی کارتر را تجربه می کرد، تلاش های بسیاری انجام داد تا بتواند این ماجرا را به نحوی پایان دهد و آبروی از دست رفته خود را بازیابد. اقدامات سیاسی، اقتصادی حتی نظامی آمریکا ناکام ماند و دولت جیمی کارتر در ماجرای حمله نظامی به ایران برای آزاد سازی گروگان ها، در طبس زمین گیر شد و یکبار دیگر هیمنه این رژیم فرو ریخت.
شکست نظامی آمریکا در طبس باعث شد که آمریکایی ها بر روی گزینه مذاکره برای حل اختلافات متمرکز شوند. الجزایر واسطه میان تهران و واشنگتن شد. نتیجه مذاکرات ایران وآمریکا بیانیه الجزایر بود.
کارتر در آن زمان سعی داشت که ماجرای تسخیر لانه جاسوسی و آزادی گروگان ها در زمان ریاست جمهوری خودش حل شود و پایان یابد، همینگونه که باراک اوباما سعی کرد تا پیش از پایان دوران ریاست جمهوری اش که یکسال از آن باقی مانده، موضوع هسته ای ایران را حل و فصل کند.
بندهای این بیانیه به خوبی نشان می دهد که کفه ترازوی آن به کدام سو سنگینی می کند و روشن می سازد که کدام یک از طرفین تعهدات خود را بر اساس آن اجرا کرده اند و کدام یک زیر قول های خود زده اند.
جزئیات مذاکرات و ریز نتایج آن در آن زمان محرمانه بود و اکنون که بیش از 30 سال از آن می گذرد، ابعاد تازه ای از بیانیه الجزایر روشن شده است.
مجلس شورای اسلامی زمانی که موضوع مذاکرات به طور جدی مطر شد در تاریخ 11 آبان ماه 1359 اجازه مذاکره را به شرط حفظ منافع جمهوری اسلامی ایران صادر کرد. البته این وظیفه از سوی حضرت امام(ره) به مجلس داده شد.
دستاورد بیانیه الجزایر چه بود؟
1-پیش نویس این بیانیه توسط دولت آمریکا تهیه و گروه مذاکره کننده ایرانی با تغییرات محدودی آنرا امضا کردند .
2- مبلغ 3 میلیارد و 667 میلیون دلار در همان روز امضای بیانیه از طرف بانک مرکزی در اختیار فدرال رزرو که نماینده مالی دولت آمریکاست گذاشته شد تا به وکالت از طرف بانک مرکزی و موسسات دولتی ایران وامهایی را که رژیم شاه از بانک های خارجی گرفته بود از محل آن باز پرداخت کند .
3- تشخیص میزان و رقم این دیون و اینکه آیا جمهوری اسلامی اساسا تکلیفی به باز پرداخت آنها دارد یا نه کلا به عهده دولت آمریکا واگذار شد بدون آنکه حق اعتراضی برای بانک مرکزی ایران وجود داشته باشد !
4- مبلغ 400 میلیون دلار اضافه نیز در اختیار دولت آمریکا قرار داده شد .
5- رقم دیگری به مبلغ 1 میلیارد و 418 میلیون دلار به نام دولت الجزایر در اختیار بانک مرکزی انگلستان گذاشته شد که ادعاهای سایر بانکهای آمریکایی از محل آن پرداخت شود !!!
6- مبلغ یک میلیارد دلار بنام دولت الجزایر در اختیار بانک تسویه هلند وابسته به بانک مرکزی هلند گذاشته شد که از محل آن احکام محکومیتی که هیئت داوری علیه ایران صادر می کند پرداخت گردد .چنین تعهدی بی سابقه بوده و به معنی این است که دولت ایران فرض محکومیت خود را از پیش پذیرفته است !
7-در ماده هفتم بیانیه الجزایر نیز تعهد کردند که هرگاه موجودی این حساب بر اثر پرداخت مبالغ احکام محکومیت از 500 میلیون دلار تنزل کند دولت ایران موظف است با افزودن سپرده های جدید همیشه آن را در سطح 500 میلیون دلار نگه دارد !!!
8- بیانیه های الجزایر در 29 دی ماه 1359 به امضا رسید و در تاریخ 30 دی ماه نیز گروگانها آزاد شدند و پرداخت های مالی نیز صورت گرفت.
جمهوری اسلامی ایران به خاطر اقداماتی که آمریکا چه پیش از انقلاب و چه پس از انقلاب اسلامی علیه ایران انجام داده بود، دست بالا را داشت و حتی به خاطر داشتن گروگان های لانه جاسوسی می توانست قدرت چانه زنی خود را بالا ببرد اما در ماجرای مذاکرات ایران و آمریکا بر سر گروگان های آمریکایی، ظاهراً از این ویژگی استفاده مطلوب نشده است.
مطالبات و شروط جمهوری اسلامی ایران در جریان مذاکرات الجزایر روشن و واضح بود که از سوی حضرت امام خمینی (ره) مطرح شده بود.
- چهار شرط ایران در جریان مذاکرات الجزایز
1.از آنجا كه دولت امريكا در گذشته همواره در امور داخلي كشور ايران دخالتهاي گوناگون سياسي و نظامي كرده است، بنابراين بايد تعهد و تضمين كند كه از اين پس هيچگونه دخالت مستقيم و غيرمستقيم سياسي و نظامي در امور جمهوري اسلامي ايران نكند.
2. آزاد کردن همه سرمايههاي ايران و در اختيار قرار دادن اين سرمايهها و همه اموال و داراييهاي ايران چه در امريكا و يا مؤسسات متعلق به دولت و يا اتباع امريكا در ساير كشورها به نحوي كه دولت جمهوري اسلامي ايران بتواند به هر كيفيتي كه بخواهد از آن استفاده كند و دستور 23 آبان 1358 رئيس جمهور امريكا و دستورات پس از آن مبني بر انسداد داراييهاي ايران، كان لم يكن اعلام شود.
3.لغو و ابطال همه تصميمات و اقدامات اقتصادي و مالي جمهوري اسلامي ايران و انجام همه اقدامات اداري و حقوقي لازم براي لغو و ابطال همه دعاوي و ادعاهاي دولت امريكا و مؤسسات و شركتهاي امريكايي عليه ايران به هر صورت و به هر عنوان.
4. باز پس دادن اموال شاه معدوم و به رسميت شناختن آن و نافذ دانستن اقدام دولت ايران در اعمال حاكميت خود مبني بر مصادره اموال شاه معدوم و بستگان نزديك وي كه طبق قوانين ايران اموالشان متعلق به ايران است و صدور حكم رئيس جمهور امريكا مبني بر شناسايي و توقيف اين اموال و داراييها به ايران.
کارتر بند چهارم شروط ایران را نمی خواست بپذیرد و دلیل آن را هم این عنوان کرد كه بازگرداندن ثروت شاه مخلوع ميتواند مشكلاتي به وجود آورد و از آنجا كه مقدار ثروت شاه و اين كه در چه جايي تمركز يافته است، دولت امريكا بياطلاع است لذا نميتواند اموال شاه را به ايران برگرداند.
تعهداتی که امريكا در بیانیه الجزایر آنها را پذیرفت
1- دولت امريكا متعهد شده است كه از طريق لغو احكام انسداد تا حد امكان وضعيت مالي ايران را به صورت موجود قبل از 23 آبان 1358، كه تاريخ صدور دستور انسداد سرمايههاي ايران از طرف رئيس جمهور امريكا (كارتر) است، بازگرداند.
2- دولت امريكا متعهد شده است كه از طريق اعمال ترتيبات پيشبيني شده در بيانيه مربوط به حل و فصل ادعاها و ارجاع دعاوي به حكميت مرضيالطرفين، تمام اقدامات حقوقي در دادگاههاي ايالات متحده كه متضمن ادعاهاي اتباع و موسسات امريكايي عليه ايران و موسسات دولتي آن است، پایان داده، همه احكام توقيف و احكام قضايي صادره را لغو، ساير دعاوي بر اساس چنين ادعاهايي را ممنوع و موجبات پایان دادن آنها را فراهم کند.
3- ايالات متحده متعهد شده است كه از اين پس در امور داخلي وخارجي ايران به هر صورت مداخله ننمايد.
4- ايالات متحده متعهد شده است كه داراييهاي ايران موجود در قلمرو قضايي ايالات متحده را به شرح زير منتشر سازد؛
الف: طلاهاي متعلق به ايران و همه داراييهاي ايران موجود نزد بانك فدرال رزرو نيويورك به انضمام بهره متعلقه.
ب: داراييهاي نزد شعب خارجي بانكهاي امريكايي با بهره متعلقه. (از اين محل اقساط معوقه و اقساط آتي وامهاي دولت و موسسات كنترل شده به وسيله دولت بازپرداخت خواهد شد).
ج: داراييهاي نزد شعب خارجي بانكهاي امريكايي در امريكا، اين داراييها به دليل عدم وجود احكام توقيف دادگاهها، حداكثر ظرف شش ماه آزاد خواهد شد كه نيمي از وجوه آزاد شده حداكثر تا يك ميليارد دلار در يك حساب تضميني بهرهدار به نام بانك مركزي دولت الجزاير نگهداري خواهد شد كه صرفا براي تضمين پرداخت و تأديه ادعاهاي عليه ايران طبق بيانيه حل و فصل ادعاها مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
د: داراييهاي ديگر ايران شامل وجوه و اوراق بهادار و هر آنچه كه در چارچوب بندهاي فوق قرار نميگيرد.
5- ايالات متحده امريكا متعهد شد كه همه تحريمهاي تجاري عليه ايران را لغو نمايد.
6- ايالات متحده امريكا متعهد شده است كه ادعاهاي مطروحه در دادگاههاي بين المللي عليه ايران را پس بگيرد.
7- ايالات متحده امريكا متعهد شد كه از اقامه دعوا توسط ايالات متحده و يا اتباع آن و يا اشخاص غير امريكايي در دادگاههاي امريكا، در مورد هرگونه ادعاهاي حال يا آينده عليه ايران در ارتباط با موارد زير را جلوگيري نمايد؛
الف: دستگيري و توقيف گروگانها.
ب: خسارات وارده به اموال ايالات متحده و يا اتباع ايالات متحده در داخل محوطه لانه جاسوسي.
ج: صدمات وارده به اتباع ايالات متحده و يا اموال آنها در جريان انقلاب اسلامي ايران.
8- ايالات متحده امريكا متعهد شده است كه موجبات بازگشت داراييهاي خانواده شاه معدوم را كه در امريكا موجود باشد، به ايران از طرق زير فراهم نمايد؛
الف: انسداد و ممنوعيت انتقال اموالي كه در كنترل وارث شاه و يا هر يك از بستگان نزديك وي بوده و به عنوان خوانده از جانب ايران، عليه آنان در دادگاههاي ايالات متحده طرح دعوا ميشود.
ب: جمعآوري اطلاعات از اشخاص مقيم در حوزه قضايي امريكا در مورد اموال مزبور و تسليم آنها به ايران و اعمال مجازاتهاي كيفري و مدني در صورت تخلف از اين امر.
ج: اجراي مصوبهها و احكام دادگاههاي ايران در ارتباط با اين داراييها به وسيله دادگاههاي امريكا.
د: اجراي حكم نهايي دادگاهها.
ه: ايالات متحده متعهد شده است كه ضمن پذيرش رأي هيئت داوري در مورد هرگونه اختلافات و قصور در اجراي تعهدات فوق خسارات وارده به ايران را جبران نمايد.
این تعهداتی بود که آمریکا بر اساس بیانیه الجزایر ملزم به اجرای آنها بود، اما از زمان صدورد بیانیه الجزایر تاکنون که 34 سال می گذرد، این تعهدات نه تنها اجرا نشده بلکه فراتر از آن هم از سوی آمریکا علیه ایران اجرا شده است.
ضمن این که مهمترین بخش تعهد ایران یعنی رها کردن گروگان های آمریکایی انجام شد و همه آنها از طریق الجزایر به آمریکا بازگشتند. اما در این بیانیه تعهدات دیگری هم از سوی تیم مذاکره کننده ایران که ریاست آن را بهزاد نبوی بر عهده داشت، در بیانیه الجزایر وجود دارد که حتی زمانی که او در مجلس شورای اسلامی برای ارائه توضیحات حاضر می شود، از تعهدات ایران حرفی نمی زند.
آمریکایی ها بیانیه الجزایر را یک پیروزی بزرگ دیپلماتیک برای خود معرفی کردند و رسانه های آمریکایی روی آن بسیار مانور دادند اما در آن زمان رسانه های ایران از پرداختن به این موضوع منع شده بودند. دلیل آن هم محرمانه بودن بیانیه عنوان شده بود.
تعهدات آمریکایی ها در هر صورت پس از گذشت 34 سال از صدور بیانیه الجزایر هیچگاه اجرا نشد. تحریم هایی که قرار بود به واسطه بیانیه الجزایر برداشته شود شدیدتر هم شد، اموال ایران که در آمریکا بلوکه شده بود، به ایران بازگردانده نشد و اکنون آمریکایی ها برای آن نقشه ریخته اند تا آن را بالا بکشند!
آمریکا در بیانیه الجزایر متعهد شده بود که درباره ماجرای تسخیر لانه جاسوسی در تهران هیچگونه شکایتی در باره آن نداشته باشد و آن را پیگیری حقوقی و قضایی در هیج یک از دادگاه های آمریکا نکند. حتی تعهد داده بود بابت گروگان گیری غرامتی درخواست نکند.
بر اساس بیانیه الجزایر قرار بود دارایی های ایران و اموال شاه که در آمریکا بود به ایران بازگردانده شود اما این اتفاق هم نیفتاد. جنگ و مذاکره ایران و آمریکا با هم تلاقی یافته بود، اما پس از گذشت تنها 4 ماه از آغاز جنگ تحمیلی صدام علیه ایران موضوع گروگان ها پایان یافت. جنگی که با دستور آمریکا به صدام علیه ایران آغاز شد.
مذاکرات ایران و آمریکا مستقیم و رو در رو نبود و الجزایر به عنوان میانجی این ارتباط را برقرار کرده بود. البته در این بیانیه جمهوری اسلامی ایران هم دستاوردهایی داشت و بدون نتیجه نبود. آمریکا در این بیانیه ملزم بود که دیگر در امور داخلی ایران دخالت نکند، اموال ایران را بازگرداند، همه تحریم های تجاری و اقتصادی علیه ایران برچیده شود و چندین تعهد دیگر که البته به خاطر خصلت آمریکایی ها، آنها در همان زمان هم دبه کردند و تعهدات خود را تمام و کمال اجرا نکردند.
و اکنون که دولت آمریکا در صدد است تا از اموال بلوکه شده ایران در کشورش برای گروگان ها و بازماندگانشان سهمی را در نظر بگیرد، تخطی از تعهدی است که در بیانیه الجزایر داده است. 34 سال پیش آمریکا تعهد داده بود که برای ماجرای تسخیر لانه جاسوسی خود در تهران هیچ حقی ندارد و حق شکایت و درخواست خسارت هم نمی تواند داشته باشد. آمریکا باید در همان زمان همه دارایی های موجود ایران را باز میگرداند اما اکنون از همان دارایی ها که هنوز در آمریکا بلوکه است، برای انفجارهایی که ایران هیچ نقشی در آنها نداشته، می خواهد دارایی باقی مانده ایران را غارت کند.
همه این موارد اسنتاد تاریخی برای اثبات غیر قابل اطمینان و غیر قابل اعتماد بودن آمریکا کافی است. چنین وضعیتی اکنون در موضوع پرونده هسته ای ایران که به یک توافق نهایی رسیده است دیده می شود. از زمانی که توافق هسته ای بر اساس برجام به دست آمده آمریکایی ها بارها آن را نقض کردند که تازه ترین آن اقدام کنگره در اعمال تحریم های تازه علیه سپاه پاسداران و برخی شخصیت های کشورمان بوده است.
فعلا که 2 میلیادر دلار از دارایی های ایران با راهزنی یانکی ها غارت می شود. اینگونه |یش برود ما ره آمریکا هم بدهکار خواهیم شد! آیا نمی نوان در این زمینه از راه های قانونی و حقوقی وارد شد و پورنده را به جریان انداخت؟
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *