مردم پاسخ اهانت داود اوغلو را می دهند
خبرگزاری میزان - نظر شما مردم به عنوان افکار عمومی، درباره حمایت از یک کشور که در ادامه ویژگی های آن را خواهیم نوشت، چیست؟ آیا می توان در کنار دولت این کشور قرار گرفت؟ یا این که با این ویژگی ها باید در مقابل سیاست ها و رفتارهای آن در منطقه ایستاد؟ توجه داشته باشید، دولت این کشور نه ملت.
به گزارش گروه سیاسی ، بحران های منطقه غرب آسیا از یک سو برخی را که از هم دور بودند به هم نزدیک تر می کند و برخی دیگر را که به هم نزدیک بودند دور می کند. ویژگی چنین تحولاتی این است که می توان دوست و دشمن را شناخت.
حتی در چنین شرایطی دوستان گرمابه و گلستان هم شاید پایشان سر بخورد و دیگر نتوانند به دوستی خود ادامه دهند برای همین است که می گویند دوست را بهتر است یا باید در سفر شناخت.
می ریم سر اصل ماجرا و موضوع این دولت کشوری که اکنون شرح حالش را برایتان می نویسم چنین است؛
همسایه جمهوری اسلامی ایران است. و البته مسلمان. سرزمینش از ما کوچکتر است و جمعیتشم هم اندکی از ما کمتر. منابع نفت و گاز هم ندارد، اما توریسمش پر رونق است. به همین خاطر صنعت توریسم منبع درآمد خوبی برای این کشور است.
در زمان پادشاهان صفویه، پادشاهان آن کشور چشم طمع به ایران داشتند که البته راه به جایی نبردند و در مقابل صفویه شکست های زیادی را هم متحمل شدند. پادشاهان این کشور پایان یافتند بسیار زودتر از دوران پادشاهان ایران.
علیرغم این که کشوری مسلمان است، اما پیش از این حکومتی لائیک بر مردم حکمفرمایی می کرد، البته اکنون هم دست کمی با چند سال پیش این کشور ندارد. یک حزب اسلام گرا گرچه بر سر کار است، اما نشانه ای از اسلامیت واقعی در دولتمردان این کشور دیده نمی شود.
دولت های گذشته و کنونی این کشور با رژیم صهیونیستی روابط دوستانه ای دارند به گونه ای که این روابط به روابط این کشور مسلمان با دیگر کشورهای اسلامی طعنه می زند. ارتباطات سیاسی برقرار است و روابط اقتصادی و تجاری خوبی هم میان آن دو ایجاد شده است.
در مقابل چنین رفتاری، سیاست دولتمردان این کشور با کشورهای همسایه و مسلمان منطقه به گونه ای است که نشان دهنده حسن همجواری و روابط برادرانه اسلامی نیست.
روابط این دولت با اسرائیل به اندازه ای است که نه تنها احساس بلکه یقین به دست می آید که دیدگاه ها و نظرات یکسانی درباره تحولات و بحران های منطقه غرب آسیا میان آنها وجود دارد.
اشتراک نظر آنها درباره سوریه و بشار اسد، دیدگاه مشترک این دو دولت درباره بحران عراق، حمایت هر دو از حملات نظامی آل سعود به مردم مظلوم یمن، حمایت از سرکوب مردم مسلمان بحرین و بسیاری اشتراک نظر دیگر، باعث شده است این دو دولت روابط نزدیکی با یکدیگر داشته باشند.
مشخصات این دولت آنقدر روشن است که از همان نخست می توان گفت که چه دولتی و برای کدام کشور است.
به اظهارات تازه داود اوغلو نخستوزیر ترکیه علیه ایران توجه کنید؛ او به ایران هشدار داده است اگر ایران به رویکرد خود در قبال ترکیه ادامه دهد، روابط دو کشور به شدت آسیب خواهد دید.
وی مدعی شده که «اطمینان دارم همه ایرانیها از دولت خود میخواهند که در کنار ترکیه باشد.» اوغلو همچنین از ایران خواست تا از عقلی سلیم استفاده کند!
پرسشی که اکنون درباره اظهارات توهین آمیز نخست وزیر ترکیه باید پاسخ داده شود آن هم از سوی مردم کشورمان این است که آیا همه مردم ایران اسلامی از دولت خود می خواهند که در کنار ترکیه باشد؟
آیا مردم جمهوری اسلامی ایران خواهان همکاری دولتمردانشان با دولتمردان ترکیه در مشارکت برای قتل عام مردم سوریه هستند؟
آیا مردم کشورمان می خواهند همانند دولتمردان ترکیه، ایران هم از تروریست های تکفیری وهابی که در سوریه و عراق جنایت می کنند، حمایت کند؟
آیا ملت ایران خواهان حمایت از آل سعود در اقدامات جنایتکارانه این رژیم در قتل عام مردم یمن است؟
از همه مهمتر آیا مردم کشورمان برای این که در کنار ترکیه قرار بگیرند، تن به ذلت برقراری ارتباط با رژیم جعلی و جنایتکار اسرائیل می دهند؟
اکنون همه این ویژگی ها را دولت ترکیه دارد. خشم دولتمردان ترکیه به خاطر شکست هایی است که در تحولات منطقه متحمل شده است. این شکست ها آنقدر سنگین است که باعث شده قدرت تفکر و عقلانیت از آنها گرفته شود.
دولتمردان ترکیه از یک سو رفتارهایی را انجام می دهند تا مناسبات خود را با کشورهای همسایه از جمله ایران با تنش و چالش روبرو سازند از سوی دیگر خود را هر چه بیشتر به اسرائیل نزدیکتر می کنند.
به این خبر توجه کنید؛ روزنامه «دیلی صباح»، نزدیک به دولت ترکیه، از انتصاب «یوسی کوهن» به عنوان رئیس جدید سازمان جاسوسی رژیم صهیونیستی استقبال کرد و نوشت: این اقدام میتواند راه را برای روابط بهتر اسرائیل و ترکیه هموار کند.
«دیلی صباح» که به اتخاذ مواضع همسو با حزب عدالت و توسعه در ترکیه مشهور است، با اشاره به سوابق کوهن در موساد و همچنین فعالیتهای وی در حوزه انرژی، نوشته است: «بحران جاری در روابط ترکیه و روسیه، ناخرسندی اسرائیل از حمایت روسیه از حزب الله شیعه، اظهارات (بنیامین) نتانیاهو (نخست وزیر اسرائیل) در مورد برگزاری مذاکرات سطح بالا در زمینه انرژی، مشکل در روابط اسرائیل و مصر بر سر خط لوله غیرفعال گازی و این واقعیت که یکی از وظایف کوهن برقراری روابط دیپلماتیک با کشورهای عربی و مسلمان است، نشان میدهد که طرف اسرائیلی به دلیل نیازهایش در زمینه انرژی و همچنین به واسطه تحولات منطقهای به دنبال بهبود روابط با ترکیه است.»
به دولتی که چنین رفتارهایی را در منطقه دارد و با رژیمی که تشنه خون مسلمانان و خواهان نابودی جهان اسلام است و با آن ارتباط نزدیکی دارد چگونه می توان نزدیک تر شد و در بحران های منطقه که یکی از عوامل ایجاد آنها است، در کنارش قرار گرفت؟
انتهای پیام/
حتی در چنین شرایطی دوستان گرمابه و گلستان هم شاید پایشان سر بخورد و دیگر نتوانند به دوستی خود ادامه دهند برای همین است که می گویند دوست را بهتر است یا باید در سفر شناخت.
می ریم سر اصل ماجرا و موضوع این دولت کشوری که اکنون شرح حالش را برایتان می نویسم چنین است؛
همسایه جمهوری اسلامی ایران است. و البته مسلمان. سرزمینش از ما کوچکتر است و جمعیتشم هم اندکی از ما کمتر. منابع نفت و گاز هم ندارد، اما توریسمش پر رونق است. به همین خاطر صنعت توریسم منبع درآمد خوبی برای این کشور است.
در زمان پادشاهان صفویه، پادشاهان آن کشور چشم طمع به ایران داشتند که البته راه به جایی نبردند و در مقابل صفویه شکست های زیادی را هم متحمل شدند. پادشاهان این کشور پایان یافتند بسیار زودتر از دوران پادشاهان ایران.
علیرغم این که کشوری مسلمان است، اما پیش از این حکومتی لائیک بر مردم حکمفرمایی می کرد، البته اکنون هم دست کمی با چند سال پیش این کشور ندارد. یک حزب اسلام گرا گرچه بر سر کار است، اما نشانه ای از اسلامیت واقعی در دولتمردان این کشور دیده نمی شود.
دولت های گذشته و کنونی این کشور با رژیم صهیونیستی روابط دوستانه ای دارند به گونه ای که این روابط به روابط این کشور مسلمان با دیگر کشورهای اسلامی طعنه می زند. ارتباطات سیاسی برقرار است و روابط اقتصادی و تجاری خوبی هم میان آن دو ایجاد شده است.
در مقابل چنین رفتاری، سیاست دولتمردان این کشور با کشورهای همسایه و مسلمان منطقه به گونه ای است که نشان دهنده حسن همجواری و روابط برادرانه اسلامی نیست.
روابط این دولت با اسرائیل به اندازه ای است که نه تنها احساس بلکه یقین به دست می آید که دیدگاه ها و نظرات یکسانی درباره تحولات و بحران های منطقه غرب آسیا میان آنها وجود دارد.
اشتراک نظر آنها درباره سوریه و بشار اسد، دیدگاه مشترک این دو دولت درباره بحران عراق، حمایت هر دو از حملات نظامی آل سعود به مردم مظلوم یمن، حمایت از سرکوب مردم مسلمان بحرین و بسیاری اشتراک نظر دیگر، باعث شده است این دو دولت روابط نزدیکی با یکدیگر داشته باشند.
مشخصات این دولت آنقدر روشن است که از همان نخست می توان گفت که چه دولتی و برای کدام کشور است.
به اظهارات تازه داود اوغلو نخستوزیر ترکیه علیه ایران توجه کنید؛ او به ایران هشدار داده است اگر ایران به رویکرد خود در قبال ترکیه ادامه دهد، روابط دو کشور به شدت آسیب خواهد دید.
وی مدعی شده که «اطمینان دارم همه ایرانیها از دولت خود میخواهند که در کنار ترکیه باشد.» اوغلو همچنین از ایران خواست تا از عقلی سلیم استفاده کند!
پرسشی که اکنون درباره اظهارات توهین آمیز نخست وزیر ترکیه باید پاسخ داده شود آن هم از سوی مردم کشورمان این است که آیا همه مردم ایران اسلامی از دولت خود می خواهند که در کنار ترکیه باشد؟
آیا مردم جمهوری اسلامی ایران خواهان همکاری دولتمردانشان با دولتمردان ترکیه در مشارکت برای قتل عام مردم سوریه هستند؟
آیا مردم کشورمان می خواهند همانند دولتمردان ترکیه، ایران هم از تروریست های تکفیری وهابی که در سوریه و عراق جنایت می کنند، حمایت کند؟
آیا ملت ایران خواهان حمایت از آل سعود در اقدامات جنایتکارانه این رژیم در قتل عام مردم یمن است؟
از همه مهمتر آیا مردم کشورمان برای این که در کنار ترکیه قرار بگیرند، تن به ذلت برقراری ارتباط با رژیم جعلی و جنایتکار اسرائیل می دهند؟
اکنون همه این ویژگی ها را دولت ترکیه دارد. خشم دولتمردان ترکیه به خاطر شکست هایی است که در تحولات منطقه متحمل شده است. این شکست ها آنقدر سنگین است که باعث شده قدرت تفکر و عقلانیت از آنها گرفته شود.
دولتمردان ترکیه از یک سو رفتارهایی را انجام می دهند تا مناسبات خود را با کشورهای همسایه از جمله ایران با تنش و چالش روبرو سازند از سوی دیگر خود را هر چه بیشتر به اسرائیل نزدیکتر می کنند.
به این خبر توجه کنید؛ روزنامه «دیلی صباح»، نزدیک به دولت ترکیه، از انتصاب «یوسی کوهن» به عنوان رئیس جدید سازمان جاسوسی رژیم صهیونیستی استقبال کرد و نوشت: این اقدام میتواند راه را برای روابط بهتر اسرائیل و ترکیه هموار کند.
«دیلی صباح» که به اتخاذ مواضع همسو با حزب عدالت و توسعه در ترکیه مشهور است، با اشاره به سوابق کوهن در موساد و همچنین فعالیتهای وی در حوزه انرژی، نوشته است: «بحران جاری در روابط ترکیه و روسیه، ناخرسندی اسرائیل از حمایت روسیه از حزب الله شیعه، اظهارات (بنیامین) نتانیاهو (نخست وزیر اسرائیل) در مورد برگزاری مذاکرات سطح بالا در زمینه انرژی، مشکل در روابط اسرائیل و مصر بر سر خط لوله غیرفعال گازی و این واقعیت که یکی از وظایف کوهن برقراری روابط دیپلماتیک با کشورهای عربی و مسلمان است، نشان میدهد که طرف اسرائیلی به دلیل نیازهایش در زمینه انرژی و همچنین به واسطه تحولات منطقهای به دنبال بهبود روابط با ترکیه است.»
به دولتی که چنین رفتارهایی را در منطقه دارد و با رژیمی که تشنه خون مسلمانان و خواهان نابودی جهان اسلام است و با آن ارتباط نزدیکی دارد چگونه می توان نزدیک تر شد و در بحران های منطقه که یکی از عوامل ایجاد آنها است، در کنارش قرار گرفت؟
انتهای پیام/
نظرات بینندگان
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *