بریس روستایی در فاصله ۶۰ کیلومتری شرق چابهار در استان سیستان و بلوچستان است. این اسکله با تصاویر مملو از قایقها و لنجها شناخته میشود و عامل اصلی جذب توریست به این منطقه است. این بندر نقش مهمی در اقتصاد منطقه دارد و از قدیم محل صید انواع ماهی و شاهمیگو بوده است. لنگر انداختن لنجها و کشتیها یکی از جاذبههای دیدنی این منطقه است.
سنگ مزارهایی که روزی نشانی انسانهای دفن شده در آرامگاه ابدی بوداند؛ حالا خودشان به مرور زمان در حال از بین رفتن هستند. این سنگهای حکاکی شده برای آدمهای در حال گذر از روی قبورشان حرفهای زیادی برای گفتن دارند تا حداقل آخرین پنجشنبه سال بهانه باشد تا باز هم یاد و خاطره سفر کردههای دیار باقی با رفتن به سر مزارشان را زنده نگاه داریم و یادمان باشد که روزی ما هم در این جایگاه ابدی به خاطرهای برای عزیزان مان تبدیل خواهیم شد.
پناهگاه حیات وحش دشت ناز ساری با وجود بیش از ۴۴۷ گونه گیاهی، در دل جنگلهای هیرکانی و در قلب کوهستان بستری منحصربهفرد و استثنایی و پناهگاهی برای گونههای مختلف جانوری است. دشت ناز بیشتر بهواسطه حضور گونهای نادر از گوزن با نام گوزن زرد شهرت دارد. پناهگاه دشت ناز ساری زیر نظر سازمان محیطزیست است و تردد به این پناهگاه به واسطه اکوسیستم خاص بدون مجوز این سازمان امکانپذیر نیست. در حال حاضر حدود ۴۰ رأس گوزن زرد در دشت ناز زندگی میکنند که تعداد آنها متغیر است. زاد و ولد سالیانه و طرحهای انتقال گوزنها به دیگر مناطق حفاظتشده ایران، عامل تغییر جمعیت گوزن زرد دشت ناز در ساری است. گوزن زرد ایرانی از شوکا بزرگتر و از مرال کوچکتر است؛ اما در برخی ویژگیها به شوکا و مرال شباهت دارد. شاخ اینگونه معمولا بین ۵۰ تا ۷۰ سانتیمتر و انشعابات آن بین ۷ تا ۲۰ سانتیمتر طول دارد که میتوان از روی آن سنشان را مشخص کرد. شاخ گوزن زرد ایرانی بهطور معمول در فصل زمستان میافتد و بلافاصله نیز شروع به رویش مجدد میکند.
حیات زیستی جانوری و گیاهی همواره در معرض خطر آلودگیهای ناشی از فعالیتهای انسانی قرار دارد یکی از ملموسترین آلودگیها زبالههایی هستند که در جنگل دپو میشوند و علاوه بر چهره ناخوشایندی که شکل میدهند خطر آلودگی خاک٬ آبهای زیرزمینی و آسیب به حیات جانوری در پی آن وجود دارد. روستاها به دلیل مجاورت بیشتر با نواحی جنگلی شاید بیشترین آسیب را از دپوی زبالههای در محیط زیست ببینند و دامهای اهلی همواره مورد تهدید زبالهها قرار دارند. سوادکوه شمالی استان مازندران نمونهای کوه زباله در استان روزانه حدود ۳ هزار تن و در روزهای اوج مسافرت حدود ۷ هزار تن زباله در استان مازندران تولید و جمعآوری میشود؛ زبالههایی که موجب قد کشیدن نزدیک به ۳۰ کوه زباله در استان شده و سوادکوه شمالی نمونهای بر این مدعا است، ۴ کوه زباله در دل جنگلها، در کناره نهرها و در کوهستانها.
وقتی از شیرگاه ۷ کیلومتر در دل جنگلهای هیرکانی نزدیک منطقه اندارگلی مچه بن پیش میروید به محل دفع غیراصولی زباله میرسید، زبالههای شهر شیرگاه و روستاهای اطراف مهمان ناخوانده این جنگلهای هیرکانی هستند که به تازگی در یونسکو ثبت شدهاند. این دپوی زباله علاوه بر ایجاد منظرهای زشت و ایجاد آلودگیهای متعدد زیست محیطی موجب خشک شدن درختان جنگلهای هیرکانی نیز میشود.
بسیاری از عکسهای ماندگار، داستانی جالبی در خود نهان دارند که ذهن بیننده را درگیر خودشان میکنند. برخی از تصاویر خیلی عادیتر از این مسائل بوده و فقط زندگی عادی و روزمره مردم را ثبت میکنند. لحظههای روزمره زندگی مردم و محیط پیرامون که برخی از آنها نوعی شکار لحظهها به شمار میروند و برخی دیگر، حس خوشایندی به بیننده میدهند.
در آستانه سالروز میلاد منجی عالم بشریت عاشقان مهدی موعود (عج) منتظر ظهور امام و مولای خود هستند.
چشمه علی واقع در منطقه ری تهران در حال حاضر روزهای شلوغی را پشت سر میگذارد، اهالی این محله فرشها و قالیچههای خود را به کنار چشمه میآورند و با شستشوی آنها به استقبال بهار و سال نو میروند.
مسجد ساوه از قدیمی ترین مساجد ایران در شهر ساوه است و طی دوره های مختلف توسط هنرمندان ایرانی تزئین و مرمت شـده اسـت به طوری که نوسازی های انجام شده موجب شده اثری از بنای اولیه مسجد در روزگار کنونی باقی نماند.این بنا از لحاظ معماری، نقاشی، کاشیکاری و نیز تزئینات انجام شدهای همچون گچبری بسیار ارزشمند است، چرا که در بنای آن میتوان سه دوره تاریخی ساسانیان، قرون اولیهی اسلامی و همچنین دوران پادشاهی حاکمان صفوی را مشاهده کرد.
مهمانشهر تربت جام در خراسان رضوی از سال ۱۳۷۳ برای پذیرش مهاجران افغانستانی فعال شد. این فضا بعد از پنج سال با همکاری کمیساریای سازمان ملل از فضای چادرنشینی تبدیل به شهرکی تازهساز با ۹۲۸ واحد مسکونی شد. در حال حاضر 742 خانواره (3336 نفر) تبعه افغانستانی آسیبپذیر در این مهمانشهر زندگی میکنند و امکانات معیشتی، درمانی و رفاهی برای آنها فراهم شده است.
دریاچه طبیعی عباسآباد در بهشهر واقع در استان مازندران از قدیمی ترین دریاچههای طبیعی ایران است که بیش از ۱۰ هکتار وسعت دارد و به دلیل پر آبی، عمارت موجود در میانه آن که مربوط به دوره صفویه است زیر آب بود. در سال های اخیر به دلیل خشکسالی ،عدم استفاده بهینه از آب دریاچه، این منطقه گردشگری به خشکی نهاده است.