موزه بزرگ زاهدان واقع در استان سیستان و بلوچستان، یکی از دیدنی‌های تاریخی زاهدان است که تاریخ سرگذشت و فراز و نشیب‌های منطقه جنوب شرق ایران را بازگو می‌کند. موزه بزرگ زاهدان منزلگاه آثار باستانی استان‌های سیستان و بلوچستان، خراسان جنوبی و کرمان است و یکی از غنی‌ترین موزه‌های زاهدان به شمار می‌رود. نام دیگر موزه بزرگ زاهدان، موزه منطقه‌ای جنوب شرق است و یکی از بزرگ‌ترین موزه‌های ایران محسوب می‌شود. موزه بزرگ زاهدان در ۵ طبقه و با مساحتی حدود بیش از ۱۰ هزار مترمربع، متشکل از بخش‌های مردم‌شناسی، باستان‌شناسی، بوم‌شناسی، کتابخانه و تالار‌هایی برای نمایش لباس‌های محلی زاهدان، گونه‌های جانوری مثل تاکسیدرمی پرندگان و آکواریوم‌های آب شور استان سیستان و بلوچستان، و غذا‌های محلی است.

سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران نوزدهمین جشنواره «گل و گلاب تهران» را با برنامه‌های متنوع از ۱۳ تا ۲۹ اردیبهشت ماه در فرهنگسرای اشراق برگزار می‌کند.

شهر باستانی شوش، یکی از قدیمی‌ترین سکونت گاه‌های شناخته شده جهان و از مهمترین و با شکوه‌ترین شهر‌های باستانی ایران و جهان محسوب می‌شود. این شهر که آثار باستانی زیادی را از دوره ایلامی، هخامنشی و قبل آن‌ها را در خود جای داده است؛ سال‌های متمادی پایتخت این تمدن‌ها در خوزستان بوده است. این پایتخت تاریخی، آثار ارزشمندی همچون زیگورات چغارزنبیل، کاخ شاوور، کاخ آپادانا، قلعه شوش، کاخ هدیش، تپه باستانی آکروپل، محوطه باستانی شوش، راه شاهی و موزه شوش را در خود جای داده است.

روز شیراز در تقویم ایرانی ۱۵ اردیبهشت ماه هر سال است و از ۱۵ تا ۲۱ اردیبهشت ماه هفته شیراز نامیده می‌شود.اوج شکوفایی طبیعت شیراز در ماه اردیبهشت است، شیراز در اردیبهشت سرسبز و تماشایی است و عطر بهار نارنج در باغ‌ها و خیابان‌های این شهر باعث شده بسیاری از افراد بگویند اردیبهشت در شیراز معنی می‌شود و اردیبهشت را ماه شیراز بدانند.

مرصاد ملکشی معلم ۲۳ ساله بجنوردی هر روز با دوچرخه ۳۲ کیلومتر را طی می‌کند تا به روستای کلاته جمی برسد و با استقبال شاگردانش اولین سال تدریس خود را در مدرسه اسلام آباد این روستا تجربه کند. مرصاد که دست پرورده پدر و مادری فرهنگی است تصمیم دارد که راه والدینش را در تربیت و شکوفایی فرزندان این آب و خاک با تمام سختی هایش ادامه دهد.

تالاب شادگان واقع در استان خوزستان، بزرگترین تالاب ایران است. این تالاب زیستگاه انواع گونه‌های گیاهی و میزبان تابستانه پرنده‌های مهاجر است. مردم ساکن در اطراف این تالاب، به کشاورزی از آبخوان این تالاب، پرورش گاومیش، قایق رانی در تالاب، ماهیگیری و برداشت نیشکر از این تالاب می‌پردازند. علاوه بر اهمیت این تالاب در حوزه گردشگری، محیط زیست و ارتباط جغرافیایی با عراق، مشاغل ساکنین این تالاب نیز، نسل اندر نسل وابسته به آن بوده و امورات زندگیشان از این تالاب جدا ناپذیر است. با وجود این که تالاب شادگان از حوضه آبریز مارون - جراحی آبگیری می‌شود؛ حدود ۹۵ درصد منابع آب تجدید پذیر این حوضه در مصارف کشاورزی استفاده می‌شود. حال به گزارش دفتر مطالعات زیربنایی مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، حیات این تالاب در معرض خطری جدی است. با توجه به کاهش بارش‌های سالانه و مصرف بالای آب آبخوان مارون - جراحی در مصارف مختلف، موجب کاهش ۴۴ درصدی آبدهی رودخانه جراحی به این تالاب شده است؛ بنابراین احداث سد آبریز در حوضه مارون، موجب ایجاد چالش‌های اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی می‌شود. اگرچه پیشنهاد احداث این سد در راستای پوشش تخصیص آب دهی داده شده است؛ اما احداث آن چشم انداز خوبی در آینده این تالاب مهم و حیاتی ندارد.

گور دخمه‌های سیراف یا گورستان سنگی سیراف جزو آثار ملی ایران در استان بوشهر است که در سال ۱۳۸۱ با شماره ثبت ۶۵۰۲ ثبت شده است. این مجموعه متعلق به دوران حکومت ساسانیان، آخرین حکومت پیش از حمله اعراب به ایران بوده است. گور دخمه‌های سیراف واقع در قبرستان سیراف در واقع از ابتدا به این منظور ساخته نشده بود. این گورها به صورت دخمه‌ها و گودال‌هایی است که بر پهنه دره لیر و کوهستان سنگی سیراف کنده شده است. هدف اولیه از ایجاد گودال‌ها برای جمع آوری آب بوده است. در گودال‌ها لایه‌ای از ماده ساروج دیده می‌شود که خاصیت نفوذ ناپذیری نسبت به آب دارد. در واقع آب جمع شده در آنها به درون خاک نفوذ نکرده و باقی می‌ماند. بدین ترتیب هدف از ایجاد گودال استفاده از آب جمع شده در آن بوده است. بعدها از این گودال‌ها به عنوان گور برای دفن مردگان استفاده شد. طول گودال‌ها بیش از دو متر و عرض آن نیم متر است. ارتفاع آنها نیز اغلب نیم متر است که به صورت ردیف بندی شده قرار دارند. در میانه گودال‌ها راه پله‌های عریضی کنده شده است که به سوی بالای تپه ادامه می‌یابد. علاوه بر گودال‌های کنده شده بر دامنه کوه، تعداد زیادی دخمه در نقاط مختلف کوه دیده می‌شود که برخی از آنها در ارتفاعات کوه هستند. این دخمه‌ها برای دستیابی بهتر پرندگان به اجساد مردگان در ارتفاعات کنده شده است. از گور دخمه‌های سیراف در قبرستان سنگی سیراف به عنوان گورستان مسلمانان نیز استفاده می‌شده است. تعدادی قبر متعلق به مسلمانان در گورستان دیده می‌شود که جملات قرآنی بر روی آنها نوشته شده است.

آب و هوای منحصر به فرد در قصرقند، ۳۸۰۰ هکتار اراضی این شهرستان قابلیت کشت دو و حتی سه بار شالی در سال را دارد. شالی‌زار‌ها و کشت برنج در لا به لای نخلستان‌های قصرقند در جنوب سیستان و بلوچستان سرسبزی و زیبایی خاصی به طبیعت این منطقه گرمسیری کشور بخشیده است. در این شهرستان بیش از ۱۰ رقم برنج کاشت می‌شود که مهترین ارقام آن شامل رقم‌های محلی از قبیل بوتو، صدری چانپا، ارقام اصلاح شده از قبیل شفق، شیروی، ندا، نعمت، کادوس، فجر و ارقام وارد شده از کشور پاکستان از قبیل بازمتی و هیر است. منابع تامین آب شالیزار‌های قصرقند ۱۰۰ درصد از قنات است و بیش از ۳ هزار نفر از کشاورزان این منطقه به شالیکاری مشغول هستند.

جزیره قشم، نگین زیبای خلیج فارس مجموعه‌ای از سواحل صخره‌ای، ماسه‌ای و شنی و گلی را در خود جای داده است. جزیره قشم بزرگترین جزیره غیر مستقل جهان، دو برابر و نیم جزیره بحرین، وسعت دارد. جنگل‌های حرا پوشیده از گونه‌ای مانگرو با دو هزار کیلومتر مربع مساحت، بیشترین پوشش گیاهی قشم را تشکیل می‌دهند. تنگه چاه‌کوه، غار‌های خربس، دره ستارگان قشم، روستای کاسه سلخ، روستای شیب دراز و جزایر ناز از دیگر مقاصد طبیعی قشم محسوب می‌شوند. قلعه پرتغالی‌های قشم، مقبره بی‌بی مریم و گورستان تاریخی تم سنتی از جاذبه‌های تاریخی قشم هستند و از تاریخ کهن آن نشان دارند. همچنین آب‌انبار بی‌بی در داخل شهر قشم و سد گوران در قسمت غربی جزیره از دیگر نقاط دیدنی قشم محسوب می‌شوند که برای علاقه‌مندان به تاریخ و معماری مناسب هستند.

کندوان یکی از شگفت‌انگیزترین روستا‌های صخره‌ای ایران و جهان و از جا‌های دیدنی استان آذربایجان شرقی که در دل صخره‌های کله قندی جای گرفته است و به روستای کله قندی نیز شناخته می‌شود. این روستای ییلاقی و تاریخی، در پای دامنه‌های کوه آتشفشانی سهند و در کنار رودخانه کندوان قرار دارد. روستای کندوان در اردیبهشت ۱۳۷۶ در فهرست میراث ملی کشور به ثبت رسیده است. از ویژگی‌های دیگر این روستا، که آن را در میان روستا‌های معروف صخره‌ای جهان مانند «گورمه» ترکیه و «داکوتای» آمریکا زبانزد کرده، جریان زندگی در آن است. در حالی که این روستا‌ها متروکه و خالی از سکنه هستند؛ مردمان کندوان همچنان به مانند گذشته در داخل خانه‌های سنگی که درون صخره‌ها کنده‌اند، زندگی می‌کنند؛ به همین علت، کندوان یکی از نمونه‌های زنده معماری صخره‌ای و در حال سکونت دنیا محسوب می‌شود.