آخرین خبر‌ها از سینما در روزی که گذشت

«گیج گاه» پروانه نمایش گرفت

شورای پروانه نمایش فیلم های سینمایی در جلسه اخیر خود با صدور پروانه نمایش یک فیلم سینمایی موافقت کرد.

طی این جلسه فیلم «گیج گاه » به تهیه کنندگی میر ولی الله مدنی و کارگردانی عادل تبریزی پروانه نمایش گرفت.

مراحل فنی «لیپار» به‌زودی به پایان می‌رسد/ دورخیز برای «فجر ۳۹»

فیلم سینمایی «لیپار» به کارگردانی حسین ریگی و تهیه‌کنندگی سعید خانی که از فیلم‌های متقاضی سی و نهمین جشنواره فیلم فجر است، این روزها در حال پشت سر گذاشتن آخرین مراحل فنی و ساخت موسیقی متن است.

ساخت موسیقی «لیپار» توسط مسعود سخاوت دوست آغاز شده است و امین شریفی صداگذاری این فیلم سینمایی را بر عهده دارد.

«لیپار» اولین فیلم بلند داستانی حسین ریگی است که فیلمنامه این اثر توسط خود او و حسام فرهمندجو به نگارش درآمده است.

مهران احمدی، بهناز جعفری، هومن برق‌نورد، امین میری، آرزو تاجدینی، یگانه سروری مقدم، فرشته انصاری، نصیر برهان‌زهی بازیگران این فیلم سینمایی هستند.

همچنین در این فیلم محمد دستواره نارویی، مهدی دین محمدپور، مهران داروزائی، عرشیا سروری مقدم و فاطمه سالاری که همگی از نوجوانان بومی استان سیستان و بلوچستان هستند، پس از گذراندن تست بازیگری از میان ۴۰۰ متقاضی برای ایفای نقش در نقش‌های اصلی فیلم انتخاب شدند و برای اولین بار مقابل دوربین مسعود امینی تیرانی به ایفای نقش پرداختند.

فیلم «لیپار» با مشارکت بنیاد سینمایی فارابی و حمایت استانداری سیستان و بلوچستان و منطقه آزاد چابهار ساخته شده است و تصویرگر چهره‌ای متفاوت و با طراوت از استان سیستان و بلوچستان است.

در خلاصه داستان «لیپار» آمده است: «می‌خوام قبل از مرگم یک بار دیگه همه فیلم‌هایی که دوست دارم رو ببینم!»

نشریه ورایتی، با انتشار فهرستی از فیلم‌هایی که از بیشترین شانش برای دریافت جایزه اسکار بین‌المللی ۲۰۲۱ برخوردار هستند فیلم «دور دیگر» از دانمارک را در ردیف اول جای داد و برای «خورشید» نیز جایگاه هشتم را قایل شد.

منتقدان ورایتی به تازگی «خورشید» را در ردیف ۱۰ فیلم دوم از نظر داشتن شانس برای گلدن گلوب جای داده بودند.

فهرست منتشر شده توسط ورایتی چنین است:

۱. «دور دیگر» ساخته توماس وینتربرگ از دانمارک / این کشور ۱۲ بار نامزدی اسکار را کسب کرده، ۳ بار آن را برده و ۵۷ فیلم تاکنون به اسکار معرفی کرده است.

۲. «من دیگر اینجا نخواهم بود» ساخته فرناندو فریاس از مکزیک

۳. «دو نفر از ما» ساخته فیلیپو منگتی از فرانسه / این کشور تاکنون ۴۰ بار نامزدی اسکار را کسب کرده، ۱۲ بار جایزه اسکار را برده و ۶۶ بار در رقابت اسکار حضور داشته است.

۴. «خواهر کوچک من» ساخته استفانی چوآت و ورونیک ریموند از سوییس / این کشور ۵ بار نامزد اسکار شده، ۲ بار این جایزه را برده و ۴۷ فیلم تاکنون به اسکار معرفی کرده است.

۵. «شب پادشاهان» ساخته فیلیپ لاکوته از ساحل عاج

۶. «رقفای عزیز» ساخته آن دری کونچالفسکی از روسیه / این کشور ۷ بار نامزدی اسکار را کسب کرده و یک بار برده است. در مجموع روسیه ۲۷ بار در اسکار حضور داشته است.

۷. «کجا بودی آیدا؟» ساخته جاسمیلا زبانیک از بوسنی و هرزگوین / این کشور یک بار نامزد اسکار شده، یک بار جایزه برده و تاکنون ۱۹ بار در این رقابت شرکت کرده است.

۸. «یک خروشید» ساخته چانگ مونگ-هونگ از تایوان

۹. «خورشید» ساخته مجید مجیدی از ایران / با ۳ بار نامزدی اسکار، ۲ بار برد جایزه اسکار و معرفی ۲۵ فیلم تاکنون به اسکار

۱۰. «شارلاتان» ساخته آگنسکا هالند از جمهوری چک / این کشور ۳ بار نامزدی اسکار را کسب کرده، یک بار این جایزه را برده و تاکنون ۲۶ بار فیلمی به اسکار معرفی کرده است.

برگزیدگان بخش مسابقه داستانی جشنواره «فیلم عمار» معرفی شدند

در هشتمین ویژه ‌برنامه تلویزیونی یازدهمین جشنواره مردمی فیلم عمار که از شبکه افق روی آنتن رفت، برگزیدگان بخش مسابقه «داستانی» معرفی و تقدیر شدند.

در هشتمین ویژه برنامه تلویزیونی یازدهمین جشنواره مردمی فیلم عمار که از شبکه افق روی آنتن رفت، برگزیدگان بخش مسابقه «داستانی» معرفی و تقدیر شدند.

در ابتدای این ویژه برنامه، بعد از پخش کلیپ قرائت قرآن توسط یکی از شهدای مدافع حرم لبنانی، نادر طالب زاده دبیر جشنواره مردمی فیلم عمار در بخش میز نقد که با حضور امیر سجاد حسینی، کارگردان فیلم داستانی «دیپورت» برگزار شد، در سخنانی گفت: فیلم داستانی «دیپورت» اثر خیلی خوبی بود. موضوع آن هم بسیار خاص و جالب بود. ما برادران مهاجر افغانستانی زیادی در داخل کشور داریم. قصه «دیپورت» ماجرای ائتلاف یک رزمنده افغانستانی و یک رزمنده ایرانی است. این اثر بسیار خوش ساختی است و از گرافیک خیلی خوبی هم برخوردار است. در واقع اصل کار نشان می‌دهد که کارگردان فیلمسازی حرفه‌ای است و نگاه سینمایی خوبی دارد.

امیر سجاد حسینی کارگردان فیلم داستانی «دیپورت» نیز در سخنانی گفت: در ابتدا کمی به جشنواره عمار نقد دارم. مساله من به عنوان یک فیلمساز این است که گرافیک یک کار باید درست و اصولی باشد و اینکه صرفاً یک دوربین به دست بگیریم و هرچه را دیدیم فیلم کنیم درست نیست. زیرا کار باید به قالب‌ها و فضاهای سینمایی نزدیک باشد.

وی افزود: البته این روایت که باید اول به سوژه پرداخت و مسائل فنی در مرحله بعد است نیز درست است ولی این موضوع برای فیلم اولی‌ها است و امثال من فیلمساز باید تکنیک را به خوبی در کار و آثار خود رعایت کنیم. نکته دیگر اینکه یک فضایی ایجاد شده و تا آثار کسی در جشنواره عمار پذیرفته می‌شود می‌گویند فلانی ارزشی است و از حمایت‌های فراوانی برخوردار است. در صورتی که ماجرا اینگونه نیست و انگار ما باید بیایم ثابت کنیم که اینگونه نیست.

طالب زاده در بخش دیگری از سخنانش گفت: سکانس به سکانس فیلم داستانی «دیپورت» زیبا و قشنگ بود. شخصیت‌های ابوذر و مصطفی خیلی خوب از آب درآمده بود. بازی بازیگران این فیلم هم واقعاً خیلی خوب بود.

سجاد حسینی نیز در سخنانی اظهار کرد: فیلم من درباره مهاجران افغانستانی است که در نهایت به سمت این می‌روند که مدافع حرم شوند. مساله من این بود که در این فیلم بچه مسلمان حزب الهی را قوی نشان بدهم و حوزه عقلانیت و احساس او را به تصویر کشیدم. من همیشه نسبت به شخصیت چریک، به عنوان کسی که سنگر و جای مشخصی ندارد و همیشه در حال مبارزه است، علاقه و حساس بودم.

وی در بخش دیگری از سخنانش بیان کرد: از مرکز آفرینش‌های بسیج و آقای زیبایی‌نژاد هم تشکر می‌کنم زیرا بسیار با ما همراهی و همکاری کردند. این فیلم آن‌قدر برای ما مهم بود که برای ثانیه به ثانیه آن موسیقی ساختیم. از طرف دیگر به دلیل اینکه موضوع اثر، ملی بود بسیاری از بچه‌ها بدون گرفتن هزینه به صورت رایگان کار کردند.

طالب زاده نیز در سخنانی خطاب به سجاد حسینی گفت: کار شما معرف شما است. گرافیک و لوکیشن و جزئیات فیلم، معرف کارگردان است. جشنواره مردمی فیلم عمار هم برای معرفی این قبیل کارها است. بخش مستند در جشنواره خوب بوده است ولی بخش داستانی هنوز جای کار دارد و باید برای آن دوره‌های آموزشی برگزار کنیم.

سجاد حسینی در پایان صحبت‌های خود گفت: مهم‌ترین دلیلی که این فیلم را تولید کردم به خاطر آخرین اثر برادران محمودی بود. در واقع خواستم نشان بدهم نگاه من به مهاجران افغانستانی با او تفاوت دارد و سعی کردم که همانند او فیلم نسازم. ملت و بچه‌های افغانستان گره‌های ناگسستنی با مردم ایران دارند.

اگر این ظلم‌ها گفته نشود، آیا این مردم طرفدار انقلاب می‌مانند

بعد از پخش تیزر فیلم داستانی «فضابازی» به کارگردانی یوسف سبحانی، در بخش بعدی میز نقد ویژه برنامه جشنواره عمار، سیامک مختاری، کارگردان مستند «قزل قیه» در ارتباطی تلفنی درباره نام اثرش توضیح داد: نام این فیلم، «قزل قیه» به معنی سنگ طلا است، این اسم در واقع اشاره به معدن مرمر است که مردم محلی از قدیم آن را بخاطر ارزش زیادش، به اسم «قزل قیه» یا سنگ طلا می‌نامند.

وی درباره ماجرای ساخت مستندش ادامه داد: ما دنبال معرفی پتانسیل‌های کردستان برای درآمدزایی بودیم که در این حین، متوجه معادن قروه شدیم که احتمالاً خیلی از مردم نمی‌دانند که اینها چه قدر گران و ارزشمند هستند. وقتی وارد منطقه شدیم متوجه شدیم مردم از معدنی حرف می‌زنند که برای اولین بار در ایران، سند ۶ دانگ آن به اسم شخصی خورده است. این موضوع برای من تعجب‌برانیگز بود چرا که معادن جزو انفال هستند و نمی‌توان آن را به افراد واگذار کرد. متوجه شدیم ستاد اجرایی امام هم در این مسئله، نقش دارد. در جریان واگذاری این معدن، یک روند پیچیده و حتی در جایی خطرناک و به ضرر مردم صورت گرفته است. یعنی جان عده‌ای در این جریان به خطر افتاده و تخلفات سلسله‌واری در جریان این واگذاری و صدور غیرقانونی سند ۶ دانگ معدن رخ داده است.

طالب زاده نیز درسخنانی درباره این کار گفت: این اثر، یک کار قوی است. ما نیاز داریم که چنین حرف‌هایی گفته شود و درباره جاهایی مثل ستاد اجرایی امام که فعالیت‌های خوب زیادی هم دارد، انتقاد نیز داشته باشیم، آن زمان قدیم بود که می‌گفتند درباره خیلی مسائل، نباید حرفی زد. مسئله‌ای که اقای مختاری روایت می‌کند این است مردم محلی سوژه این مستند، با وجود داشتن یک معدن ارزشمند در کنارشان، فقیرتر شدند.

مختاری در سخنانی دیگر توضیح داد: ما در این مستند شاهدیم که از این معادن ارزشمند غیر از یک حقوق اندک دولتی به مردم نفعی نمی‌رسد و منافع اصلی این معادن به جیب چند سرمایه‌دار می‌رسد و این پول را هم آنها به دلار تبدیل و به خارج از کشور می‌برند. یعنی هیچ اتفاقی که به نفع مردم و کشور در اینجا رخ نمی‌دهد. ما در این مستند، با مردمی مواجه هستیم که مرزنشینان ما و قشر متوسط به پایین هستند همچنان انقلاب را دوست دارند ولی ظلم‌هایی صورت می‌گیرد، اگر این ظلم‌ها گفته نشود، آیا این مردم طرفدار انقلاب می‌مانند.

مستندی که یک روزه تصویربرداری شد

حسین دارابی، کارگردان فیلم داستانی «پرستار» نیز در بخش بعدی میزنقد ویژه برنامه جشنواره عمار در سخنانی گفت: این کار را در اوایل شیوع کرونا که فضای مردم نسبت به این بیماری گنگ بود، ساختیم. به خودمان می‌گفتیم در این فضا چه کار می‌توانیم بکنیم. عوامل جشنواره عمار، یک جلسه‌ای با پزشکان و مسئولان ستاد کرونا گذاشتند که ما هم حضور داشتیم. بعد از آن ما به ایده این فیلم رسیدیم.

طالب‌زاده نیز در سخنانی با اشاره به انسانی بودن موضوع فیلم داستانی «پرستار» بیان کرد: بچه‌های فیلمساز، مهم‌تر از فیلمشان، خودشان و شخصیت‌های آنها است، به همین دلیل هم بهترین کار درباره نشان دادن این فیلمسازها به نظرم این است که فیلم و فیلمساز هر دو با هم دیده بشود.

دارابی با اشاره به سوژه فیلمش که یک پرستار است، عنوان کرد: برای تولید این فیلم، به سختی توانستیم یک بیمارستان خالی را پیدا کنیم، آن هم بیمارستانی بود که بخشی از آن در دست تعمیر بود. آنجا کار را یک روزه تصویربرداری کردیم چون از نظر مالی هم نمی‌توانستیم زیاد هزینه کنیم. ولی این کار بعد از پخش، خیلی خوب دیده شد. ما می‌خواستیم بگوییم در طبقات بالاتر هم گذشت و انسان دوستی هم جریان دارد.

در بخش بعدی این ویژه برنامه، برگزیدگان بخش مسابقه داستانی معرفی و تقدیر شدند. هوشنگ توکلی که به نمایندگی از هیات داوران بخش مسابقه «داستانی» در استودیوی برنامه حاضر شده بود، در سخنانی کوتاه درباره آثار این بخش توضیح داد: آثار امسال، بسیار پربار بود. کارها، خیلی نزدیک به همدیگر بود و در جریان داوری، ساعت‌ها طول می‌کشید که انتخاب کنیم که کدام آثار برگزیده شوند. راجع به هر اثری که می‌خواستیم حرف بزنیم، کار باکیفیتی بود.

بنابرین گزارش، هیات داوران بخش «داستانی» متشکل از هوشنگ توکلی، حامد بامروت نژاد، سعید مستغاثی، داود مرادیان و سیدناصر هاشم زاده در بخش «داستانی کوتاه» ضمن تقدیر از اثر «اژدها لازم می‌شود» به کارگردانی سامان غنائمی و اثر «تاول» به کارگردانی محمد اسفندیاری لوح افتخار این بخش را به اثر «پیشکش» به کارگردانی سجاد معارفی و اثر «جبران می کنم» به کارگردانی جمال احمدی اهدا کرد. همچنین فانوس این بخش به اثر «پرستار» به کارگردانی حسین دارابی اهدا شد. همچنین داوران در این بخش لوح افتخار دستاوردهای فنی و هنری را برای جلوه‌های ویژه اثر «فضابازی» به «روزبه شمشیری» اهدا کرد.

در بخش داستانی نیمه بلند و بلند نیز هیات داوران ضمن تقدیر از اثر «سوزگلاویژ» به کارگردانی یاسمن نصرتی و اثر «دختر الهام» به کارگردانی دانش اقباشاوی لوح افتخار این بخش را به دلیل «داشتن ایده‌ای جذاب» به فیلمنامه اثر «سه سپیده» به نویسندگی علی حسن زاده اهدا کرد. همچنین داوران فانوس این بخش را به اثر «دیپورت» به کارگردانی امیر سجاد حسینی اهدا کرد. درضمن در بخش قاب اول نیز ضمن تقدیر از اثر «الرد القاسم» به کارگردانی محمدامین عامری فلیحی لوح افتخار این بخش به اثر «لیاخوف» به کارگردانی امیرعلی مروج اهدا شد.

جوایز این بخش توسط مادر شهید حسین غلام کبیری امضا شده بود، امسال به دلیل کرونا و لزوم رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی، خانواده شهدا در جشنواره حضور نداشتند.

سجاد معارفی، کارگردان فیلم «پیشکش» در سخنانی کوتاه بعد از گرفتن جایزه اظهار داشت: من خواهش می‌کنم از بچه‌های جریان سینمای انقلاب اسلامی، که همان قدر که اندیشه مهم است و به آن اهمیت می‌دهند، علم سینما هم مهم است و باید در این زمینه هم بیشتر تمرکز کنیم.

علی حسن‌زاده نیز بعد از دریافت جایزه خود گفت: فیلمی که بنده نویسنده آن بودم درباره حوادث انقلاب در اردبیل است. در این منطقه ما یک اتفاقی افتاده است که در تاریخ انقلاب بی‌نظیر است، اهالی روستایی در زمان انقلاب، یک عزاداری برگزار می‌کنند که این مراسم به تظاهراتی علیه رژیم پهلوی تبدیل می‌شود که در جریان آن با حمله ژاندارمری و عوامل شاه، تعدادی از این روستایی‌ها شهید و زخمی می‌شوند.

در بخش بعدی این ویژه برنامه، با معرفی کتاب «لذت سادگی» که خاطرات اکران‌کنندگان جشنواره مردمی فیلم عمار را روایت می‌کند و همچنین بعد از پخش کلیپی درباره شهید سیاح طاهری، از محمد مردی، اکران کننده مردمی جشنواره عمار در قم با اهدای تندیس شهید سیاح تقدیر شد. این تندیس هر دوره، به یکی از اکران کنندگان فعال جشنواره در شهر قم اهدا می‌شود.

مردی در سخنانی بعد از دریافت تندیس شهید سیاح گفت: بنده به عنوان نماینده و کوچک‌ترین عضو اکران کنندگان مردمی جشنواره عمار در اینجا هستم، من این تندیس را به نمایندگی از اکران کنندگان به مادر شهید زین‌الدین اهدا می‌کنم. پله پرش اکران‌های مردمی عمار در قم دوره هفتم بود که مادر شهید زین‌الدین علی‌رغم بیماری‌شان در جریان افتتاحیه ما حضور داشتند و بعد از آن پیگیر کارهای جشنواره بودند.