مشکل دائمی خشونت تسلیحاتی در آمریکا
خبرگزاری میزان – فرد مسلحی روز شنبه گذشته در یک فروشگاه در فلوریدا تیراندازی کرد و سه نفر را در محل به قتل رساند؛ «واترز»، رئیس پلیس شهر جکسونویل آن را به عنوان جنایتی با انگیزه نژادی توصیف کرد.
هر سه قربانی سیاهپوست آمریکایی هستند و عامل حادثه یک مرد سفیدپوست در اوایل ۲۰ سالگی بود که یک تفنگ دستی و یک تفنگ به سبک AR داشت.
قبل از اینکه نیروهای پلیس بتوانند او را دستگیر کنند، خود را کشت؛ این حادثه پس از آن رخ داد که تیرانداز قصد داشت وارد محوطه دانشگاه «ادوارد واترز»، دانشگاهی تاریخی سیاهپوستان شود، اما از ورود او جلوگیری شد.
به گزارش «ووکس»، کلانتر «واترز» نوشتههای به جا مانده از تیرانداز را توصیف کرد که «ایدئولوژی نفرت انگیز» را تشریح میکرد و اداره تحقیقات فدرال آمریکا در حال بررسی این حادثه به عنوان جنایت ناشی از نفرت است.
بخشی از روند حملات با انگیزه نژادی
از نظر فنی، این رویداد به عنوان یک تیراندازی جمعی نیست؛ آرشیو خشونت با اسلحه، تیراندازی جمعی را به عنوان حادثهای که طی آن ۴ نفر یا بیشتر هدف قرار گیرند تعریف میکند.
اما این تیراندازی قابل توجه است، زیرا بخشی از روند حملات با انگیزه نژادی است که اخیرا در مکانهایی مانند بوفالو، آتلانتا، چارلستون و لس آنجلس و شهرهای دیگر رخ داده است.
حادثه جکسونویل در همان روزی روی داد که یک تیراندازی دیگر رخ داد و در آن دستکم ۸ نفر در نزدیکی بوستون زخمی شدند؛ ۲ مظنون در پی این تیراندازی دستگیر شدند.
از ابتدای سال جاری میلادی تاکنون ۴۷۳ تیراندازی جمعی در آمریکا رخ داده است.
خشونت تسلیحاتی؛ مشکل منحصر به فرد آمریکا
هیچ کشور پردرآمد دیگری در جهان تا این حد از تلفات ناشی از خشونت با اسلحه رنج نبرده است؛ هر روز ۱۲۰ آمریکایی در اثر خشونت تسلیحاتی جان خود را از دست میدهند که شامل خودکشی و قتل میشود که به طور متوسط بیش از ۴۳ هزار نفر در سال است.
از سال ۲۰۰۹، به طور متوسط سالانه ۱۹ تیراندازی رخ داده است که در آن دستکم ۴ نفر کشته شدهاند؛ نرخ قتل با اسلحه در آمریکا ۲۶ برابر سایر کشورهای پردرآمد است و میزان خودکشی با اسلحه ۱۲ برابر بیشتر است.
مخالفان کنترل اسلحه معمولا اپیدمی خشونت با اسلحه در آمریکا را به عنوان نشانهای از یک بحران گستردهتر بهداشت روانی میدانند، اما هر کشوری افرادی با مشکلات روانی و افراطی دارد.
این مشکلات منحصر به فرد نیستند، اما آنچه منحصر به فرد است، دیدگاه گسترده آمریکا در مورد مالکیت غیرنظامی اسلحه است که از زمان تأسیس این کشور در سیاست، فرهنگ، و قانون ریشه دوانده است، و روند سیاسی که تاکنون ثابت شده است قادر به تغییر این هنجار نیست.
«دیوید یامان»، استاد دانشگاه «ویک فارست» که فرهنگ اسلحه آمریکا را مطالعه میکند، گفت: آمریکا از این نظر منحصر به فرد است که سلاحها همیشه وجود داشته است، مالکیت اسلحه غیرنظامی گستردهای وجود دارد و دولت ادعای انحصار بیشتری بر روی آنها نکرده است.
سال گذشته، کنگره برای نخستین بار در ۳۰ سال گذشته به توافقی در مورد اصلاح محدود اسلحه دست یافت، اما تیراندازیهای اخیر نشان میدهد که چرا این اصلاحات محدود، تیراندازیهای جمعی را متوقف نمیکند و اینکه چقدر خشونت با اسلحه در آمریکا وجود دارد.
تسلیحات بیشتر به معنای قتلهای بیشتر
سلاحهای زیادی در دست شهروندان آمریکایی وجود دارد و اسلحه بیشتر به معنای مرگ و میر بیشتر با اسلحه است.
برآورد تعداد سلاحهای خصوصی در آمریکا دشوار است، زیرا هیچ پایگاه دادهای در سراسر این کشور وجود ندارد که مردم در آن ثبت نام کنند که آیا اسلحه دارند یا نه و در غیاب قوانین قوی فدرال برای قاچاق اسلحه، بازار سیاه پر رونقی برای آنها وجود دارد.
یک برآورد از «Small Arms Survey»، یک پروژه تحقیقاتی مستقر در سوئیس، نشان داد که حدود ۳۹۰ میلیون اسلحه در آمریکا طی سال ۲۰۱۸ در گردش بوده است یا حدود ۱۲۰.۵ اسلحه گرم به ازای هر ۱۰۰ ساکن.
این تعداد احتمالاً در سالهای پس از آن افزایش یافته است، با توجه به اینکه از هر ۵ خانوار یک نفر در طول همهگیری اسلحه خریده است.
اما حتی بدون در نظر گرفتن این افزایش، مالکیت اسلحه آمریکا همچنان بسیار بالاتر از هر کشور دیگری است.
سلاحهای آمریکایی در اقلیت کوچکی از خانوادهها متمرکز شدهاند؛ طبق مطالعه دانشگاه هاروارد و نورث ایسترن در سال ۲۰۱۶، تنها ۳ درصد از جمعیت صاحب حدود نیمی از اسلحههای این کشور هستند و به آنها «سوپر مالک» اسلحه میگویند که هر کدام به طور متوسط ۱۷ اسلحه دارند.
موسسه نظرسنجی «گالوپ»، با استفاده از روشی متفاوت، دریافت که ۴۲ درصد از خانوادههای آمریکایی در سال ۲۰۲۱ به طور کلی صاحب اسلحه بودند.
ارتباط بین مرگ با اسلحه و مالکیت اسلحه بسیار قویتر از ارتباط بین خشونت و مسائل مربوط به سلامت روان است.
بر اساس مطالعهای از «جفری سوانسون»، استاد دانشگاه دوک، که سیاستهای کاهش خشونت با اسلحه را بررسی میکند، اگر درمان همه اختلالات اسکیزوفرنی، دوقطبی و افسردگی امکان پذیر بود، جرایم خشونت آمیز در آمریکا تنها ۴ درصد کاهش مییافت.
انتهای پیام/