تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۲۸۸

[video src="https://www.mizan.news/wp-content/uploads/2022/01/01"]

وَمَا مَنَعَنَآ أَن نُّرۡسِلَ بِٱلۡأٓیَٰتِ إِلَّآ أَن کَذَّبَ بِهَا ٱلۡأَوَّلُونَۚ وَءَاتَیۡنَا ثَمُودَ ٱلنَّاقَةَ مُبۡصِرَةٗ فَظَلَمُواْ بِهَاۚ وَمَا نُرۡسِلُ بِٱلۡأٓیَٰتِ إِلَّا تَخۡوِیفٗا ۵۹
و ما را از فرستادن آیات و معجزات (دلخواه آنان) جز تکذیب پیشینیان چیزى مانع نبود، و به ثمود (قوم صالح) آن ناقه را که آیتى روشن بود (و همه مشاهده کردند) بدادیم، اما دربارۀ آن ظلم کردند (و ناقه را پى نمودند)، و ما معجزات و آیات را جز براى آنکه (مردم از خدا) بترسند (و هدایت شوند) نمى فرستیم

وَإِذۡ قُلۡنَا لَکَ إِنَّ رَبَّکَ أَحَاطَ بِٱلنَّاسِۚ وَمَا جَعَلۡنَا ٱلرُّءۡیَا ٱلَّتِیٓ أَرَیۡنَٰکَ إِلَّا فِتۡنَةٗ لِّلنَّاسِ وَٱلشَّجَرَةَ ٱلۡمَلۡعُونَةَ فِی ٱلۡقُرۡءَانِۚ وَنُخَوِّفُهُمۡ فَمَا یَزِیدُهُمۡ إِلَّا طُغۡیَٰنٗا کَبِیرٗا ۶۰
و (اى رسول ما، به یاد آر) وقتى که به تو گفتیم خدا البته به (همۀ افعال و افکار) مردم محیط است، و ما رؤیایى را که به تو ارائه دادیم و درختى را که به لعن در قرآن یاد شده (درخت نژاد بنى امیه و همۀ ظالمان عالم) قرار ندادیم جز براى آزمایش و امتحان مردم و ما آن‌ها را مى ترسانیم و لیکن آیات بر آن‌ها (از فرط شقاوت) جز طغیان بزرگ چیزى نیفزاید

وَإِذۡ قُلۡنَا لِلۡمَلَـٰٓئِکَةِ ٱسۡجُدُواْ لِأٓدَمَ فَسَجَدُوٓاْ إِلَّآ إِبۡلِیسَ قَالَ ءَأَسۡجُدُ لِمَنۡ خَلَقۡتَ طِینٗا ۶۱
و (یاد آر) وقتى که فرشتگان را امر به سجدۀ آدم کردیم پس همه سجده کردند جز شیطان که گفت: آیا من سجده به آدمى که از گل آفریدى فرود آرم؟!

قَالَ أَرَءَیۡتَکَ هَٰذَا ٱلَّذِی کَرَّمۡتَ عَلَیَّ لَئِنۡ أَخَّرۡتَنِ إِلَىٰ یَوۡمِ ٱلۡقِیَٰمَةِ لَأَحۡتَنِکَنَّ ذُرِّیَّتَهُۥٓ إِلَّا قَلِیلٗا ۶۲
گفت: با من بگو آیا این آدم خاکى را بر من فضیلت و برترى دادى؟ (اى خدا) اگر اجل مرا تا قیامت به تأخیر افکنى به جز قلیلى (چون معصومین و خواص مؤمنین) همۀ اولاد آدم را مهار مى کنم (و به دار هلاک مى کشانم)

قَالَ ٱذۡهَبۡ فَمَن تَبِعَکَ مِنۡهُمۡ فَإِنَّ جَهَنَّمَ جَزَآؤُکُمۡ جَزَآءٗ مَّوۡفُورٗا ۶۳
خدا به شیطان گفت: برو که هر کس از اولاد آدم پیرو تو گردد با تو به دوزخ که پاداش کامل شماست کیفر خواهد شد

وَٱسۡتَفۡزِزۡ مَنِ ٱسۡتَطَعۡتَ مِنۡهُم بِصَوۡتِکَ وَأَجۡلِبۡ عَلَیۡهِم بِخَیۡلِکَ وَرَجِلِکَ وَشَارِکۡهُمۡ فِی ٱلۡأَمۡوَٰلِ وَٱلۡأَوۡلَٰدِ وَعِدۡهُمۡۚ وَمَا یَعِدُهُمُ ٱلشَّیۡطَٰنُ إِلَّا غُرُورًا ۶۴
(برو) و هر که را توانستى با آواز خود تحریک کن و به لغزش افکن، و با جملۀ لشکر سوار و پیاده ات بر آن‌ها بتاز و در اموال و اولاد هم با ایشان شریک شو و به آن‌ها وعده (هاى دروغ و فریبنده) بده، و (اى بندگان بدانید که) وعدۀ شیطان چیزى جز غرور و فریب نخواهد بود

إِنَّ عِبَادِی لَیۡسَ لَکَ عَلَیۡهِمۡ سُلۡطَٰنٞۚ وَکَفَىٰ بِرَبِّکَ وَکِیلٗا ۶۵
همانا تو را بر بندگان (خاص) من تسلط نیست و تنها محافظت و نگهبانى خداى تو (اى رسول، از شیطان آن‌ها را) کافى است

رَّبُّکُمُ ٱلَّذِی یُزۡجِی لَکُمُ ٱلۡفُلۡکَ فِی ٱلۡبَحۡرِ لِتَبۡتَغُواْ مِن فَضۡلِهِۦٓۚ إِنَّهُۥ کَانَ بِکُمۡ رَحِیمٗا ۶۶
پروردگار شما همان است که به دریا براى شما کشتى‌ها را به حرکت مى آورد تا از فضل خدا (یعنى روزى) طلبید، که او دربارۀ شما بسیار مهربان است