تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۱۵۸

[video src="https://www.mizan.news/wp-content/uploads/2022/01/01"]

وَٱلۡبَلَدُ ٱلطَّیِّبُ یَخۡرُجُ نَبَاتُهُۥ بِإِذۡنِ رَبِّهِۦۖ وَٱلَّذِی خَبُثَ لَا یَخۡرُجُ إِلَّا نَکِدٗاۚ کَذَٰلِکَ نُصَرِّفُ ٱلۡأٓیَٰتِ لِقَوۡمٖ یَشۡکُرُونَ ۵۸
زمین پاک نیکو گیاهش به اذن خدایش (نیکو) بر آید، و از زمین خشنِ ناپاک بیرون نیاید جز گیاه اندک و کم ثمر این گونه ما آیات (قدرت) را به هر بیان توضیح مى دهیم براى قومى که شکر خدا به جاى آرند

لَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ فَقَالَ یَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَکُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَیۡرُهُۥٓ إِنِّیٓ أَخَافُ عَلَیۡکُمۡ عَذَابَ یَوۡمٍ عَظِیمٖ ۵۹
همانا نوح را به قومش فرستادیم، گفت: اى قوم، خداى یکتا را پرستید که جز او شما را خدایى نیست، من بر شما از عذاب روزى بزرگ (یعنى قیامت) مى ترسم

قَالَ ٱلۡمَلَأُ مِن قَوۡمِهِۦٓ إِنَّا لَنَرَىٰکَ فِی ضَلَٰلٖ مُّبِینٖ ۶۰
مهتران قومش گفتند که ما تو را در گمراهى آشکارى مى بینیم

قَالَ یَٰقَوۡمِ لَیۡسَ بِی ضَلَٰلَةٞ وَلَٰکِنِّی رَسُولٞ مِّن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِینَ ۶۱
نوح گفت: اى قوم، من اصلا در گمراهى نیستم لیکن من رسولى از سوى رب العالمینم

أُبَلِّغُکُمۡ رِسَٰلَٰتِ رَبِّی وَأَنصَحُ لَکُمۡ وَأَعۡلَمُ مِنَ ٱللَّهِ مَا لَا تَعۡلَمُونَ ۶۲
پیغام خدایم را به شما مى رسانم و به شما نصیحت و خیرخواهى مى کنم و از سوى خدا به امورى آگاهم (مانند قیامت و حساب و کیفر اعمال) که شما آگاه نیستید

أَوَعَجِبۡتُمۡ أَن جَآءَکُمۡ ذِکۡرٞ مِّن رَّبِّکُمۡ عَلَىٰ رَجُلٖ مِّنکُمۡ لِیُنذِرَکُمۡ وَلِتَتَّقُواْ وَلَعَلَّکُمۡ تُرۡحَمُونَ ۶۳
آیا تعجب کرده و در نظر شما شگفت انگیز است که مردى از خودتان از جانب خدا به یادآورى شما فرستاده شده تا مگر شما را (از عذاب قیامت) بترساند و تا پرهیزکار شوید و باشد که مورد لطف خدا گردید؟

فَکَذَّبُوهُ فَأَنجَیۡنَٰهُ وَٱلَّذِینَ مَعَهُۥ فِی ٱلۡفُلۡکِ وَأَغۡرَقۡنَا ٱلَّذِینَ کَذَّبُواْ بِـَٔایَٰتِنَآۚ إِنَّهُمۡ کَانُواْ قَوۡمًا عَمِینَ ۶۴
پس آن رسول را تکذیب کردند، ما هم او و پیروانش را که با او در کشتى بودند نجات بخشیدیم و آنان را که آیات ما را تکذیب کردند غرق کردیم، که مردمى کوردل بودند

وَإِلَىٰ عَادٍ أَخَاهُمۡ هُودٗاۚ قَالَ یَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَکُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَیۡرُهُۥٓۚ أَفَلَا تَتَّقُونَ ۶۵
و به قوم عاد برادرشان (یعنى مردى از آن قوم) هود را فرستادیم، بدان‌ها گفت: اى قوم، خداى یکتا را پرستید که جز او شما را خدایى نیست، آیا پرهیزکار نمى شوید؟

قَالَ ٱلۡمَلَأُ ٱلَّذِینَ کَفَرُواْ مِن قَوۡمِهِۦٓ إِنَّا لَنَرَىٰکَ فِی سَفَاهَةٖ وَإِنَّا لَنَظُنُّکَ مِنَ ٱلۡکَٰذِبِینَ ۶۶
مهتران قومش که کافر شدند گفتند: ما تو را سفیه و بى خرد مى یابیم و گمان مى کنیم که تو سخت از دروغ گویان باشى

قَالَ یَٰقَوۡمِ لَیۡسَ بِی سَفَاهَةٞ وَلَٰکِنِّی رَسُولٞ مِّن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِینَ ۶۷
پاسخ داد که اى قوم، مرا سفاهتى نیست لیکن من (راستگو و) رسولى از سوى رب العالمینم