مقدم‌دوست: تغییر، مساله آدم‌هاست/ مصطفی زمانی: برخی قوانین در وزارت ارشاد باید بازبینی شود

خبرگزاری میزان - هادی مقدم دوست در ابتدای نشست رسانه‌ای فیلم سینمایی «عطرآلود» گفت: این فیلم برای من یک تجربه جدید از حیث سینما، مضمون، شکل و داستانی که باید آن را می ساختم، بود.

وی درباره حال درونی آدم‌ها در فیلم‌هایش بیان کرد: نمایش حال درونی آدم‌ها و تغییراتشان غیر از اینکه عنصر مهم نمایشی است و موضوعی برای جذابیت است، یک دغدغه مهم برای مخاطب هم هست که در زندگی شاهد این تغییرات باشد. به نظرم موضوع تغییر، مساله آدم‌هاست و دوست دارند این حال درونی و تغییر درونی را هم ببینند.

یوسف منصوری تهیه‌کننده در ادامه درباره شروع کار اظهار کرد: شکل‌گیری کار به یک سال پیش برمی گردد که من و نویسنده با هم گفت‌وگویی‌هایی داشتیم و هادی مقدم‌دوست گزینه ما برای کارگردانی بود.

سینمای مقدم‌دوست انسانی، اخلاقی و درست با نگاهی امیدوار به زندگی است

وی افزود: سینمای هادی مقدم‌دوست ویژگی‌های خود را دارد که اهالی سینما و هنر آن را می‌شناسند. سینمای او انسانی، اخلاقی و درست با نگاهی امیدوار به زندگی است که هم در زیست شخصی و هم در زیست هنری می‌تواند روحیه او را ببینید.

منصوری تاکید کرد: دغدغه این فیلم از علایق خودش هم بود و مسیر به صورت پله پله جلو رفت. از رفقای خود در سازمان سینمایی سوره که جلو آمدند و زمان برای کار گذاشتند، تشکر می‌کنم. مصطفی زمانی هم با جان و دل پای کار آمد. در حقیقت او هر بار که به دفتر می‌آمد، منبعی از انرژی بود و دنیایی را با خود می‌آورد.

باورپذیری نقش‌هایی که بازی می‌کنیم در این فضا سخت است

مصطفی زمانی بازیگر در ادامه نشست ضمن عرض تسلیت به خانواده درگذشتگان چهار ماه اخیر بیان کرد: برخی قوانین در ارشاد باید بازبینی شود، چون فیلمنامه‌هایی که می‌خوانیم دور از واقعیت شده است و معادلش را پیدا نمی‌کنیم . دسترسی مردم به فیلم‌های جهان زیاد است و باورپذیری نقش‌هایی که بازی می‌کنیم، در این فضا سخت است. در فرهنگ خودمان این فیلم‌ها باورپذیر است و من انرژی‌ام را روی این فیلم‌ها گذاشتم.

وی ادامه داد: من با هادی مقدم‌دوست کار نکرده بودم اما گپ و گفت‌های بسیار زدیم و بعد از آن قرارداد بستیم. البته پیش‌تولید برای چند ماه متوقف شد اما من هم کاری را قبول نکردم.

زمانی یادآور شد: فیلمنامه خوب بود اما کمتر کسی را در این حوزه می‌شناسم که شوق زیادی برای فیلمسازی دارد. کار با مقدم‌دوست یکی از بهترین تجربه‌های من بود چون او ابتدا فیلم را می‌سازد و بعد اجرایش می‌کند. به نظرم هادی مقدم‌دوست در فیلم خیلی تاثیر داشت و البته اگر بد هم بود، خودش مسئول است (با خنده)

مگر می‌شود با هادی مقدم‌دوست کار کرد و تنها نوشت

حسین حسنی نویسنده «عطرآلود» درباره اینکه فیلمنامه را به تنهایی نوشته است یا خیر، عنوان کرد: مگر می‌شود با هادی مقدم‌دوست کار کرد و تنها نوشت. من افتخار داشتم با او بنویسم و کار یاد بگیرم و البته زندگی کردن هم از او یاد بگیرم.

وی درباره استفاده از عطر برای یادآوری خاطرات اظهار کرد: تمام تلاش ما این بود کاراکتر اصلی را به گونه‌ای جلوه دهیم که عطر ویژگی اصلی این شخصیت باشد و نمی‌دانم این اتفاق واقعا افتاد یا نه.

نمی‌توان فیلم‌هایی را که قصدش مطالعه درون آدم‌هاست، نفی کرد

تهیه‌کننده «عطر آلود» در ادامه در پاسخ به پرسشی درباره پرداختن به روزمرگی‌ها گفت: ما می‌خواهیم درون آدم‌ها را مطالعه کنیم و اگر مطالعه ما صرفا برای حوادث داغ باشد، کیفیت آن به همان شکل معمول می‌شود. واقعا نمی‌توان فیلم‌هایی را که قصدش مطالعه درون آدم‌هاست، نفی کرد. مگر اینکه این سلیقه ما نباشد. این مدل نگاه گونه‌ای معروف از سینماست و حداقل اینگونه را بپذیریم.

روزبه رایگا فیلمبردار اثر نیز در ادامه درباره همکاری با عوامل سازنده «عطرآلود» بیان کرد: من پیش از این در فیلم «سر به مهر» با عوامل همکاری داشتم و وقتی فیلمنامه را خواندم، فهمیدم این اثر هم به همان شیوه است و خوشحال شدم. درباره تک تک لوکیشن‌ها و نورهایی که قرار بود در صحنه کار شود، بسیار صحبت شد، چراکه فیلمنامه برای ما مثل کتابی بود که همیشه به آن رجوع می‌کردیم. هادی مقدم‌دوست هم مدام فضا را توضیح می‌داد و تشریح می کرد. این باعث می‌شد در دکوپاژ هم چالش داشته باشیم، هم به خوبی پیش رویم.

محمدرضا میرزامحمدی طراح صحنه فیلم درباره سختی طراحی خانه قدیمی و فضای عطرآلود آن بیان کرد: غیر از آیتم‌های همیشگی رنگ و فرم چالش عطر هم بود که چطور عطر را در فیلم حس کنیم. هادی مقدم‌دوست بسیار جزئی‌نگر و خلاق است و جسارت ما را هم بالا برد. ما می‌خواستیم در یک خانه قدیمی عطر جوانی هم ساطع کنیم پس من سعی کردم با توجه به خود فیلمنامه و هماهنگی و رفاقت پشت صحنه با هادی مقدم دوست این کار را انجام دهم.

تهیه‌کننده «عطرآلود» درباره طراحی خانه نیز گفت: شاید کسی نداند آن خانه که خانه علی و عاطفه است، یک خرابه کامل بود که می‌خواستند آن را بکوبند و بسازند و میرزامحمدی به گونه‌ای آن را ساخت و طراحی کرد که همه در پشت صحنه شگفت زده می‌شدند و از طراح صحنه سوال می‌کردند.

می‌دانستم بعد از «یوسف پیامبر» سر هر کاری بروم انگار در یک زمین بازنده وارد شدم

مصطفی زمانی بازیگر فیلم در ادامه درباره شباهت نقش با شخصیت خودش عنوان کرد: من هنوز نتوانستم شخصیت حقیقی‌ام را پیدا کنم. من بیست و چند سالم بود که برای «یوسف پیامبر» رفتم و از همان موقع می‌دانستم سر هر کاری بروم انگار در یک زمین بازنده وارد شدم چون سریال «یوسف پیامبر» کار بزرگی بود، اما برای من یاد گرفتن مهم است و این آن چیزی است که امید برای زندگی می‌دهد.

وی درباره اینکه چطور به این نقش رسیده است گفت: وقتی به این نتیجه رسیدم که می‌شود از مقدم‌دوست یاد گرفت به نوعی به نقش رسیدم. از سوی دیگر نمی‌توان به مرگ فکر کرد و دنیا همان باشد که یک ساعت پیش بوده است. اینکه بگویید به خاطر فرزندم یا خانواده‌ام زندگی می‌کنم، دروغ است چون انسان برای بقا زاییده شده است. من با هادی مقدم‌دوست حرف می‌زدم و گفتم این سه مرحله دارد که اول حق بودن مرگ است و مهربان می‌شوید. دوم نوعی سوءظن و پرخاشگری پیدا می‌کنید و مرحله سوم تسلیم است.

زمانی تاکید کرد: این جزو معدود اتفاقاتی بود که می‌شد با کارگردان حرف زد و نتیجه را روی کاغذ و در فیلم دید. اینکه دوستی گفت که اتفاقات ساده روزمره است، باید گفت زندگی واقعا همین است. شبکه‌های اجتماعی هیجانات را به وجود آورده‌اند. این فیلم فشار زیادی روی من آورد و برایم خیلی سخت بود به گونه‌ای که هنوز خروجی فیلم را جرات نکرده‌ام که ببینم.

وی در ادامه درباره چالش‌های نقش خود تصریح کرد: ما دو ماه فیلمبرداری داشتیم و طی دو ماه هیچ کس را ندیدم و با کسی هم حرفی نزدم. حتی گوشی موبایل هم سایلنت بود. چون نقش واقعا سخت بود و هادی مقدم‌دوست هم بسیار حساس است.

تماشاگر باید دریافت خود را داشته باشد

هادی مقدم‌دوست کارگردان «عطرآلود» در پاسخ به سوالی درباره هدفش از ساخت این فیلم تصریح کرد: واقعیت این است که نمی‌توان از هدف درباره ساخت فیلم سخن گفت چون روی نتیجه آن اثر می‌گذارد و بیشتر باید درباره دریافت مخاطب از فیلم صحبت کرد. اگر من از هدفم بگویم در واقع گفته‌ام شما باید فیلم را اینگونه ببینید؛ درحالیکه تماشاگر باید دریافت خود را داشته باشد.

وی در پاسخ به سوالی درباره لحظات آرام فیلم و نسبت آن با التهاب امروز گفت: زندگی ترکیبی از غم و امید است. زمانی نیست که اینها همه با هم وجود نداشته باشد، در حقیقت در لحظه‌ای که بیمناک یا محزون هستید، حتما امید هم دارید. امروز که در آن هستیم چند سال دیگر «گذشته» می‌شود و بازگشت به معصومیت تعبیر بهتری برای سوالی است که پرسیدید.

تهیه‌کننده «عطرآلود» در ادامه در پاسخ به سوالی از آهنگساز که در نشست حضور نداشت، مطرح کرد: محدودیتی برای حضور عوامل در نشست بود و ما مجبور شدیم به نمایندگی از همه دوستان اینجا باشیم.

مقدم‌دوست درباره همکاری با آهنگساز یادآور شد: من پیش از این با او در سریال «سرباز» همکاری داشتم و به قریحه آهنگسازی‌اش اعتماد دارم. من همین ترکیب‌ها را از مسعود سخاوت دوست خواستم؛ موسیقی‌ای که وقار و حزن داشته باشد. یک یا دو بار به منزل او رفتم و درباره موسیقی‌ای که ساخته بود، نظراتی می‌دادم ولی کار اصلی را خود سخاوت‌دوست انجام داد.

اگر لازم باشد دوباره تدوین می‌کنیم

این کارگردان در ادامه درباره اینکه ممکن است تدوین دوباره روی فیلم صورت بگیرد یا نه؟ پاسخ داد: جشنواره برای این است که بازخوردها را بگیریم و بررسی کنیم. اگر بررسی کنیم و لازم باشد حتما این کار را خواهیم کرد.

حسین حسنی نویسنده «عطرآلود» در پاسخ به انتقادی درباره اینکه اگر یک ساعت از فیلم حذف شود، چه اتفاقی می‌افتاد، گفت: جنس این فیلم لحظه به لحظه زندگی آدمی است که با تغییرات و اتفاقاتی مواجه می‌شود. اینکه بگوییم یک ساعت اول را نبینیم یا بخشی حذف شود، باید گفت جنس این فیلم‌ها این مدلی است.

مقدم‌دوست هم درباره فیلمنامه عنوان کرد: قوس شخصیت و چالش تغییر آدم از نقطه‌ای به نقطه دیگر برای من اهمیت دارد. طرح را که دیدم، فهمیدم این چالش را دارد. اگر قطعه‌ای از این فیلمنامه برداشته شود، انگار گامی از مسیر این تغییر برداشته شده است و به نظرم تغییر دیگر برای مخاطب ملموس نخواهد بود.

برایم آرزوست که دوباره با آقای نعمت الله بنویسم

مقدم دوست در پاسخ به سوالی درباره همکاری با حمید نعمت الله کارگردان سینما عنوان کرد: از زمانیکه بیشتر فیلم ساختم، تنظیم برای نوشتن با یکدیگر به هم خورد و نتوانستیم فیلم ها را با یکدیگر بنویسم. با این حال برایم آرزوست که دوباره با آقای نعمت الله بنویسم.

منصوری نیز در پایان گفت: در بحث ویژوال یک چالش جدی بود که فضا مصنوعی نباشد و باورپذیر شود. در بحث موسیقی نیز برای آن نوعی شخصیت تعریف شده بود.

انتهای پیام/