ای ماهی های عاشق دلمان به دستان بازتان در آن دنیا خوش است

همین چند وقت پیش بود که  خبر شهادت 175 شهید غواص با دست بسته در شهر پیچید . چند ساعتی از انتشار این مطلب نگذشته بود که فضای مجازی پر شد از پست هایی که هر کسی با هر عقیده و مسلکی و از هر قشری ارادت خود را نسبت به آن ها ابراز کرده بود. گویی موجی به راه افتاد . این موج همه مارا با خود همراه کرد .ما را در فکر فرو برد که در آن لحظه های پایانی با خود به چه می اندیشیدند.

آن ها که تمام عمر را زیر آب بودند حالا با دست بسته و با چشمان باز آن زمان که تلی از خاک روی دهان و چشم هایشان  می ریختند به چه می اندیشیدند؟


حالا فقط یک روز به تشییع پیکر پاک آنها باقی مانده اما همچنان فضای مجازی پر است از هشتگ های شهدای غواص.
 

روح الله حجازی کارگردان " مرگ ماهی"هم یکی از افرادی است که از این قافله عقب نماند و یادداشتی برای آن ها در صفحه مجازی خود نوشت :

ماهی دلش به دریا خوش است
و حیاتش را در آب می بیند
اما شما ماهی هایی بودید
که در خاک با دستان بسته هم شنا کردید
و خود را از اعماق تاریخ به ما رساندید
به مایی که در خواب بوده و هستیم
داستان اصحاب کهف دوباره تکرار گشت
و این شمایید که زنده اید به عشق
و ما در دنیای مجازی مان خواب خوابیم
قرارمان با دیگران چنین نبود!
که شما بروید و آنها و اینها در داشتن و برازندگی چنین گوی سبقت را از یکدیگر بربایند که صدای اگزوز ماشینهایشان
گوش هر درمانده ای را بخراشد
ما، اما دلمان به همین هرازگاهی آمدن شماها خوش است
شمایی که از دل خاک سر بر می آورید
تا به ما و آنها و اینها تلنگری بزنید
اما افسوس که صدای ماهی ها را نمی شود شنید
مگر اینکه دل به دریا بزنی و دریابی که رفتن و گذشتن چه سخت است و دشوار
ای ماهی های عاشق
حیف که دستتان در این دنیا بسته است
ولی ما دلمان به دستان بازتان در آن دنیا خوش است
که انتقام همه مظلومان را بگیرید
من مرگ ماهی ها را باور ندارم
پس تا آن روز
یا حق
ارادتمندتان
سید روح الله حجازی
 
انتهای‌پیام/