پناهجویان در مرزهای اروپا؛ فراموش شده حتی در هنگام مرگ

خبرگزاری میزان - افزایش مرگ و میر در دریا، فقدان کانال‌های قانونی، عدم شناسایی رویه، سفر کابوس وار پناهندگان، مهاجران، پناهجویان تا زمان مرگ ادامه دارد.

به گزارش «یورومد رایتس»، دو ماه پس از غرق شدن یک کشتی حامل پناهجویان در تونس و حدود پنج ماه پس از قتل‌عام در گذرگاه بین «ملیلیه» در مراکش، غرق شدن کشتی‌ها و تلفات جانی در سواحل مدیترانه به طور مستمر در حال روی دادن است.

مصونیت از مجازات کشورها و بازیگران مسئول این فجایع آشکار است؛ ده‌ها نهاد حقوق بشری زنگ خطر را به صدا در آورده و این کشتار در مرزهای خارجی اتحادیه اروپا را محکوم می‎کنند.

از سال 2021، تعداد مرگ و میرها همچنان در حال افزایش است

بر اساس گزارش اخیر پروژه مهاجران گمشده سازمان بین‌المللی مهاجرت، از ابتدای سال 2021 تاکنون 5 هزار و 684 مرد، زن و کودک در مسیرهای مهاجرتی به اروپا و در اروپا جان خود را از دست داده‌اند.

از سال 2014، تعداد 29 هزار نفر جان خود را در مرزهای اروپا از دست دادند؛ این ارقام متاسفانه به دلیل تعداد زیاد «کشتی‌های غرق شده» هم در مسیر مدیترانه مرکزی و هم در مسیر اقیانوس اطلس هستند.

پشت این اعداد زندگی‌ها، داستان‌ها، خانواده‌ها، خواهران و برادران، فرزندان و دوستانی وجود دارد که این حق را دارند که بدانند عزیزانشان چگونه جان خود را از دست دادند، اجساد عزیزان خود را شناسایی کنند، تشییع و عزاداری آبرومندانه آنها را برگزار کنند.

بر اساس گزارش یک نهاد حامی مهاجران، در مسیرهای مهاجرت به اسپانیا، 978 نفر از جمله 41 خردسال در شش ماه اول سال 2022 جان خود را از دست دادند. در مسیر جزایر قناری، 800 نفر جان خود را از دست دادند، در مجموع 18 قایق با همه سرنشینان ناپدید شدند، نزدیک به 90 درصد قربانیان در دریا ناپدید می‌شوند و اجساد آنها هرگز پیدا نمی‌شود.

• بیشتر بخوانید:
•  انتقاد کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان از اتحادیه اروپا
•  ارتباط اقدامات ضد مهاجرتی انگلیس با نقض حقوق بشر پناهجویان

تنها در جولای 2022، 300 نفر در تلاش برای رسیدن به جزایر قناری از سنگال جان خود را از دست دادند. در اواسط آگوست 2022، 18 نفر از جمله یک نوزاد در مرزهای مراکش جان باختند؛ آنها 8 ساعت منتظر عملیات نجات بودند.

در 28 اکتبر 2022، اجساد 34 نفر در ساحل جنوب «دخلا» غرق شد، در ابتدای ماه آگوست، یک قایق با 14 نفر پس از خروج از الجزایر ناپدید شد، این اعداد تنها چند نمونه در دریای ناامیدی هستند.

دلایل متعدد و به راحتی قابل اصلاح

این افزایش خشونت علیه مهاجران و افزایش مرگ و میر نتیجه مستقیم سیاست‌های برون‌سپاری مهاجرت اتحادیه اروپا و کشورهای عضو است که هدف آن کنترل بیشتر و ایمن‌سازی مرزهای دریایی است.

این اقدامات منجر به جابجایی مسیرهای مهاجرت به سمت مسیرهای خطرناک و در نتیجه افزایش مرگ و میر شده است.

اتحادیه اروپا و کشورهای عضو آن به جای گشودن مسیرهای ایمن و قانونی و ایجاد مکانیسم‌هایی برای جستجو و نجات در دریا، همچنان به دنبال سیاست‌های مهاجرت ایمن و مرگبار هستند.

انتهای پیام/