دستاوردهای کاروان «سرزمین برادری» چه بود؟
دو سال قبل سه کاروان از نخبگان در سفری کوتاه عازم سیستان و بلوچستان، گلستان و کردستان شدند. نام این کاروان «سرزمین برادری» بود و هدف از برگزاری این کاروان دیدار با نخبگان، علما و اقشار مختلف اهل سنت کشور بود تا ارتباطی نزدیک میان جامعه شیعه و سنی برقرار شود.
به نقل از سراج24، اگر انقلاب اسلامی آمده است که اسلام حاکم باشد و اسلام آمده است تا انسان و انسانیت (بدون توجه به قوم و مذهب) کمال یابد پس انقلاب آمده است تا انسان و انسانیت کمال یابد و این انقلاب دیگر نباید رنگ مذهب و قوم بگیرد. اگر این رنگ را به خود گرفت که گویا گرفته است هدف انقلاب درست محقق نشده است.
دو سال قبل سه کاروان از نخبگان و فعالان فرهنگی در سفری کوتاه عازم سیستان و بلوچستان، گلستان و کردستان شدند. نام این کاروان «سرزمین برادری» بود. هدف از برگزاری این کاروان دیدار با نخبگان، علما و اقشار مختلف اهل سنت کشور بود تا ارتباطی نزدیک میان جامعه شیعه و سنی برقرار شود.
امسال پس از یکسال وقفه، این کاروان دوباره کارش را آغاز کرد. خراسان، گلستان و کردستان سه مقصد «سرزمین برادری2» تعیین شدند. «مرز و بوم ما به جز اسلام نیست» شعار این دوره تعیین شد.
اختلافات شیعه و سنی بیشتر از آنکه عقیدتی باشد، ناشی از سوء تفاهمهای بیجایی است که از عدم شناخت طرفین نشئت گرفته است. جای یک حرکت جهادی برای شناخت نخبگانی دو جریان خالی بود. نخبگان اهل سنت و شیعه باید با یکدیگر آشنا شوند تا موضع گیری و حرف های آنها، بدنه عمومی جامعه را هدایت کند.
این مسئله به خوبی در سفرهای کاروان سرزمین برادری نمایان است. بسیاری از اختلافات با همنشینی هموار میشود، با محبت برطرف میشود و همه چیز رو به راه میشود. در جایی که این حجم از اشتراکات وجود دارد، چرا باید برای حل اختلافات تلاش کرد؟ مردم و پیروان فرق اسلامی با آرامش در کنار هم زندگی میکنند و روزگار میگذارند، تنها چیزی که در این میان به عنوان «مسئله» برای مردم تعریف نشده است، «مذهب» است. اقوام مختلف در کنار یکدیگر زندگی میکنند بدون آنکه بحران و چالش مذهبی داشته باشند.
«کاروان سرزمین برادری یک کار دکوری و نمایشی نبود. یعنی هم شیعیان که مهمان بودند و هم اهل سنت که میزبان بودند، دلشان میخواست این دیدار صورت بگیرد. من احساس می کردم که از دیدن یکدیگر خوشحال هستیم. به همین دلیل اگر در مواقع دیگر، کاری انجام شده و تاثیری نداشته، دلیلش این بوده که این صمیمت وجود نداشته، سیاسی و در نهایت دروغ بوده. در سرزمین برادری خوشبختانه این مسائل نبود. گویی همه دلشان می خواست یک رابطه صمیمی شکل بگیرد». این بخشی از حرفهای مصطفی رحماندوست شاعر و نویسنده کشورمان است. او دو سال قبل همراه با کاروان سرزمین برادری به استان گلستان سفر کرده بود.
در این سالها همه از «وحدت» و «تقریب مذاهب اسلامی» سخن میگویند. حالا باید بررسی شود که همایشهای پر خرج و متعدد با حضور مهمانهای همیشگی، بازدهی بالاتری داشته است یا سفر چند جوان فعال به مناطق سنینشین و نشست و برخواست صمیمانه و بیتعارف با آنها؟
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.
حال اگر انقلابی هستیم باید بدانیم که خدمت به اهل سنت و قوم ترکمن هم امر اسلامی است هم امر انقلابی و هم امر انسانی و این سه با هم برابرند. چه اینکه خدمت به این مناطق دیگر معنای صرف خدمت ندارد بلکه معانی استراتژیک دارد و اینجاست که خدمت راه حل وحدت است. ضرورت خدمت به این مردم ضرورت خدمت به دیگران را نفی نمیکند.
امسال پس از یکسال وقفه، این کاروان دوباره کارش را آغاز کرد. خراسان، گلستان و کردستان سه مقصد «سرزمین برادری2» تعیین شدند. «مرز و بوم ما به جز اسلام نیست» شعار این دوره تعیین شد.
اختلافات شیعه و سنی بیشتر از آنکه عقیدتی باشد، ناشی از سوء تفاهمهای بیجایی است که از عدم شناخت طرفین نشئت گرفته است. جای یک حرکت جهادی برای شناخت نخبگانی دو جریان خالی بود. نخبگان اهل سنت و شیعه باید با یکدیگر آشنا شوند تا موضع گیری و حرف های آنها، بدنه عمومی جامعه را هدایت کند.
این مسئله به خوبی در سفرهای کاروان سرزمین برادری نمایان است. بسیاری از اختلافات با همنشینی هموار میشود، با محبت برطرف میشود و همه چیز رو به راه میشود. در جایی که این حجم از اشتراکات وجود دارد، چرا باید برای حل اختلافات تلاش کرد؟ مردم و پیروان فرق اسلامی با آرامش در کنار هم زندگی میکنند و روزگار میگذارند، تنها چیزی که در این میان به عنوان «مسئله» برای مردم تعریف نشده است، «مذهب» است. اقوام مختلف در کنار یکدیگر زندگی میکنند بدون آنکه بحران و چالش مذهبی داشته باشند.
«کاروان سرزمین برادری یک کار دکوری و نمایشی نبود. یعنی هم شیعیان که مهمان بودند و هم اهل سنت که میزبان بودند، دلشان میخواست این دیدار صورت بگیرد. من احساس می کردم که از دیدن یکدیگر خوشحال هستیم. به همین دلیل اگر در مواقع دیگر، کاری انجام شده و تاثیری نداشته، دلیلش این بوده که این صمیمت وجود نداشته، سیاسی و در نهایت دروغ بوده. در سرزمین برادری خوشبختانه این مسائل نبود. گویی همه دلشان می خواست یک رابطه صمیمی شکل بگیرد». این بخشی از حرفهای مصطفی رحماندوست شاعر و نویسنده کشورمان است. او دو سال قبل همراه با کاروان سرزمین برادری به استان گلستان سفر کرده بود.
در این سالها همه از «وحدت» و «تقریب مذاهب اسلامی» سخن میگویند. حالا باید بررسی شود که همایشهای پر خرج و متعدد با حضور مهمانهای همیشگی، بازدهی بالاتری داشته است یا سفر چند جوان فعال به مناطق سنینشین و نشست و برخواست صمیمانه و بیتعارف با آنها؟
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *