خطرناک‌ترین نوع هپاتیت کدام است؟

به گزارش گروه فضای مجازی ، کامبیز مهدی‌زاده در گفت‌و گو با ایسنا، گفت: هپاتیت ویروسی توسط ویروس‌های مختلفی ایجاد و به انواع A، B، C، D، E، G  و F تقسیم می‌شود.

معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند ادامه داد: هپاتیت A یک بیماری خوش خیم است که معمولا خود به خود بهبود می‌یابد این نوع هپاتیت بیشتر در اطفال دیده می‌شود. هپاتیت A از طریق آب و غذا منتقل می‌شود و در کشورهای فقیر و پرجمعیت که مسائل بهداشتی به خوبی رعایت نمی‌شود، شیوع بالاتری دارد. علائم این بیماری معمولا خفیف بوده و شامل بی‌اشتهایی، تهوع و استفراغ، درد در قسمت بالا و راست شکم، ادرار تیره رنگ و زردی است.

مهدی زاده اضافه کرد: هپاتیت B از نظر علائم بالینی شبیه هپاتیت A است ولی می‌تواند مزمن شده و به عوارض وخیم و کشنده‌ای منجر شود. در حدود ۵ تا ۱۰درصد افراد مبتلا می‌توانند به صورت ناقل سالم در جامعه حضور داشته باشند و موجب انتقال بیماری به دیگران شوند. در حدود ۳۵۰ میلیون نفر ناقل مزمن این ویروس در سراسر جهان وجود دارند که بیشتر آن‌ها در آسیای جنوب شرقی زندگی می‌کنند.

معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند با اشاره به اینکه هر سال ۸۰۰ هزار نفر در اثر ابتلا به این ویروس و عوارض آن در جهان جان می‌بازند، تصریح کرد: راه انتقال بیماری از طریق خون و مایعات بدن از جمله تزریق خون، ارتباط جنسی، وسایل تیز آلوده، خال کوبی و طب‌سنتی است. مطالعات نشان می‌دهد که هپاتیت  B شایع‌ترین علت سیروز و سرطان کبد به شمار می‌رود که خوشبختانه واکسن این نوع هپاتیت در دسترس است.

وی با اشاره به هپاتیت C یادآور شد: در دهه۹۷۰ محققان متوجه نوعی هپاتیت شدند که به هپاتیت A و B شباهت نداشت. این بیماری هپاتیت nonB_nonA نامگذاری شده بود که دریافت کنندگان یک خون را آلوده می‌کرد. هپاتیت C امروزه باعث آلودگی بسیاری از دریافت کنندگان خون و محصولات خونی شده و تخمین زده می‌شود که حدود ۱۷۰ میلیون نفر در سراسر جهان توسط این ویروس آلوده شده‌اند.

مهدی‌زاده با اشاره به اینکه راه انتقال این بیماری عمدتا خون و درصد کمی تماس‌های جنسی است، گفت: تحقیقات برای ساخت واکسن این بیماری در حال انجام است که می‌تواند قدم مثبتی برای کاهش شیوع بیماری باشد. هپاتیت D عمدتا به دنبال یا همزمان با هپاتیت B بروز  می‌کند و به عنوان یک عارضه هپاتیت B شناخته می‌شود و واکسن هپاتیت B از بروز هپاتیت D نیز جلوگیری می‌کند. در واقع عامل ایجاد کننده هپاتیت D ویروس غیرکامل RNA دار بوده که برای رشد و تکثیر به ویروس هپاتیت B محتاج است.

معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند بیان کرد: هپاتیت E نوعی هپاتیت nonB_nonA است که بر خلاف هپاتیت C از راه آب و غذای آلوده منتقل می‌شود.

وی با اشاره به اینکه این نوع هپاتیت یک عفونت حاد است اما به خودی خود برطرف می‌شود، تصریح کرد: ویروس این بیماری در نواحی جنوب، شرق و مرکزی آسیا، خاورمیانه و نیز در قسمت‌های شمالی، شرقی و غربی آفریقا و در مکزیک دیده شده است. هپاتیت E معمولا در نواحی پرجمعیت و غیر بهداشتی وجود دارد و این بیماری معمولا مزمن نبوده و علائم آن و تست‌های کبدی بعد از شش ماه نرمال می‌شوند.

مهدی‌زاده خاطرنشان کرد: از عوامل ویروسی دیگری که در ایجاد هپاتیت دخیل هستند می‌توان به هپاتیت G، F و TTV اشاره کرد.